Скворцов М.И., Скворцова А.В. Русско-чувашский словарь

Подождите немного. Документ загружается.

чество электрйчество çунтăр 1. 1 и

2 л. не употр. çунтăр, пĕç^рт, вĕте-

ле;

сблнце жжет хĕвĕл пĕçерт^т ^

жечь

кирпИч кирпĕч хĕрт

жĕчься 1 и 2 л. не употр. (наст.

жжĕтся,

жгÿтся),

глаг.

несов.

çунтăр,

пĕçĕр, пĕçĕрт, вĕтеле; крапива жжет

вĕлтĕрен вĕтелет

желоб (-а) сущ. муж.; множ. же-

лоба (-бв) валăк,

шулăп;

вырезать

желоб шулăп кас

желтый (кратк. ф. жĕлт, желтă,

жĕлто, множ. жĕлты и желтЫ; сравн.

ст.

желтее и желтей) прил. сăрă;

желтые цветы сăрă чечексем; лн5ди

с желтой кбжей сăрă ÿ'тлĕ çынсĕм

желудь (-я) сущ. муж.; множ.

желуди (-ĕй) йĕкĕл; дуббвые желуди

юмăн

йĕкĕлĕ

желчь (-и) и желчь (-и) сущ. жен.

ват

(пĕвер

парĕн

йÿçĕ

шĕвекĕ)

2. (син.

раздражение) вĕ 'чĕ, çйлĕ, тарăхÿ;

говорИть с желчью вĕчĕхсĕ калăç

жернов (-а) сущ. муж.; множ.

жерновă (-бв) армăн чÿлĕ

жĕсткий (кратк. ф. жĕсток, жест-

кă, жĕстко, множ. жĕстки и жест-

кй;

сравн. ст. жĕстче) прил., жестко

нареч. 1. (син. твĕрдый, плбтный;

ант. мягкий, нежный) хытă, пйтĕ,

пирчĕв;

жесткая пбчва пирчĕв тăпрă;

недоварйвшееся мясо жесткое пиç-

се çитмен аш хЫтă 2. (син. сурбвый,

рĕзкий) хаяр, тÿрккес, чÿрăс; го-

ворИть жестким гблосом хаяр сасă-

пă калăç * жесткий вагбн хЫтă вы-

рăнлă вагбн; жесткие услбвия дого-

вбра договортй çйрĕп условисĕм;

жесткая вода хЫтă шыв (кальципе

магни тăварĕ нумай пирки супăнь-

ленменни)

живбй (кратк. ф. жив,

живă,

жИ-

во,

множ. жИвы; сравн. ст. живее и

живĕй;

превосх. ст. живĕйший)

прил.,

живо

нареч.

1. (ант. мĕртвый)

чĕ'рĕ,

пурăнакăн; живăя

рыба

чĕ'рĕ

пÿлă (ишме пăрахманни); живое су-

ществб чĕр чун, чĕ 'рĕ янавăр; де-

душка еще жив асатте пурăнăть-ха

(син. ббйкий, энергйчный; ант. вя-

лый) чĕ 'рĕ, йÿ 'рĕк, йă

'рă,

çйвĕч,

шÿхă; живбй пЯрень

шÿхă

кăччă; жй-

во вскочить с места йă 'пăр-япăр

сиксе тăр 3. (син. выразйтельный;

ант. скÿчный) илĕмлĕ, вИчкĕн; кнй-

га напИсана живым языкбм кĕнеке-

не вйчкĕн чĕлхепе çЫрнă * живăя

прирбда чĕ'рĕ çут çантăлăк (чĕр чун-

сем, ÿсен-тăрансем); живбе дĕло

кă 'сăк ĕç; живбй вес чĕ 'рĕ виçе

(вылъăха

пусиччен

турттарни);

жи-

вăя бчередь чĕ'рĕ черет

(малтан

çыр-

са

йĕркелеменни);

живбго мбста нет

чĕ'рĕ вырăн та юлмăн (сăм., хĕнени-

пĕ);

задĕло за живбе чунă пырсă

тИврĕ;

на живÿю

рÿку

васкавăрлă,

хă'ппăл-хăппăл;

остЯться в живых

чĕ'рĕ юл, çăлăнсă юл; живбй при-

м^р геройзма пăттăрлăхăн кÿрăмлă

тĕ'слĕхĕ

жйвопись (-и)

сущ.

жен. живопись

(тĕслĕ

сăрăпа

ÿкерес

ÿнер); произве-

дĕния живописи жйвопись хайлавĕ-

сем

живбт (-ă) сущ. муж. хЫрăм, вар;

живбт болйт вар ыратăть

животновбдство (-а) сущ. сред.

выльăх ĕрчетнй; мяснбе животно-

вбдство ăшлăх вьшьăх ĕрчетнИ

живбтное

(-ого)

сущ.

сред.

чĕр чун,

янавăр,

выльăх; домăшнее живбтное

килтй выльăх; дикие живбтные йрĕк

чăр чунсем, кăйăк янаварсем

живбтный ирил. чĕр чун -ĕ, яна-

вăр -ĕ, вЫльăх -ĕ; живбтный орга-

нйзм чĕр чун органйзмĕ; живбтный

жир выльăх çă'вĕ * живбтный страх

ăссăрлă хăранй

жидкий (кратк. ф. жйдок, жид-

кă, жйдко, множ. жйдки и жидкИ;

сравн. ст. жиже; превосх. ст. не

употр.) прил., жйдко

нареч.

1. (ант.

твĕрдый) шĕ 'вĕ; жйдкое веществб

шĕ 'вĕ япалă 2. (син. водянйстый)

шĕвек,

шывăк; жйдкий суп шĕвĕк

яшкă ^ жидкие вблосы сайрă çÿç;

жйдкое телосложение хавшăк ÿт-

пÿ'

жйдкость (-и)

сущ.

жен.

шĕвек;

го-

рк5чие жйдкости çунакăн шĕвексем

жйзненный прил., жИзненно нареч.

пÿрнăç -ĕ; пурнăçрИ; жИзненный

путь пÿрнăç

çÿлĕ,

кун-çÿл * жйз-

ненно вăжный вопрбс пйтĕ кирлĕ

ыйту

жизнерăдостный прил., жизнерăдо-

стно нареч. (син. весĕлый, ббдрый;

ант. уньшый) хавăслă, сăвăнăçлă,

хавхалăнчăк; жизнерадостная иĕсня

хавăслă

юрă; жизнерадостное на-

строение хавхалăнчăк кă'мăл

жизнь (-и) сущ. жен. 1. (ант.

