ÿсĕн-тăрăн 2. и ядовйто
нареч.
(син.
язвйтельный, злббный) йĕ'плĕ, вĕ'чĕх,
вĕчĕрхенчĕк; ядовитые словă вĕ-
чĕрхĕнчĕк сăмахсем
ядохимикăты (-ов) сущ. множ.;
ядохимикăт (-а) муж. нăркăмăшлă
им-çăм (çум
курăксене,
сиенлĕхурт-
кйпшанка
пĕтермелли)
ядрб (-ă) сущ. сред.; множ. Ядра
(ядер) 1. тĕ'шĕ (çимĕçĕн); ядрб оре-
ха мă'йăр тĕшшй; ядрб вйшни чиĕ
тĕшшй 2. вăрă, варрй, ядрб, тĕ'шĕ
(атомăн); ядро" древесины йЫвăç
варрИ,
тĕш йЫвăç; деление ăтомно-
го ядра ăтом тĕшшИ пайланнИ 3.
чă'мăр варрй, тĕп пăйĕ; ядрб кол-
лектйва коллектйв чă'мăрĕ (чи
ĕçчен
те хастар
пайĕ) 4.
йĕтре
(спортра);
толкать ядрб
йĕтре
тĕрт
Язва (-ы) сущ. жен. (син.
рăна)
су-
рăн,
çăпăн,
шăтăн-юхăн; Язва за-
жилă
сурăн тÿрлĕнчĕ * Язвы ббще-
ства обществăрй çитменлĕхсĕм; си-
бИрская Язва Çĕ'пĕр сурăнĕ (ерекен
чир);
Язва желÿдка хырăмлăх çĕрнй
язык (-ă) сущ. муж. 1. чĕлхĕ (ут
пайĕ);
кбнчик языкă чĕлхе вĕ'çĕ; ли-
зăть языкбм чĕлхепе çулă; отварнбй
язь!к пĕçернĕ чĕлхĕ (апат) 2. чĕлхĕ,
калаçÿ, пуплĕв; язык и мышлĕние
чĕлхĕ татă шухăшлăв; лишиться язы-
ка чĕлхĕсĕр пул, чĕлхенĕ çĕтĕр 3.
чĕлхĕ (пĕр-пĕр халăхăн); славянские
языки славян чĕлхисĕм; чувăшскнй
язык отнбсится к тн5ркским языкăм
чăвăш чĕлхй тĕ'рĕк чĕлхисĕн шут-
не кĕрĕт; изучать инострăнные языкй
ют çĕршЫв чĕлхисенĕ вĕрĕн 4. чĕлхĕ
(халăх пуплевĕн пĕр тĕсе); литера-
турный язьж литератÿра чĕлхй; раз-
говбрный язык калаçÿ чĕлхИ; язык
Пÿшкина Пÿшкин чĕлхй * держăть
язык за зубăми шăлă çырт, ан шар-
лă;
распустйть язык чĕлхенĕ ирĕкĕ
яр,
ытлашшй сÿпĕлтĕт; с языкă сор-
валбсь сăмăх вĕçерĕнсĕ кăйрĕ; язык
без костей чĕлхĕн шăммй çук (ыт-
лашши
сÿпĕлтетни
çинчен); язык не
повернется сказăть каламă чĕлхĕ çав-
рăнмăсть; на языкĕ вĕртится чĕлхĕ
вĕçĕнчĕх (калас сăмах); вкÿсно -
язык проглбтишь пйтĕ тÿтлă - чĕл-
хÿнĕ
çăтсă
ярăн;
язык программй-
рования программăлăв чĕлхй (ком-
пьютер
ĕçĕнче)
языковĕд (-а)
сущ.
муж. (син. лин-
гвист) чĕлхĕçĕ, чĕлхĕ тĕпчевçй; чу-
вашские
языковеды чăвăш чĕлхеçисĕм
языковбй прил. чĕлхĕ -ĕ; языко-
вь!е закбны чĕлхе законĕсĕм; язы-
ковăя
ситуăция чĕлхĕ тĕлĕшĕнчИ
ларÿ-тăрÿ
языкознăние (-я) и языковĕдение
(-я) сущ.
сред.
чĕлхĕ пĕ'лĕвĕ; введе-
ние в языкознăние чĕлхе пĕ'лĕвĕн
кÿ'ртĕмĕ; рÿсское языкознăние XX
вĕка
XX ĕмĕртй вЫрăс чĕлхĕ пĕ'лĕвĕ
языческий прил. ыр-усăл -ĕ; язьпес-
кая религия ыр-усăл тĕ 'нĕ; соб-
людĕние язЫческих обрЯдов ыр-
усăл
тĕ'нĕн йăлисенĕ тусă пынй
язычество (-а) сущ. сред. ыр-усăл
тĕ'нĕ,
нумăй тÿрăлăх (çут çанталăк
вăйĕсене
сума суса нумай турра пу-
ççапни);
пережИтки язычества ыр-
усăл
тĕ'нĕн юлашкисĕм
язь (-я) сущ. муж. ă'птă (партас
евĕр
пулă); начался нерест язя ă'птă
вăлчă сапмă пуçлăнă
яйчница (-ы) сущ. жен. ашалăнă
çăмартă;
приготОвить яичницу с кол-
басбй кăлпассипĕ çăмартă ăшалă
яичный прил. çăмартă -ĕ; яичная
скорлупа çăмартă хуппй; яичный по-
рошбк çăмартă порошбкĕ (çăмарта
типĕтсе авăртни)
яйцб (-ă) сущ. сред.; множ. Яйца
(яйц, яйцам) 1. çăмартă (кайăксен,
çĕлен-калтан,
хурт-кйпшанкăн); ку-
рИные Яйца чăх çăмартй; муравьй-
ные Яйца кă 'ткă çăмартИ; желтбк
яйцă çăмартă саррИ; сварить Яйца