Скворцов М.И., Скворцова А.В. Русско-чувашский словарь

Подождите немного. Документ загружается.

студйлся и захворăл вăл шăнсă чир-

ленĕ

захотеть (будущ. -очÿ, -бчешь,

-бчет, множ. -отйм, -отйте, -отят;

повел. ф. -отй)

глаг.

сов. (син. поже-

лăть) кă'мăл ту, шут тыт; -ас (-ес)

те;

-ас (-ес) кил; цĕш захотели есть

ачасĕн çиĕс килсĕ кăйрĕ

зацвестй 1 и 2л.

не

употр.

(будущ.

-ветĕт,

-ветут;

прош.

-вĕл,

-велă,

-ве-

лб,

-велй; ирич. действ. прош. -вет-

ший;

деепр.

-ветя и -вĕтши)

глаг.

сов.

чечеке лар, çеçке çур, çеçкенĕ лар;

черĕмуха зацвелă çĕ'мĕрт çеçки çÿ-

рăлнă

зацепить

(будущ.

-цеплю, -цепишь,

-цепят; ирич. страд. прош. -цеп-

ленный) глаг. сов. çаклăт, çаклатсă

ил;

зацепйть бревнб багрбм пĕрене-

не пакурпă çаклатсă ил

зачастÿю

нареч.

(син. нередко) час-

часăх,

тăтăшăх; онй зачастÿю встре-

чаются вĕсем час-часăх тĕл пулăççĕ

зач^м

нареч. вопросит. мĕ

'ншĕн,

ма,

мĕн

тумă;

Зачем тебе Зта кнй-

га? Ку кĕнеке санă мĕн тумă кйрлĕ?

зачĕм-то нареч. темме, тĕмшĕн,

тем

тумă;

его зачем-то вызвали к на-

чăльству ăнă темшĕн пÿçлăх патнĕ

чĕнтĕрнĕ

зачеркнÿть (будущ. -нÿ, -нĕшь,

-нÿт;

нрич. страд. прош. зачĕркну-

тый) глаг. сов., кого-что хурăт, ху-

ратсă хур, туртсă пăрăх, чĕрсĕ пăрăх;

зачеркнÿть лишние словă ытлашшй

сăмахсене туртсă пăрăх

зачет (-а) сущ. муж. зачĕт (вĕрен-

нине тĕрĕслени); сдать зачĕт зачĕт

пар

зачĕтка (-и) сущ. жен. зачĕтка

(вĕренÿри

çитĕнÿсене

çырса пымалли

кĕнеке); в зачетке однИ «пятĕрки»

зачĕткăрă «пиллĕк» паллăсĕм кăнă

зачйслить

(будущ.

-йслю, -йслишь,

-йслят; прич. страд. прош. -Ислен-

ный)

глаг.

сов. 1. (син. включйть) ил,

йЫшăн,

кĕрт; зачйслить на слÿжбу

ĕçĕ йышăн 2. (син. записăть) куçăр,

хыв,

çырсă хур; зачИслить дĕньги на

бăнковский счет банкрй счĕтă укçă

куçарсă пар

зашИть (будущ. зашыб, зашьĕшь,

зашыбт; прич.

страд.

прош.

зашйтый)

глаг. сов., что

саплă,

çĕлесе ларт,

чиксĕ турт; зашить пбрванную ру-

башку çĕ'тĕлнĕ кĕпенĕ саплă

защйта (-ы) сущ. жен. 1. хÿтĕлĕв,

сыхлăв;

хÿтĕленй, сыхланй; защйта

отечества тăвăн çĕршывă хÿтĕлени;

прошу

защиты хÿтăлемĕ ыйтăтăп 2.

(ант. обвинение) хÿтĕлев, хÿтĕленй

(судра);

выступление представйтеля

защиты хÿтĕлĕв енчĕн сăмăх каланИ

3. (ант. нападĕние) хÿтĕлĕв (спорт-

ра);

жрăть в защйте хÿтĕлеврĕ выля

защитить (будущ. защищÿ, защи-

тйшь, защитят; лрич.