смерть) пÿрнăç, пурăнÿ, пурăнни;

возникновĕние жизни на Землĕ Çĕр

çинчĕ пÿрнăç пуçлансă кайнй 2. пÿр-

нăç, ĕ 'мĕр, кун-çÿл; дблгая жизнь

вă'рăм ĕ'мĕр; прожить жизнь в тру-

дб пурнăçă ĕçлесе ирттер 3.

кого-чего

или какая пÿрнăç,

ĕç-хĕ'л,

пÿрнăç-

тă'рмăш;

общĕственная жизнь ббще-

ство пÿрнăçĕ; оторвăться от жИзни

пÿрнăç-тăрмăшрăн уйрăлсă кай *

отдать жизнь пурнăçă пар (вилни

çинчен); воплотйть в жизнь пурнăçă

кăрт;

м^жду

жИзнью и смĕртью пур-

нăçпă вйлĕм хушшинче, ни чĕ 'рĕ

ни

вилĕ;

Жизнь прожить - не пбле

перейтИ

посл.

Ĕ'мăр саккй сарлакă

жИла (-ы) сущ. жен. юн тымăрĕ;

шă'нăр

жилбт (-а) сущ. муж. и жилĕтка

(-и) жен. жилĕт (çанăсăр тум)

жилйще (-а) сущ.

сред.;

множ. жи-

лища (-Ищ) çурт, пÿрт, кил, кил-

çÿрт, хваттĕр; благоустрбенное жи-

лище хă'тлă çурт, хваттĕр; кресть-

Янское жилйще хресчĕн пÿ'рчĕ

жилищный лрил. кил-çÿрт -ĕ; хват-

тĕр -ĕ; пурăнмаллИ; жилИщные ус-

лбвия пурăнмаллИ условисем; жи-

лищная комИссия кил-çÿрт комис-

сийĕ

жилка (-и) сущ. жен. жйлка, вăлтă

çиппи; крÿпная

рыба

норвалă жИл-

ку пЫсăк пÿлă вăлтă çиппине тăтрă

жилой прил. пурăнмаллй;

жилăя

кбмната пурăнмаллИ пÿ'лĕм

жир (жйра и жйру, в жйре и в

жирÿ) сущ. муж.; множ. жиры (-бв)

çу; растйтельные жиры ÿсĕн-тăрăн

çăвĕсĕм;

животные жиры выльăх çă-

вĕсĕм;

рыбий жир пÿлă çă

'вĕ;

то-

пйть жир çу шăрăт * с жйру бе-

сится иртăхсă пурăнăть

жирăф (а) сущ. муж. и жирăфа

(-ы) жен. жирăф (Африкăра пурă-

накан

вăрăм

ураллă,

вăрăм

мăйлă

чĕр

чун)

жирный (кратк. ф. жИрен, жир-

нă,

жИрно, множ. жИрны и жир-

ны;

сравн.

ст.

жирнĕе и жирнăй; пре-

восх. ст. жирнĕйший) прил., жИрно

нареч. 1. (ант. пбстный)

çÿллă;

жйр-

ный суп çÿллă яшкă; жИрное мЯсо

çÿллă

аш 2. (син. упИтанный, тбл-

стый;

ант. тбщий) сăмăр, мă'нтăр;

жИрная свиньЯ сăмăр сыснă * жйр-

ная грязь çăрă пЫлчăк; жирный

чернозем пÿлăхлă хурă тăпрă; жИр-

ный шрифт хÿлăн шрифт; жирно бÿ-

дет ытлашши пулăть

жИтель (-я) сущ. муж., жйтель-

ница (-ы) жен. çын; пурăнакăн; жй-

тели

нăшего гброда пйрĕн хулă çын-

нисĕм;

в дерĕвне остăлось

мăло

жй-

телей ялтă пурăнакансĕм сахăл к5л-

нă

жить (наст. живÿ, живĕшь, жи-

вÿт; прош. жил,

жилă,

жйло, множ.

жИли;

с отриц. нĕ жил и не жйл,

не

жилă,

не жило и не жйло, множ.

нĕ жили и не жйли; иовел. ф. живи;

прич.

действ.

наст. живÿщий, прош.

жйвший;

деепр.

живя)

глаг.

несов. 1.

(син. существовăть) пÿрăн, ĕмĕрлĕ,

ĕ'мĕр ирттер; он жил дблго вăл ну-

мăй пÿрăннă; растĕния не мбгут

жить без сблнца ÿсен-тăрăн хĕвелсĕр

пурăнмă

пултараймăсть 2. (син. про-

живăть, обитăть) пÿрăн; мы живем

в деревне эпИр ялтă пурăнăтпăр;

жить с семьĕй кил-йышпă пĕрле

пÿрăн 3.

чем

и на что (син. кормить-

ся) пÿрăн, тăрансă пÿрăн; старики

живÿт на пенсию ватăсем пенсипе

пурăнăççĕ 4. кем-чем (син. увлекăть-

ся) хЫтă кăсăклăн, чунă пар; д.ĕ-

вушка

живет мÿзыкой хĕр музыкă-

пă хЫтă кăсăкланăть * жить чужйм

умбм çын хЫççăн кай; жить надеж-

дой шансă тăр, шанчăкпă пÿрăн

жмÿрить

(наст.

-рю, -ришь, -рят;

повел.

ф.

жмурь)

глаг.

несов.,

что

хĕс;

жмÿрить глазЯ куçă хĕссĕ пăх

жмÿриться (наст. -рюсь, -ришься,

-рятся;

повел.

ф. -рься, -рьтесь)

глаг.

несов.

куçă хĕс, куçă хĕссĕ пăх; жмÿ-

риться от сблнца хĕвел йăмăхтар-

нипĕ

куçă хĕс

жмÿрки

(-рок)

сущ. множ.: игрăть

в жмÿрки куркуçлă выля, куç хуп-

маллă

выля

жмыхИ (-бв) и жмьгхи (-ов) сущ.

множ.; един. жмых (-ă и -а) муж.

