Багданкевіч Сьвятлана. Мая родная Беларуская Мова

36 с. Адносіны да мовы тытульнай нацыі — беларускае мовы — у нашай краіне проста ўнікальныя. Беларуская мова ня толькі не зазнае пільнага клопату з боку дзяржавы (як ва ўсіх іншых дзяржавах сьвету, нават такіх, як Францыя або Расея, дзе нацыянальным мовам, здаецца, анічога не пагражае), але, наадварот, у нас робіцца ўсё магчымае і немагчымае для яе прыніжэньня, выцясьненьня і, урэшце, ці ня поўнага вынішчэньня. Для гэтага праводзіўся рэфэрэндум, зьмяняўся Закон аб мовах, беларуская мова выцясьнялася і выцясьняецца з афіцыйнага ўжытку, сыстэмы адукацыі і выхаваньня, сродкаў масавай інфармацыі. Ствараецца ўражаньне, што ўлады нашай краіны, карыстаюцца сваімі паўнамоцтвамі і ўсяляк стараюцца пазбавіць яе асноўных нацыянальных каштоўнасьцяў, галоўных падстаў яе незалежнага існаваньня, каб у выніку ліквідаваць і самую дзяржаву, якой ім даверыў кіраваць народ. І ўсё гэта ў нашай краіне робіцца пад прыкрыцьцём нібыта грамадзкае думкі — мэтанакіравана выхаваных адносінаў да роднай мовы, як непаўнавартаснай, архаічнай, нераспрацаванай, дзеравенскай, адсталай, неінтэлігентнай і г.д. З дапамогай сродкаў масавай інфармацыі ўводзяцца і распаўсюджваюцца такія міталягічныя паняцьці і ўяўленьні, нават фармулёўкі, як: беларускую мову нельга навязваць, якая розьніца, на якой мове гаварыць, на беларускай мове нельга выказаць нічога вялікага, нават — фашысцкая мова, і ўсялякая падобная лухта — замест павагі і любові да галоўнай каштоўнасьці беларускага народу. Тым ня менш, у нашай краіне зьяўляецца ўсё больш людзей, якія валодаюць роднай мовай, разумеюць яе значэньне і штодня карыстаюцца ёю ў сваім жыцьці. Гэтая дыскусія — адна з магчымасьцяў даць слова такім людзям, каб яны падзяліліся сваім уласным вопытам карыстаньня беларускай мовай, сваімі ўражаньнямі, думкамі і пачуцьцямі, зьвязанымі зь ёю. Паслухаем жа, бо і гэта — голас народу, vox populі. Тэма дыскусіі: Што дае мне Беларуская Мова?