торт (-а) сущ. муж. торт (пылак
чустапа кремран,
улма-çырларан
пĕ-
çернĕ çимĕç); шоколăдный торт шо-
колăд
тбрчĕ
торф (-а) сущ. муж. торф (çĕрнĕ
курăкран пулнă çунакан япала); раз-
раббтка тбрфа торф кăларнИ
тоска (-й) сущ. жен. (син. унЫние)
тÿнсăх, салхÿлăх, кичемлĕх; тунсăх-
ланИ,
салхуланнй; тоска по рбдине
тăвăн çĕршывшăн тунсăхлани; тос-
кă взялă тÿнсăх пÿсрĕ
тосковать (наст. -кÿю, -кÿешь,
-кÿют; повел. ф. -кÿй; прт. действ.
наст. -кÿющий, прош. -ковăвший;
деепр. -кÿя) глаг. несов. тунсăхлă,
салхулăн,
кич^м пул; тосковăть по
друзьЯм туссĕмшĕн тунсăхлă
тост (-а) сущ. муж. тост (сывлăх
сунса е урăх сунăмпа ушкăнĕпе чер-
кке
çĕклени);
ПредлагЯю тост за здо-
рбвье юбиляра! Юбиляр сЫвлă-
хĕшĕн черккĕ çĕклеме сĕнетĕп!
тот (тогб) муж., та (той) жен.,
то (тогб)
сред.,
местоим.
указат. çав,
çăвă,
леш, лешĕ, вăл; в том годÿ
вăл çул; он живет вон в том дбме
вăл ăвă çав çуртрă пурăнăть Ф не до
тогб унпă аппаланмă ерçÿ' çук; вмес-
то тогб чтббы союз -ас (-ес) вырăн-
н^; и без тогб ахăль те, ÿнсăр та; к
томÿ
же çитменнинĕ; пбсле тогб как
-нă
(-нĕ) хыççăн; до тогб как, аĕ-
ред
тем как -иччен; бблее тогб ун-
тăн та ытларăх; крбме тогб ÿнсăр
пуçне;
не в том д^ло ĕç ун çинче
мар;
тогб и глядй кĕç-вĕ'ç; ни с то-
гб ни с сегб пĕр сăлтавсăрăх
тбтчас и тотчЯс нареч. çийĕнчех,
часăх,
халех; он тбтчас ответил вăл
çийĕнчех хуравлăрĕ
точйть (наст. точÿ, тбчишъ, тб-
чат; ирич. действ. наст. точăщий,
прош. точйвший; прич.
страд.
наст.
точймый,
прош.
тбченный;
деепр.
то-
чă)
глаг.
несов., что 1. хăйрă, çивĕч-
л^т; точйть пилÿ
пă'чкă
хăйрă 2. 1
и 2 л. не
употр.
çи, шăтăр; жук-то-
чйлыцик
тбчит дĕрсво
шĕ'кĕ
йывăçă
шăтарăть
тбчка (-и)
сущ.
жен. 1. пă'нчă; па-
тă;
тбчка с запятбй пăнчăпă запятбй;
поставить тбчку пă'нчă ларт (çыру-
ра) 2. тĕл, вырăн; самая высбкая
тбчка горы сă'ртăн чи çÿ'ллĕ тĕ'лĕ;
болевăя тбчка ыратакăн вЫрăн 3.
чйкĕ;
тбчка кипĕния вĕренйн чик-
кй
(температура)
* торгбвая тбч-
ка сутÿ-илÿ' вЫрăнĕ (магазин, киоск
т. ыт.)\ бить в однÿ тбчку пĕр
тĕллевпе вăй хур; тбчка в тбчку шăп
та лăп; с моей тбчки зрĕния ман
шутпă
тбчный (кратк. ф. тбчен, точнă,
тбчно, множ. тбчны и точнЫ; сравн.
ст.
точнее и точнĕй; превосх. ст.
точнейший) прил., тбчно нареч. 1.
тĕ'рĕс, чăн; тбчное врсмя чăн вă'хăт;
тбчно определить расстояние хушшă
тĕп-тĕ'рĕс виçсе пăлăрт 2. тбчно ча-
стица, выражает подтверждение
(син. да, так) чăнăх, çаплă; Нам
прийтИ завтра? - Тбчно ПИрĕн
ырăн
килмелле-и? - Çаплă 3. тбч-
но вводн. сл. (син. действйтельно)
чăнăх та, чăнахăх; он, тбчно, хоро-
шб рисÿет вăл чăнăх та авăн ÿкерĕт
4. точнбе
вводн.
сл. тĕрĕср^х каласăн
5. тбчно союз (син. как, слбвно)
пек, евĕрлĕ; лес тбчно скăзка вăрмăн
юмахрй пекĕх * тбчные
наÿки
тĕ'рĕс
ăслăлăхсĕм (математика çинче ни-
кĕсленсе тйраканнисем); так тбчно
шăпăх çаплă
точь-в-точь нареч. шăпăх, хăех,
шăп та лăп, кăснă лăртнă; он точь-
в-точь
отец вăл кăснă лăртнă ăшшĕ
тошнйть (наст. -йт)
глаг.
безл.
не-
сов., кого лĕклентер, хăстăр, ăшă
пăтрăт; больнбго тошнйт чирлĕ çЫн-
нăн ă'шĕ пăтранăть
травă (-ы) сущ. жен.; множ. трăвы