жмых (çу çапсан юлнă каяш); жмы-

хй - цĕнный корм для скота жмых

- пахă выльăх апăчĕ

жнивье (-ья) сущ. сред. хă 'мăл

(тырă

вырса

кайнй уй)

жребий (-я) сущ. муж. шăпă; бро-

сЯть жребий шăпă яр

жÿжелица (-ы) сущ. жен. хыт

кăйăк (тăрăхла

кĕлеткеллĕ

çăткăн

нăрă)

жужж^ть (наст. жужжÿ, жуж-

жИшь, жужжăт) глаг. несов. нăрлă,

нăрăлтăт, сĕрл^; шă'хăр, шилĕт; шмель

жужжИт тĕ'кĕл турă нăрăлтатăть; пÿ-

ли

жужжăли над головбй пуç çИйĕн

пульăсĕм шăхăрсă иртнĕ

жук (-ă) сущ. муж. нă'рă; навбз-

ный жук тИслĕк нăррИ; мăйский жук

ĕне нăррй; борбться с колорăдским

жукбм Колорăдо нăррипе кĕрĕш

жÿлик (-а)

сущ.

муж. шÿльăк, вă'рă,

ултăвçă

журавлиный прил. тăрнă -ĕ; журав-

лйный клин тăрнă картИ

(сывлăшри)

журăвль

(-я) сущ. муж. тăрнă;

гнездб журавлЯ тăрнă

йăвИ

* колб-

дезный журăвль

пÿсă

тараси (шыв

ăсмалли

вăрăм кашта)

журнăл (-а) сущ. муж. 1. журнăл

(паллă хушăран тухса тăракан кă-

ларăм);

детский журнăл ачă-пăчă

журнăлĕ;

общественно-политйческий

журнăл ббществăпа полИтика жур-

нăлĕ;

редăкция журнăла журнăл ре-

дăкцийĕ

2. журнăл, кĕнеке (ĕç çин-

чен çырса пымалли); классный жур-

н^л класс журнăлĕ; журнал наблю-

дĕний за погбдой çантăлăк сăнавĕ-

сĕн кĕнекИ

журналйст (-а) сущ. муж., журна-

листка (-и) жен. журналйст (хаçат-

журнал, радио,

телевидени

ĕçченĕ);

журналйсты чувăшского рăдио чăвăш

рăдио журналисчĕсĕм; ассониăция

журналИстов журналистсĕн пăрлĕ-

шĕвĕ; пресс-конфсренция для жур-

налйстов журналистсĕм валлИ ирт-

терекен пресс-конферĕнци

журналйстика (-и) сущ. жен. жур-

налИстика

(массăллă

хыпарлăх

хатĕ-

рĕсенчи

ĕç); занимăться журналйсти-

кой журналистикăрă ĕçл^; мы ÿчимся

на факультете журналИстики эпИр

журналИстика факультетĕнчĕ вĕре-

нĕтпĕр

журч^ть (наст. -чÿ, -чИшь, -чăт;

лрич.

действ. наст. -чăщий, прош.

-чăвший;

деепр. -чă) глаг. несов.

шăнкăртăт; ручей течет журча шыв

шăнкăртатсă юхăть

жÿткий (кратк. ф. жÿток, жуткă,

жÿтко, множ. жÿтки;

сравн.

ст. жÿт-

ко устăли эпйр çав терй Ывăнтăмăр

3. жÿтко в

знач.

сказ. хăрÿшă,

шиклĕ;

в лесÿ нбчью жÿтко вăрмантă çĕрле

пйтĕ хăрÿшă

жюри

сущ.

нескл.

сред.

жюрй (ăмăр-

тура çĕнтерекенсене палăртакан

ушкăн);

жюрИ кбнкурса кбнкурс

жюрИйĕ

че) прил., жÿтко

нареч.

1. (син.

стрă-

шный,

ужăсный) хăрÿшă, хăруш-

лă,

синкерлĕ; жÿткая погбда хăруш-

лă

япăх çантăлăк;

меня

одолели жÿт-

кие мысли манă хăрÿшă шухăшсĕм

пÿсрĕç 2. (син. чрезвычăйный) ăкăш-

мăкăш, çав терИ, пйтĕ вă'йлă, ха-

яр;

жÿткий морбз хаяр

сйвĕ;

мы жÿт-

за предлог 1. с вин. п.: сесть за

стол сĕтел хушшине лар; за два дня

до прăздника уявччен йкĕ кун ма-

ларăх;

купйть за сто рубл^й çĕр тен-

кĕпĕ туян; Благодарю' за пбмощь!

Пÿлăшнăшăн тав тăвăтăп! 2. с твор.

п.: за дбмом çурт хыçĕнче; идйте за

нăми

пИрĕн хыçрăн пЫрăр; сидеть

за

раббтой ĕçлесĕ лар; ухăживать за

больным чирлă çыннă пăх

забавлЯть

(наст.

-яю, -яешь, -яют)

глаг.

несов.,

кого (син. развлекăть, 1ĕ-

шить), йăпăт, вылят, йăпантăр, вы-

лянтăр;

забавлЯть детбй мультфйль-

мами ачасенĕ мультфильмсемпĕ йă-

пантăр

забавлЯться (наст. -яюсь, -яешь-

ся,

-яются)

глаг.

несов.

(син. развле-

кăться, тĕшиться) йăпăн, выля, ай-

кăш;

забавляться игрÿшками тетте-

семпе вылясă йăпăн

забăвный прш. (син. интерĕсный),

забăвно

нареч.

кулăшлă, култăрмăш,

кă'сăк, мыскарăллă; забăвный ребе-

нок култăрмăш ачă; забăвный слÿчай

мыскарăллă ĕç; он забăвно расскă-

зывает вăл кулăшлă каласă парăть

забастбвка (-и) сущ. жен. забас-

тбвка (лартнă

ыйтусене

пурнăçлат-

тарас

тĕллевпе

ĕçлеме

пăрахни); за-

бастбвка шахтĕров шахтĕрсĕн заба-

стовкИ;

объявИть забастбвку забас-

тбвка пуçлă

забастбвочный

прил.

забастбвка -ĕ;

забастбвочное движĕние забастбвка

к5хăмĕ;

забастбвочный комитет за-

бастбвка комитĕчĕ

забастбвщик (-а) сущ. муж., за-

бастбвщица (-ы) жен. забастбвщик,

забастовкăнă хутшăнакăн

забежать (будущ. -егÿ, -ежИшь,

-егÿт) глаг. сов. 1. (ант. вЫбежать)

чупсă кĕр; бвцы забежăли во двор

сурăхсем кил хушшинĕ чупсă кĕ'чĕç

(син. зайтй, заглянÿть) кĕр,

кĕрсе

тух (йăпăртлăха); по путй мы забе-

жăли

Йете

çулă май эпИр

Пĕтя

патне кĕрсĕ тÿхрăмăр

забйть

(будущ.