страд.

прош.

за-

щищĕнный) глаг. сов. хÿтĕле, сых-

лă;

защитйть гброд от врагă хуланă

тăшманрăн хÿтĕлĕ Ф защитИть дип-

лбмную раббту диплбм ĕçнĕ хÿтĕле

(халăх

çинче

сÿтсе

явса)

защИтник (-а) сущ. муж., защйт-

ница

(-ы) жен. 1. хÿтĕлевçĕ, сыхлăв-

çă,

хÿтĕлекен, сыхлакăн; защйтни-

ки границ чйкĕ сыхлакансем 2. (ант.

обвинИтель) хÿтĕлĕвçĕ (судри); вы-

ступление защИтника хÿтĕлевçĕ тух-

сă каланИ

заявлĕние (-я)

сущ.

сред.

1. пĕлтерÿ';

каланй (шухăша), пĕлтернй; высту-

пить с заявлĕнием шухăшă каласă

пĕлтер 2. заявлени, ыйтÿ (хут

çине

çырса е сăмах

вĕççĕн

пани); написăть

заявлĕние о предоставлĕнии бтпус-

ка бтпуск памă ыйтсă çыр

заяц (зăйца) сущ. муж. мулкăч,

куян;

зăяц-беляк шÿрă мулкăч; охбта

на зăйцев мулкăч сунăрĕ ^ гнаться

за

двумя зăйцами йкĕ мулкăч хăва-

лă

(лĕр вăхйтрах икĕ ĕç тума хăт-

ланни çинчен)

зăячий ирил. мулкăч -ĕ; куян -ĕ;

зăячья

шăпка

мулкăч тир çĕ'лĕкĕ

звăние (-я) сущ. сред. ят, звăни;

вбинские звăния çар званийĕсĕм;

почĕтное звăние хисĕплă ят

звать (наст. зовÿ, зовĕшь, зовут;

прош. звал, звалă, звăло,

множ.

звă-

ли;

повел.

ф.

зовй;

прич.

действ.

наст.

зовущий,

прош.

звăвший; прич.

страд.

не употр.;

деепр.

зовя) глаг. несов.,

кого-что 1. чĕн, йЫхăр; звать на

пбмощь пулăшмă чĕн; тебЯ кто-то

зовĕт

санă такăм чĕнĕт 2. (син. при-

глашăть) чĕн; звать в гбсти хăнанă

чĕн 3. кого чем или как (син. имено-

вăть)

чĕн; ...те; егб звать Ивăном ăнă

Ивăн

тесе чăнеççĕ; Как тебя звать?

Э'сĕ мĕн ятлă?

звездă (-Ы)

сущ.

жен.;

множ.

звĕз-

ды

(звĕзд, звĕздам) 1. çă'лтăр

(тĕнче

уçлăхĕнчи); ПолЯрная звездă Çÿрçĕр

çă'лтăрĕ,

Тймĕр шалçă; Сблнце -

одна из звезд Галăктики Хĕвел - Га-

лăктика çăлтăрĕсенчĕн

пĕрй

2. çă'л-

тăр

(геометри

кĕлетки);

пятиконĕчная

звездă пйлĕк

к5плĕ

çă'лтăр 3. (син. зна-

менйтость) чăплă çын, çă'лтăр; звĕз-

ды балета балет çăлтăрăсĕм Ф

морс-

кăя звездă тйнĕс çă'лтăрĕ (чĕр чун)

звенĕть (наст. -нк5, -нйшь, -нят;

прич.

действ. наст. -нящий, прош.

-нĕвший;

деепр.

-ня)

глаг.

несов.

янă-

рă,

чăнкăртăт, шăнкăртăт; колокбль-

чик звенйт шăнкăрăв шăнкăртатăть;

в ушăх звенИт хăлхă янăрăть

звенб (-а) сущ. сред.;

множ.

