Махачкала: МРИП Юпитер, 1991. — 71 б.
Кёп эртеден къумукълар бусурман динге къуллукъ этгенлер ва араб
алифбаны къоллагъанлар. Къумукъ тюзде яшайгьан къумукъ халкъ, хоншу
тавда-тюзде яшайгьан халкълар булан къатнашып юрюген: мычыгъышлар,
ногъайлар, балкъарлар, къарачайлар, татарлар, аварлар, даргилер,
къазикъумукълар, лезгилер, азербайжанлар ва башгъалары булан
(къошулчан тойлар этип, къардашльикъ да аз тюгюл). Шо саялы болма
ярай, тавдан тюзге тюшген халкъ да къумукъча сёйлеме, охума-язма
тез уьйрене болгъан. Натижада къумукъ алимлерден къайры оьзге
охугъан адамлар да араб алифба булан (ажамча) илму, дин, шариат,
жъылыкъ, адабият китаплар къумукъ тилде язгъанлар. Артдагъы 70 йыл
шолай багьалы китаплар бек пасат болду, гьалиге нагагьын да
тапмагъа къыйын, мени де тухумумда арабча атын язып билеген адамым
да къалмагъаны саялы, оьзюм арабча охуп-язып уьйренмеге къастым бар
эди .