забьк5, забьĕшь, за-

быбт) глаг. сов., кого-что 1. (син.

вбить; ант. вЫбить) çап, çапсă кĕрт;

забйть в стбну гвоздь стенанă пăтă

çап 2. (син. заделать) çапсă хур, çап-

сă ларт; забйть окнб дбсками чÿре-

чене хăмасемпĕ çапсă ларт 3. (син.

загнăть) çапсă кĕрт; хоккейст забил

шăйбу хоккейст шăйба çапсă кĕ'ртнĕ

4. (син. зарĕзать) пус; забить теленка

пăрÿ пус 4 забить в набăт чан çап-

мă

пуçлă;

забИть дополнă туллиех

хурсă тултăр; забИть гблову пуçă

минрет

забиться (будущ. забьюсь, за-

бьĕшься,

забьк5тся)

глаг.

сов. 1. тап-

мă

пуçлă;

сердце сйльно забИлось

чĕрĕ хь!тă тапмă пуçлăрĕ 2. (син. заб-

рăться) пытансă лар, кĕрсĕ лар,

кĕрсе

пытăн;

дбти забйлись в ÿгол

ачасем кĕтесе пытансă лăрчĕç

заблудйться

(будущ.

-ужÿсь, -ÿдишь-

ся,

-ÿдятся)

глаг.

сов. (син. сбйться)

атăш,

аташсă кай, çĕтсе кай, çухал-

сă кай; дбти заблудйлись в лесÿ ача-

сĕм вăрмантă çĕтсĕ кăйнă

заблуждăться

(наст.

-ăюсь, -ăешь-

ся,

-ăются) глаг. несов. (син. оши-

бăться) йă'нăш, юс; йă'нăш шухă-

шлă;

ты заблуждăешься относйтель-

но

негб

бсĕ ун пирки йă'нăш шухă-

шлăтăн

заблуждение (-я)

сущ.

сред.

йă'нăш

шÿхăш; вводйть в заблуждение йă-

нăштăр, йă'нăш шухăшлаттăр

заболевăние (-я)

сущ.

сред.

(син.

бо-

лĕзнь) чир; вйрусные заболевания

вИруслă

чирс^м

заболеть

(будущ.

-ĕю, -еешь, -ĕют)

глаг.

сов. чем и без доп. чирле, чир-

лесе кай; ребĕнок заболĕл ачă чир-

ленĕ;

заболеть грйппом гриппă чир-

лесе кай

заболеть

1 и 2 л. не употр. (бу-

дущ. -лит, -лят) ыратсă кай; забо-

лели зÿбы шăл ыратсă кăйрĕ

заббр (-а) сущ. муж. (син. огрăда)

картă,

хÿмĕ;

дошăтый заббр чус

хÿмĕ;

пролезть через заббр картă

ÿрлă

каç

заббта (-ы) сущ. жен. 1. (син. бес-

покбйство) шÿхăш, хумханÿ (ĕç пир-

ки);

ĕç-пÿç (тумалли); жить без за-

ббт

ним шÿхăшсăр пÿрăн; у нас

мнбго заббт пйрĕн ĕç-пÿç нумăй 2.

(син.

внимăние, попечĕние) тим,

тăрăшÿ;

тимленй, тăрăшнИ, пăхнй;

проявлЯть заббту о ветеранах вете-

рансемшĕн тă'рăш 4 не моЯ забб-

та мăнăн ĕç мар

заббтиться (наст. -бчусь, -бтишь-

ся,

-бтятся; повел. ф. -бться, -бть-

тесь;

прич. действ. наст. -бтящий-

ся,

прош.

-бтившийся;

деепр.

-бтясь)

глаг.

несов.,

о ком-чем (син. опекăть)

тă'рăш,

тимле, пăх, тИмлĕ пул; за-

ббтиться о д^тях ачасенĕ тимлесе

пăх; заббтиться о бÿдущем урожае

пулăс

тыр-пÿлшăн тă'рăш

заббтливый

прил.,

заббтливо

нареч.

(син. внимăтельный) тăрăшÿллă,

тИмлĕ;

заббтливый ухбд за больны-

ми чирлисене тимлĕ

пăхнй

забрăть (будущ. заберÿ, заберĕшь,

заберÿт; прош. забрăл, забралă, за-

брăло, множ. забрăли;

повел.

ф. за-

берй;

прич.

страд.

прош.

зăбранный)

глаг.

сов. 1. кого-что (син. взять, за-

хватйть) ил, пĕрлĕ ил, илсе кай; он

забрăл свой вĕщн вăл хăйĕн япали-

сенĕ

илсе кăйнă; забрăть больнбго

из больницы чйрлĕ çыннă больницă-

рăн илсе кай 2. кого-что (син. арес-

товăть) тыт, тытсă хуп, тытсă кай;

хулигана забрăли в милйцию

ашкăн-

чăкă милицие тытсă кăйнă 4 за-

брăть сйлу вăй ил, хуçалăн; страх за-

брăл

сехрĕ хă'прĕ

забрăться (будущ. заберÿсь, забе-

рĕшься, заберÿтся; прош. забрăлся,

забралăсь, забралбсь, множ. забра-

лйсь; иовел. ф. заберйсь, заберйтесь;

прич.

действ.

прош.

забрăвшийся; де-

епр.

забрăвшись)

глаг.

сов.

кĕрсĕ кай;

хăпарсă кай; забрăться на дерево

йывăç çинĕ хăпарсă кай; вбры за-

бралИсь в квартиру вăрăсем хватте-

рĕ кĕрсĕ кăйнă

забрбсить (будущ. -бшу, -бсишь,

-бсят; прич.

страд.

прош.

-бшенный)

глаг.

сов.,

кого-что

1. (син. закйнуть)

пер,

ывăт, ывăтсă яр, персĕ кĕрт;

забрбсить шăйбу в ворбта хапханă

шăйба çапсă кĕрт; далекб забрбсить

гранăту гранатăнă инçетĕ пер 2. (син.

остăвить) пăрăх,

сйвĕн,

пис; за-

брбсить учебу вĕренме пăрăх 3. (син.

послăть) яр, çитĕр; забрбсить раз-

вĕдчика во врăжеский тыл развед-

чикă тăшмăн тьшнĕ яр

забыть (будущ. забÿду, забУдешь,

забÿдут;

повел.

ф.

забÿдь; ирич.

страд.

прош.

забЫтый)

глаг.

сов.