зве-

нья (-ев) 1. сыпăк,

сьшă,

пай; зве-

нб заббра картă сыппй; звенб

цĕпи

сă'нчăр унки 2. звенб, ÿшкăн; зве-

нб овощевбдов пахчă çймĕç ÿстере-

кенсен ÿшкăнĕ; звенб самолĕтов

самолĕтсен звенй

звериный прил. тискер кăйăк -ĕ;

звериный вой тискер кăйăк уланй Ф

звериная ненависть ăссăрлă курай-

мăнлăх

звероббй (-я) сущ. муж. сар çип

утИ (курăк)

звĕрский прил., звĕрски нареч. 1.

(син. свирĕпый, жестбкий) тискер,

хаяр,

тискер кайăклă; звĕрское убйй-

ство тискĕррĕн

вĕлернй

2. (сик.

чрезвычăйный) ăкăш-мăкăш, вă'йлă;

çав терИ; звĕрски хбчется есть çав

терИ çиĕс килĕт

зверь (-я) сущ. муж.;

множ.

звĕри

(-ĕй) кăйăк, тискĕр кăйăк; тигр -

хИщный зверь тигр - çă'ткăн кăйăк

звĕздный прил. çă 'лтăр -ĕ; çă 'л-

тăрлă;

звĕздная

кăрта

çă'лтăр карт-

тй;

звĕздное небо çă'лтăрлă тÿпе *

звĕздный час ă'нăçлăх самăнчĕ

звон (-а) сущ. муж. янрăв, сăсă;

янранй,

шăнкăртатнй; слышен звон

кблокола чан сассй илтĕнĕт; звон в

ушах хăлхă янранй

звонăрь

(-я) сущ. муж. чăнçă, чан

çапакăн (чиркÿре)

звонИть (наст. -нк5, -нйшь, -нят)

глаг.

несов.

1. шăнкăртăт, шăнкăртат-

тăр;

телефбн звонит телефбн шăн-

кăртатăть; звонйть по телефбну те-

лефонпа шăнкăравлă; звонить в

двернбй звонбк ăлăк шăнкăравнĕ

шăнкăртаттăр 2. чан çап; звонят к

вечерне

каçхи кĕллĕ чан çапăççĕ

звбнкий

прил.

(син. звÿчный, фбм-

кий;

ант. глухбй), звбнко

нареч.

ян-

рăвлă,

ÿçă; янăракăн; звбнкий гблос

ÿçă сăсă; звбнкие соглăсные звуки

янăракăн хÿпă сасăсăм; звбнко

петь

пĕсню к5рă шăрантăр

звонбк

(-нкă)

сущ. муж. 1. шăн-

кăрăв; двернбй звонбк ăлăк шăн-

кăрăвĕ 2. янăрăв; янранй, шăнкăрав-

ланй;

телефбнный звонбк телефон-

пă шăнкăравлани; прозвенĕл звонбк

на урбк урокă лармă шăнкăрăв янă-

рăрĕ

звук (-а) сущ. муж. сăсă; глăсные

звÿки ÿçă сасăсем; соглăсные звÿки

хÿпă

сасăссм; сльниен звук шагбв урă

сасси илтĕнет; не слышно ни звÿка

пĕр сас-чĕ'вĕ те çук

звукозăпись (-и)

сущ.

жен.

сăсă

çЫ-

рăвĕ;

сăсă

çырнй (музыкăна,

пуплеве

ятарлă

хатĕрсемпе

çырса

илни)

звукоподражăние (-я) сущ. сред.

сăсă

евĕрлĕвĕ (сйм., вырăс

чĕлхинче

«ку-ку» - куккук

сассипе,

«ква-ква»

- шапа сассипе;

чăваш

чĕлхинче

«нăрх-нăрх»

- сысна

сассипе,

«тÿп»

çапнй

е ÿкнĕ сасăпа)

звучать 1 и 2 л. не употр. (наст.

