Абдураҳмон Жомий (тахаллуси; асл исми Нуриддин Абдураҳмон ибн
Аҳмад) (1414.07.11, Жом – 1492.08.11, Ҳирот) – форс-тожик шоири,
нақшбандийлик тариқатининг йирик вакили. Жомийнинг ота-боболари
асли Даштдан бўлиб, Жомда, кейинчалик Ҳиротда ҳаёт кечиришган.
Жомий мадраса ёшидан анча эрта Ҳиротдаги “Дилкаш” (Навоий
маълумотига кўра “Низомия”) мадрасасига кириб, ўз даврининг таниқли
тил, адабиёт олимлари ва мударрислари қўлида таҳсил олган.