кого-что,

о ком-чем (ант. вспбмнить) ман,

мансă кай, мăнăç ту; забыл сказăть

тебе санă каламă мăннă; забÿдем о

прбшлом иртнине мăнăç тăвăр 2.

кого-что (син. остăвить) мансă

хăвăр,

пăрахсă хăвăр; я забыл где-

то вăрежки Зпĕ таçтă алсишĕ мансă

хăвăрнă

завалинка (-и) сущ. жен. тăпрăс

(пÿрт çумĕнчи); старÿшки беседуют

на завăлинке карчăксем тăпрăс çин-

че калаçсă ларăççĕ

заварйть (будущ. -арк5, -ăришь,

-ăрят; прич.

страд.

прош. -ăренный)

глаг.

сов., что пĕçĕр; заварйть

кбфе

кбфе пĕçĕр; крепко завăренный чай

çăрă

пĕçернĕ чей * заварйть

кăшу

чăкрăш ĕç пуçăр

заведующий

(-его)

сущ. муж., за-

ведующая (-ей) жен. пÿçлăх, ертÿ'çĕ;

заведующий библиотĕкой библиотĕ-

ка пÿçлăхĕ

заверить

(будущ.

-рю, -ришь, -рят;

повел.

ф. завĕрь; ирич. страд. прош.

-ренный)

глаг.

сов.

1. кого в

чем

(син.

обнадĕжить) шанта'р, шантарсă

калă,

тумă пул; заверить в своей

прĕданности парăнсă тăмă пул 2. (син.

скрепйть) çирĕплет; спрăвка, заве-

ренная пбдписью и печатью ăлă пус-

сă татă пичет лартсă çирĕплетнĕ

спрăвка

завернÿтъ

(будущ.

-нÿ, -нĕшь, -нÿт;

прич.

страд.

прош. завĕрнутый)

глаг.

сов. 1. (син. упаковăть; ант. развер-

нÿть)

чĕрке, тĕркелĕ, сыр; завер-

нÿть

кнИги в бумагу кĕнекесене хут-

пă тĕркеле; ребенок завернут в оде-

Яло ачанă утиялпă чĕркенĕ 2. что

(син. закрыть) хуп, хытăр, пăрсă

ларт; завернÿть кран кранă пăрсă

ларт 3. пăр, çăвăр; пă'рăн, çăвăрăн;

завернÿть впрăво сылтăмаллă пă'рăн

4. (син. зайти)

кĕрсе

тух; по путн мы

завернÿли в магазин çулă май эпйр

магазинă

кĕрсе

тÿхрăмăр * завер-

нÿть

рукавă çаннă тăвăр

завершить (будущ. -шÿ, -шйшь,

-шăт;

ирич. страд. прош. -шĕнный)

глаг.

сов.

(син.

закбнчить; ант. начăть)

вĕçле, пĕтер; завершйть раббту ĕçе

вĕçле

завершиться 1 и 2

л.

не

употр.

(бу-

дущ. -шйтся, -шăтся; ирич. действ.

прош.

-шйвшийся;

деепр.

-шйвшись)

вĕçлен, вĕçнĕ çит, ирт, пĕт; в за-

вершйвшемся годÿ йртнĕ çултă

завестй

(будущ.

-едÿ, -едĕшь, -едÿт;

ирош.

-ĕл, -елă, -елб, множ. -елй;

повел. ф. -едй; ирич. действ. прош.

-ĕдший;

ирич.

страд.

прош.

-едĕнный;

деепр.

-едя)

глаг.

сов.

кого-что

(син.

ввестй) илсе кĕрт, çавăтсă кĕрт; за-

вестИ л<5шадь в конюшмю лашанă

витенĕ

çавăтсă

кĕрт

2. кого ертсе

кай,

илсе кай; тропа завелă нас в

болбто сукмăк пирĕ шурлăхă илсĕ

кĕртсĕ кăйрĕ 3. что (син. устрбить,

организовăть) йĕркелĕ, ту; завестй

нбвые порЯдки çĕ'нĕ

йĕркĕ

ту 4. ко-

го-что (син. приобрестй) ил, туян,

туянсă яр; завестй кур чăх тытмă пу-

çлă

5. что (ант. заглушйть, оста-

новйть) тапрăт, ĕçлеттер, ĕçĕ яр,

тапратсă яр; завестИ мотбр моторă

тапратсă яр * завестИ разговбр сăмăх

тапрăт;

завестй знакбмство паллăш;

завестй перепйску çырÿ çÿретмĕ пу-

çлă

завещăние (-я) сущ. сред.

халăл,

пехйл;

халăл

хÿчĕ;

написăть завещă-

ние халăл хÿчĕ çыр (çыраканĕ вил-

сен

унăн

пурлăхне

кама

памалли

çин-

чен)

завещать (наст. и будущ. -ăю,

-ăешь, -ăют; ирич. страд. прош. за-

вĕщанный)

глаг.

сов. и

несов.,

кого-

что кому халаллă, пехиллĕ, парсă

хăвăр (хуçи

вилнĕ

хыççăн

илме); ста-

рик завещăл дом млăдшему сыну ста-

рйк хăй çуртне кĕ'çĕн ывăлне пе-

хиллесе хăвăрнă

завидный ирил. 1. (син. хорбший)

чăплă,

лăйăх, ăмсанмаллă; завидное

здорбвье ăмсанмаллă çйрĕп сЫвлăх

завйдно в знач. сказ., кому и с

неопр.

ф. ăмсантарăть, кĕвĕçтерĕт; Он

богат, а тебе завйдно Вăл пуяннИ

санă

ăмсантарăть

завидовать (наст. -йдую, -идуешь,

-йдуют;

повел.

ф. -йдуй; прич.

действ.

наст. -йдующий, прош. -Идовав-

ший;

деепр. -Идуя)

глаг.

несов., ко-

му-чему ăмсăн, кĕ'вĕç, сăхлăн; за-

вйдовать чужбму успеху çын ă'нăç-

лăхĕшĕн кĕ'вĕç

зависеть (наст. -йшу, -йсишь,

-исят; повел. ф. не употр.; прич.

действ.

наст.

-йсящий, прош. -исев-

ший;

деепр. -йся) глаг. несов., от

кого-чего

пăхăнсă

тăр; -ран

(-рен)

кил;

урожЯй завйсит от погбды тыр-

пÿл тÿхăçĕ çанталăкрăн килĕт; я ни

от когб не завйшу эпĕ никамă та пă-

хăнсă тăмăстăп

зависимость (-и)

сущ.

жен. 1. (син.

