жа,
воровствб) çаратÿ, вăрлăв; çа-
ратнй,
вăрланй; раскрыть хищение
çаратăвă тупсă пăлăрт
хйщник
(-а) сущ. муж., хищница
(-ы) жен. çă'ткăн, тискер кăйăк,
çă'ткăн кăйăк; волк - безжЯлост-
ный хищник кăшкăр - ним хĕр-
хенÿ'сĕр çă'ткăн
хИщный (кратк. ф. хйщен, хйщ-
на,
хйщно, множ. хищны) лрил.,
хИщно
нареч.
1. тискĕр, çă'ткăн; хй-
щные
живбтные тискер кайăксем,
çă'ткăн чĕр чунсем; Ястреб - хй-
щная
птица хурчкă - çă'ткăн кăйăк 2.
(син.
жăдный) çă'тăх, хăпсăнчăк,
ĕмĕтсĕр; хйщные повăдки браконь-
еров браконьерсен хăпсăнчăк йăли-
с^м
хладнокрбвие (-я) сущ.
сред.
(син.
спокбйствие, вЫдержка; ант. волнĕ-
ние,
беспокбйство) лă'пкăлăх, пăл-
ханмăнлăх, çйрĕп кă'мăл; сохранять
хладнокрбвие лă'пкă пул, ан пăлхăн
хладнокрбвный прш. (син. спокбй-
ный,
вЫдержанный; ант. взволнб-
ванный,
беспокбйный), хладно-
крбвно нареч. лă'пкă, пăлханÿсăр,
пăлханмăн, çйрĕп кă'мăллă; хлад-
нокрбвно встрĕтить опăсность хă-
рушлăхă пăлханмăсăр
кĕтсе
ил
хлеб (-а) сущ. муж.; множ. хлебы
(-ов) и хлеба (-бв) 1. çă'кăр; бе-
лый хлеб шÿрă çăкăр; формовбй
хлеб фбрмăллă çă'кăр; горбÿшка
хлĕба çă'кăр сăмсй; испечь хлеб
çă'кăр
пĕçерсе кăлăр 2. тЫрă, тыр-
пÿл, тЫрă-пÿлă; яровые хлебă çурт-
рй,
çурхи тырăсем; озймые хлеба
кĕр тырри* уббрка хлеббв затянÿлась
тЫрă
вырассй вăрахă кайрĕ 4 вто-
рбй хлеб йккĕмĕш çă'кăр (çĕр улми(;
Хлеб да соль! Апăчĕ тÿтлă пÿлтăр!;
зарабăтывать себе на хлеб тăран-
мăлăх ĕçлесе ил; хлĕба не прбсит
çă'кăр
ыйтмăсть, пулнй кансĕрле-
мест
хлĕбный прил. çă'кăр -ĕ; хлĕбный
ларек çă'кăр лавкки
хлебобÿлочный ирил.: хлебобÿлоч-
ные издĕлия çă'кăр-бÿлка, çă'кăр
таврăшĕ
хлеборбб (-а)
сущ.
муж. (син. зем-
леделец) çĕр ĕçченĕ
хлебосбльный прил. (син. гостепри-
ймный) таравăт, вашавăт
хлев (-а, о хлеве, в хлевÿ) сущ.
муж.; множ. хлевă (-бв) витĕ; утеп-
ленный хлев ă'шă вите; овбчий хлев
сÿрăх витй
хлестать (наст. хлещÿ, хлещешь,
хлĕщут; йовел. ф. хлещй; ирич.
действ.
наст. хлещущий,
прош.
хле-
стăвший;
прич. страд. прош. хлĕс-
танный;
деепр. хлещă) глаг. несов.
1.
кого-что (син. бить, ударять) çап,
вĕт, вĕтелĕ, хулăлă, çатлаттăр; хле-
ст^ть конЯ кнутбм лашанă пушăпă
çатлаттăр; хлестЯть прутбм хулăлă,
хулăпă
çап 2. 1 и 2 л. не употр. çу,
тăк, шарлаттăр, чашлаттăр; дождь
так и хлещет çÿмăр чашлаттарăть
кăнă
хлбпать (наст. -аю, -аешь, -ают)
глаг. несов. 1. (син. ударять, бить)
çап,
çатлаттăр, шатлаттăр; хлбпать
по спинĕ çурăмрăн çатлаттăр 2. (син.
грбхать) хуп, шанлаттăр, кĕрслет-
т^р;
хлбпать двĕрью алăкă шанлат-
тарсă хуп 3. (син. аплодйровать) ăлă
çуп;
артйсту дблго хлбпали артистă
нумайччĕн ăлă çупсă саламлăрĕç
хлбпковый прил. çĕр мăмăк -ĕ;
хлбпковое волокнб çĕр мăмăк сÿ'сĕ
хлбпок
(-пка)
сущ. муж. çĕр мă-
мăк; посĕвы хлбпка çĕр мăмăк уйĕ-
с^м
хлопотать (наст. -очÿ, -бчешь,
-бчут; повел. ф. -очй; прич. действ.
наст. -бчущий, прош. -отăвший; де-
епр. -очă)
глаг.
несов. 1. (син. зани-
мăться) ĕçле, тăрмăш, аппалăн; ста-
рÿшка
хлопбчет по хозЯйству кăр-