Древнеперсидский язык

Баку: Şərq-Qərb, 2013. — 448 c. Монографическое историко-лингвистическое исследование посвящено изучению и переводу обширной группы древнеперсидских источников – наскальных надписей, надписей на закладных пластинках, сосудах, печатях, буллах и весовых гирях. В исследовании представлена транслитерация (с интерпретирующей транскрипцией) большинства обнаруженных к настоящему времени древнеперсидских надписей с параллельным переводом. Значительное ко...

Tehran, Iran: Sazman-e Entesharat-e Faravahar, 1989. — 290 p. (на перс. яз.) Razi Hasem. Old Persian: Grammar, Texts, Lexicon (in Persian) زبان فارسی باستان در شاخه زبان‌های ایرانی از گروه زبان‌های هندوایرانی خانواده زبان‌های هندواروپایی قرار می‌گیرد. این زبان به زبان پارسی میانه تحول یافت که زبان ادبی و رسمی دوران ساسانیان بود و بعدها به زبان پارسی دری یا پارسی نو تبدیل شد. این زبان از زبان نیاایرانی (زبان ایرانی باستان) سرچشمه گرفته‌است پارسی ب...

Wiesbaden: Otto Harassowitz, 1973. — 174 s. Монография Вальтера Хинца посвящена нескольким аспектам древнеиранского языкознания: происхождению древнеперсидской клинописи, передаче древнеиранских лексем соседними народами, образованию личных имен и других лексем в древнеперсидском.

American book company, 1907. — 284 p. Историческая грамматика древнеперсидского языка.

New Haven: American Oriental Society, 1950. — 230. Фундаментальная книга в изучении древнеперсидского языка. Даже спустя полвека не потеряла своей актуальности.

2-nd version. — Cambridge, 2003. — 187 p. Учебник по древнеперсидскому языку для студентов, содержащий краткие сведения по грамматике древнеперсидского языка и переводы отдельных ахеменидских надписей. Contents Select bibliography Sigla and Abbreviations 1 - 20 Lessons. Appendix 1. History of Old Persian. Appendix 2. Darius’s inscription at Behistun. Old Persian - English Glossary. English - Old Persian Glossary. Grammatical index. Index of cit...

Boston: Ginn&Co, 1892. — 120 p. Грамматика древнеперсидского языка с приложением надписей ахеменидских царей и словарём.

فارسی باستان به الفبایی نوشته شده است که میخی نامیده می شود .ظاهرا داریوش بزرگ دستور داده است که الفبایی برای فارسی باستان ساخته و این زبان بدان نوشته شود . الفبای فارسی باستان از الفبای اکدی و الفبای اکدی از الفبای سومری گرفته شده است . این الفبا 36 حرف ،2 واژه جدا کن ، 8 اندیشه نگار و نشانه هایی هم برای نشان دادن اعداد داشته است که تنها برخی از آنها به جای مانده است . هریک از حرفهای الفبای میخی به جز سه حرفی که برای نشان دادن مصوتها به کار می ر...