подчинĕнность) пăхăнÿ, пăхăнÿлăх;

пăхăнсă

тăнИ; попасть в зависимость

пăхăнмă тЫтăн 2. сăлтăвлăх; -ран

(-рен)

килнИ; в завИсимости от об-

станбвки ларÿ-тăрÿ тă'рăх, ларÿ-тă-

рăвă курă

завИсимый прил. (син. подчинĕн-

ный;

ант. своббдный, незавИси-

мый) пăхăнакăн,

пăхăнсă

тăракăн;

зависимые стрăны

пăхăнсă

тăракăн

çĕршывсем

завИстливый прил., завИстливо на-

реч. ăмсăнчăк, кĕ'вĕç, сă'хă; завИ-

стливо смотр^ть ăмсансă пăх

зависть (-и) сущ. жен. ăмсанÿ,

кĕвĕçÿ',

сă'хăлăх; ăмсаннй, кĕвĕçнй,

сăхланнй; вызывăть зăвисть ăмсан-

тăр; зăвисть к богатству другйх çын

пуянлăхне сăхлăн

завИть

(будущ.

завьк5, завьĕшь, за-

вьк5т; прош. завИл, завилă, завило,

множ.

завили; прич.

страд.

прош.

за-

вйтый,

кратк.

ф.

завит и зăвит, зави-

тă и зăвита, завитб и зăвито,

множ.

завитЫ и зăвиты)

глаг.

сов.,

что

кăт-

ралăт,

пĕтрелет; завить вблосы çÿçе

кăтралăт

завладеть

(будущ.

-ею, -еешь, -ĕют)

глаг. сов., кем-чем (син. захватИть)

ярсă ил, тытсă ил; завладеть чужйм

имÿществом çын пурлăхне ярсă ил

4 завладĕть внимăнием аудитбрии

итлекенсене кăсăклантăр

завбд

(-а) сущ. муж. завбд; тр^к-

торный завбд трăктор завбчĕ; дирĕк-

ция завбда завбд дирекцийĕ; я ра-

ббтаю на завбде эпĕ заводрă ĕçлетĕп

завоевăть (будущ. -оюю, -ок5ешь,

-оюют;

повел.

ф. -оюи; прич.

действ.

прош. -оевăвший; ирич.

страд.

прош.

-оĕванный)

глаг.

сов., кого-что (син.

завладĕть, захватИть) çĕнсĕ ил, çа-

пăçсă

ил; завоевăть странÿ çĕршы-

вă çĕнсĕ ил * завоевăть довĕрие ша-

нăçă

кĕр; завоевăть симиă^ии кИ-

лĕш,

кăмăлă кай

зăвтра нареч.

ырăн;

зăвтра ÿтром

ырăн

ирхине; отлбжим

разговбр

на

завтра калаçăвă ыранă хăварăр Ф не

сегбдня зăвтра паян-ыранăх мар

зăвтрак (-а) сущ. муж. ирхй апăт;

на зăвтрак бÿдет яичница ирхй апа-

тă ăшалăнă çăмартă пулăть * кор-

мйть зăвтраками ĕçĕ ялăн ÿлĕме хăвăр

зăвтракать

(наст.

-аю, -аешь, -ают)

глаг. несов. апăт çи (ирхине), ирхИ

апăт

ту

зăвтрашний лрил. 1. ыранхй; завт-

рашним

ÿтром ырăн ирхинĕ; мы ку-

пйли билеты на зăвтрашпий концĕрт

эпир ыранхй концертă билетсĕм

илтĕмĕр 2. (син. предстоящий) ма-

лашнехИ,

ыранхИ, пулăс; онй — за-

втрашние ииженĕры

вĕсем

- пулăс

инженерсĕм

завуч (-а) сущ. муж. (сокр:. заве-

дующий учĕбной чăстью) зăвуч; зă-

вуч шкблы шкул зăвучĕ

завхбз (-а) сущ. муж. (сокр:

завĕ-

дующий хозяйством) завхбз; рабб-

тать завхбзом завхозрă ĕçле

завязăть (будущ. -яжÿ, -яжешь,

-яжут; повел. ф. -яжй; прич. страд.

прош.

-язанный)

глаг.

сов.

(ант.

раз-

вязăть) çых, çыхсă ларт, çыхсă хур;

завязăть шнуркИ ботинок пушмăк

шнурокне çых 2. (син. начăть) пуç-

лă,

пуçăр; завязăть бой çапăçÿ пуç-

лă;

завязăть знакбмство паллашсă кай

завязăться 1 и 2 л. не употр. (бу-

дущ. -яжется, множ. -яжутся) глаг.

сов. 1. (ант. развязăться) çЫхăн,

тĕвĕлен,

пурăн;

галстук хорошб за-

вязăлся гăлстук авăн çЫхăнчĕ 2. (син.

начăться,

вознйкнуть) пуçлăн, ты-

тăн,

пÿçăн; завязăлись дрÿжеские

связи тÿслă çыхăнусем пуçлăнчĕç 3.

тĕвĕлĕн,

чăмăртăн; завязăлись пло-

ды грÿши грÿша çимĕçĕсĕм тĕвĕлен-

чĕç

загадăть

(будущ.

-ăю, -ăешь, -ăют;

прич.

страд.

прош.

загăданный;

деепр.

-ăв)

глаг.

сов. юмăх яр, тÿпсăм туп-

тăр;

загадăть загăдку тупмаллй юмăх

яр

загăдка (-и) сущ. жен. сутмалли

юмăх;

разгадăть загăдку сутмаллИ

юмăх

тупсăмне туп; говорйть загăд-

ками ытăрлă калăç ^ загăдки при-

рбды çут çантăлăк вăрттăнлăхĕсем

загăдочный прил. (син. таинствен-

ный,

необъяснймый), загăдочно на-

реч. тĕлĕнтермĕш, ăнланмă çук; за-

гăдочное происшествие тĕлĕнтĕрмĕш

ĕç;

загăдочные явлĕния прирбды çут

çантăлăкăн ăнланмă çук пулăмĕсĕм

загăр (-а)

сущ.

муж. кĕрĕлĕх,

кĕре

тĕс,

кĕре

ÿт; сблнечный загăр хĕвел-

пĕ çÿннă ÿт

заглăвие (-я) сущ.

сред.

ят; заглă-

вие кнйги кĕнеке ячĕ

заглăвный прил:. заглăвная бÿква

пЫсăк сас паллИ

заглянÿть (будущ. заглянÿ, загля-

нешь, зяглянут) глаг. сов. 1. пăхсă

ил;

заглянÿть в окнб кантăкрăн

пăхсă ил; заглянÿть в словăрь сло-

варе уçсă пăх 2. (син. зайтй, забе-

жăть)

кĕрсе

тух; мы заглянÿли к

приятелю эпир юлтăш патне

кĕрсе

тÿхрăмăр

загнăть

(будущ.

загонкЗ, загбнишь,

загбнят; ирош. загнăл, загналă, за-

гнăло, множ. загнăли; повел. ф. за-

гонй;

прич.

действ.

прош.

загнăвший;

прич.

страд.

прош.

зăгнанный;

деепр.

загнăв) глаг. сов. 1. кого-что (ант.

выгнать) кĕрт, хусă кĕрт, хăваласă

кĕрт; загнăть скот во двор выльăх-

сене кил картине хусă кĕрт; загнăть

мяч в ворбта мечĕке хапханă тапсă

кĕрт

2. (син. измÿчить) ывăнтăр,

пăшăхтăр, халтăн яр; лошадĕй со-

всем загнăли лашасене вуçĕх халтăн

янă

зăговенье (-я) сущ.

сред.

зăговени

(типĕ тытас умĕн аш

çиме

юранă

юлашки кун)

зăговор (-а)

сущ.

муж. кавăр, вă'рт-

тăн килĕшÿ'; состăвить зăговор ка-

вăр ту; антиправИтельственный зă-

говор правительствăнă хйрĕç кавăр

заговбрщик (-а) сущ. муж., заго-

вбрщица (-ы) жен. кавăрçă, кавăр

тăвакăн,

каварă хутшăнакăн

заголбвок

(-вка)

сущ. муж. ят; за-

голбвок статьй статья ячĕ

загбн (-а)

сущ.

муж. картă, вЫльăх

картй;

овĕчий загбн сÿрăх картй

загорăть

(наст.

-ăю, -ăешь, -ăют)

глаг.

несов.

пиç, çун, хăмăрлăн, кĕ-

релен;

загорăть на сблнце хĕвел çин-

чĕ

пиçсĕ хăмăрлăн

загореться (будущ. -рк5сь, -рИшь-

ся,

-рятся;

повел.

ф. -рИсь, -рИтесь;

ирич.

действ.

прош. -рĕвшийся; де-

епр.

-рĕвшись)

глаг.

сов.

1. (син. вспы-

хнуть; ант. погăснуть) тивсе кай,

хыпсă ил, çунмă

пуçлă;

загорĕлся

сарăй сарая вут хыпсă Илчĕ 2. (син.

засветиться) çуталсă кай, çунмă пу-

çлă;

загорелись фăры машИны ма-

шйна фарисем çунмă пуçлăрĕç 3.

чем и без доп. (син. захотĕть) хавха-

лăн,

кăсăклăн, çĕкленсе кай; заго-

реться

мечтбй

ĕмĕтпе хавхалăн

загородйть

(будущ.

-ожÿ, -бдишь и

-одИшь, -бдят и -одят; прич. страд.

прош.

-бженный)

глаг.

сов.

что

кар-

тă тыт, тытсă çăвăр (хуме); загоро-

дйть сад садă картă тытсă çăвăр 2.

кого-что (син. заслонйть)

хуплă,

пÿл,

пÿлсе

ларт; Не загорăживай

свет! Çуттă ан

хуплă!;

дорбгу заго-

родили упăвшие дерĕвья çулă ÿ'кнĕ

йывăçсем

пÿлсе

лăртнă

заготбвить (будущ. -влю, -вишь,

-вят; прич страд. прош. -вленный)

глаг.

сов. (син. запастИ) хатĕрле, ян-

тăлă,

хатĕрлесе хур; заготбвить ово-

щей нă зиму хĕл каçмă пахчă çймĕç

хатĕрлесе хур

заграждĕние (-я) сущ. сред. (син.

препятствие) чăрмăв, картă, пÿлме;

прбволочное заграждĕние пралÿк

картă (йĕплĕ пралукран туни); мйн-

ное заграждĕние мИнăллă чăрмăв

загранйчный прил. (син. зарубеж-

ный) ют çĕршЫв -ĕ; ют çĕршыв-

рИ,

чИкĕ леш енчй; загранйчный п^-

спорт ют çĕршывă каймаллй пăс-

порт

загрузйть (будущ. -ужÿ, -ÿзишь и

-узИшь, -ÿзят; ярич. страд. прош.

-ÿженный) глаг. сов. (ант. разгру-

зйть) 1. (син. погрузИть) тултăр, тие,

тиесе тултăр; загрузйть машину пес-

кбм машинăнă хă'йăр тултăр 2. (син.

занять) ĕç пар, ĕç хуш, ĕçлеттер;

нас загрузИли раббтой сверх

мĕры

пире ытлă нумăй ĕç хÿшрĕç

загс (-а) сущ. муж. (сокр.: зăпись

ăктов граждăнского состояния) загс

(çуралнине, мăшăрланнине, вилнине

çырса

пыракан орган)

задăние (-я) сущ.

сред.

задăни, ху-

шÿ, хÿшнă ĕç; боевбе задăние вăрçă-

рй задăни; выполнить домăшнее за-

дăние киле пăнă ĕçĕ пурнăçлă

задăть (будущ.

задăм,

задăшь, за-

дăст, зададйм, зададИте, зададÿт;

прош. зăдал и

задăл,

задалă, зăдало

и задăло, зăдали и задăли;

повел.

ф.,

задăй;

прич.

действ.

прош.

задăвший;

ирич.

страд. прош. зăданный; деепр.

задăв)

глаг.

сов. 1.

что

кому

(син.

по-

ручИть) хуш, хушÿ пар, ĕç хуш, ĕç

пар;

нă дом зăдали два унражнĕния

килте йкĕ хăнăхтарÿ тумă хÿшнă 2.

что (син. указăть, назнăчить)

палă-

ртсă пар, кăтартсă пар; корăбль идет

по зăданном} курсу карăп палăртсă

пăнă çулпă пырăть 3. что и

чего

пар,

хурсă пар; задать лошадЯм овсЯ ла-

шасене сĕ'лĕ пар *• задăть вопрбс

ыйтÿ пар; задать трепку

пĕçерккĕ

пар;

задăть пир

ĕ'çкĕ

ту

задăча (-и) сущ. жен. 1. тĕллев,

хÿшнă

ĕç, тумаллИ ĕç; зто

нăша

бб-

щая задăча ку сçĕ пИрĕн

пĕрле

ту-

маллă

2. задăча

(вĕренÿхăнăхтарăвĕ);

арифметИческие задăчи арифмĕтика

задачисем; решйть задачу нрăвиль-

но задачăнă тĕ'рĕс шутлă

задăчник (-а)

сущ.

муж. задăчник,

задăча пуххи

задержăть

(будущ.

-ержÿ, -ержишь,

-ĕржат; ирич. страд. прош. -ержан-

ный)

глаг.

сов. 1. кого-что (син. ос-

тановить) чар, тытсă чар, чарсă

тăр;

задержăть отправлĕние самолета

самолĕтă чарсă тăр

(вĕçсе

тухасран)

2. кого тытсă тăр, ан яр; менЯ за-

держăли

дела манă ĕçсем ямăрĕç 3.

(ант. освободИть) тыт, ярсă тыт,

тытсă чар, тытсă хуп; грабИтелей за-

держăли

быстро

вăрăсене

часăх яр-

сă тЫтнă * задержăть дыхăние сыв-

ламă

чăрăн (лĕр хушă)

задержăться

(будущ.

-ержÿсь, -ер-

жишься,

-ĕржатся;

повел.

ф. -ержйсь,

-ержйтесь; лрич. действ. прош. -ер-

жăвшийся;

деепр.

-ержăвшись)

глаг.

сов. 1. (син. остановйться) чарăнсă

тăр,

тытăнсă тăр; пришлбсь задер-

жăться в командирбвке командиров-

кăрă ытларăх тытăнсă тăмаллă пÿлчĕ;

Задержйтесь на минÿтку! Кăштăх

тă'хтăр-ха! 2. кая юл, ан ĕ'лкĕр, вă-

рахă кай; мы задержăлись с рабб-

той пйрĕн ĕç

вăрахă

кăйрĕ

задбть

(будущ.

-биу, -ĕнешь, -енут;

повел. ф. -ень; прич. страд. прош.

-етый)

глаг.

сов., кого-что 1. за что

(син. коснÿться) пĕрăн, тĕ'кĕн, тив,

тив^рт; задеть

рукбй

алăпă перĕн 2.

(син. обйдеть) кÿрентĕр; задбть на-

емĕшкой тăрăхласă курентер

зăдний ирил. (ант. передний) кай-

ри,

хыçрИ, хыçалтй; зăдние колеса

телеги урапăн кайри кустăрмисем *

дать машине зăдний ход машинăнă

каяллă

чакăр; без зăдией мысли ÿçă

кăмăлпă, улталамă шутламăсăр

задблго нареч. чылăй малтăн, ну-

мăй малтăн, тахçанăх; задблго до

прăздника уявччĕн нумăй малтăн

задблженность (-и) сущ. жен.

пăрăм,

пăрăмлăх; парăмă кĕнй; за-

дблженность по зарилăте ĕç укçй

пăрăмĕ, ĕç укçй тÿлеменнИ; пога-

сйть задблженность пăрăм тат

зăдом нареч. кÿтăн, тÿртен, каял-

лă;

пятиться зăдом кÿтăн чак

задÿматься (будущ. -аюсь, -аешь-

ся,

-аются; прич.

действ.

прош. -ав-

шийся;

«Эеелр. -авшись)

глаг.

сов.,

над

чем, о чем и без доп. шухăшă кай,

шухăшă

пут; он глубокб задÿмался

вăл тăрăн шухăшă пÿтнă

задумчивый лрил., задÿмчиво на-

реч.

шÿхăшлă, шухăшă пÿтнă; задум-

чивый

вид шÿхăшлă сăн-пИт; гово-

рйть задумчиво шÿхăшлăн калăç

задушевный

прил.

(син. сердĕчный,

йскренний), задушевно нареч. ă'шă

кă'мăллă, чунă тивекĕн; задушевная

пĕсня

чунă тивекĕн к5рă

заехать

(будущ.

заеду, заĕдешь, за-

ĕдут; иовел. ф. заезжăй; дееир. заĕхав)

глаг.

сов.

(ант. выехать) 1.

кĕрсĕ

кай,

кĕр,

кĕрсĕ

тух (транспортпă); ма-

шИна заехала во двор машйна кил

хушшинĕ

кĕрсĕ

кăйрĕ; заĕхать по

путй çулă май

кĕрсĕ

тух 2. пырсă

кĕр,

кĕрсĕ

кай (инçете е палламан

çĕре);

мы заехали куда-то в глубь лĕ-

са эпИр таçтă вăрмăн варринĕ

кĕрсе

кăйрăмăр

заем (зăйма)

сущ.

муж. 1. кивçĕн;

кивçенĕ

кĕнИ, кивçĕн илнй; заем

денег укçă кивçен илнй 2. заĕм (иат-

шалăх укçалла саракан хаклă хут);

облигăции зăйма заĕм облигацийĕ-

сĕм;

выиграть по займу заĕмпă вы-

лясă ил

зажĕчь

(будущ. зажгÿ, зажжĕшь,

зажгÿт; лрош. зажĕг, зажглă, зажглб,

зажглй;

повел.

ф.

зажгй; ирич.

действ.

прош. зажĕгший; лрич. страд. прош.

зажжĕнный;

деепр.

зажĕгши)

глаг.

сов.

что (ант. погасйть) чĕрт, тивĕрт,

çут; зажечь свечу çуртă çут; зажĕчь

огбнь в

печке

кăмакарă вут

чĕрт

(син.

воодушевйть) хавхалантăр, çĕк-

лентĕр;

зажĕчь плăменным слбвом

хĕрÿ'ллĕ

сăмахпă хавхалантăр

зажиточный лрил. (син. состоятель-

ный),

зажйточно

нареч.

пуян, çйрĕп,

пÿрлăхлă; тÿлăх; зажиточный

крес-

тьЯнин пуян хресчĕн; жить зажйточ-

но тÿлăх пурнăçпă пÿрăн

зажИть

(будущ.

-ивÿ, -ивĕшь, -ив-

ÿт; лрош. зăжил и зажйл, зажилă,

зăжило и зажило)

глаг.

сов. пурăнмă

пуçлă;

они зажИли в нбвом дбме

вĕсем

çĕ'нĕ çуртрă пурăнмă пуçлă-

рĕç

зажить

1 и 2 л. не употр. (будущ.

-ивĕт,

-ивÿт; ирош. зăжил и зажИл,

зажилă,

зăжило и зажилб)

глаг.

сов.