-чйт, -чăт; прич. действ. наст. -чă-

щий,

прош. -чăвший; деепр. -чă)

глаг. несов. 1. янăрă, йлтĕн; звучйт

пĕсня

к5рă янăрăть 2. (син. проявлять-

ся,

выражăться) пăлăр, сйсĕн; в егб

гблосе звучйт

рăдость

унăн сассин-

че сăвăнăç палăрăть

звÿчный прил. (ант. глухбй), звÿч-

но нареч. янрăвлă, ÿçă сăслă; звуч-

ный кблокол янрăвлă чан

здание (-я) сущ. сред. (син. дом)

çурт; многоэтăжное здăние нумăй

хÿтлă

çурт; фасăд здăния

çурт

пИчĕ;

çÿртăн мал енĕ; здЯния института

институт çÿрт-йĕ'рĕ

здесь нареч. (ант. там) кунтă, çа-

кăнтă; здесь рăныне был лес кунтă

ĕ'лĕк вăрмăн пÿлнă; бÿдем ждать егб

здесь ăнă çакăнтă

кĕтсе

тă'рăпăр

здĕшний прил. (ант. тăмошний)

кунти,

çакăнтй; он здĕшний житель

вăл кунтă пурăнăть; здешний клй-

мат

полĕзен

для здорбвья кунти кли-

мат сЫвлăхшăн ÿсăллă

здорбваться

(наст.

-аюсь, -аешься,

-аются;

повел.

ф.

-айся, -айтесь; прич.

действ.

наст. -ающийся, прош. -ав-

шийся;

деепр. -аясь) глаг. несов.

сЫвлăх сун, саламлăш (тĕл пулнă

чухне);

здорбваться за руку ăлă пар-

сă саламлăш

здорбвый прил. 1. (ант. больнбй)

сЫвă,

сывлăхлă; здорбвый ребĕнок

сЫвă

ачă 2. (син. полезный) сйплĕ,

ÿсăллă,

сЫвлăхшăн лăйăх; здорбвый

леснбй вбздух

вăрмантй

сИплĕ сЫв-

лăш

3. (син. сИльный, крепкий) тĕ-

рĕклĕ,

патвăр *

Бÿдьте

здорбвы!

СЫвă

пÿлăр! (уйрăлнă чухне сывлăх

сунни)

здорбвье (-я) сущ. сред. сЫвлăх;

крĕпкое здорбвье çИрĕп сЫвлăх; бе-

рбчь

здорбвье сывлăхă упрă; На здо-

рбвье! Сывлăхă пÿлтăр! (сăйланăшăн

тав тăвакана калани)

зебра (-ы) сущ. жен. зббра (Афри-

кăра пурăнакан лаша

евĕр

чĕр чун)

зевăть

(наст. -ăю, -ăешь, -ăют)

глаг.

несов.

1. анаслă (ыйхă килнипе)

2. çăвăр кар, тймсĕр пул,

шăхăрсă

юл

зевбта (-ы) сущ. жен. анăс, анас-

лÿ; одолела зевбта анăс пÿсрĕ

зеленеть (наст. -&Ю, -еешь, -ĕют)

глаг.

несов.

1. симĕслĕн

(тĕспе);

брбн-

за зеленеет от времени брбнза вă'хăт

иртнĕçем симĕсленĕт 2. 1 и 2 л. не

употр. ешĕр, симĕслен; луга зеле-

неют ÿлăх-çарăн ешерет 3. 1 и 2 л.

не употр. сймĕсĕн кÿрăн; вдалй зе-

ленеет рбща инçетре вăрмăн сймĕс-

сĕн курăнăть

зелĕный (кратк. ф. зелен, зеленă,

зелено,

множ.

зĕлены и зеленЫ)

прил. 1. сймĕс; зелĕный цвет сймĕс

тĕс 2. (син. недозрелый; ант. спелый)

сИмĕс,

пиçмен; Яблоки ещĕ зелены

пан улмй пиçмен-ха 3. (син. моло-

дбй,

небпытный) сймĕс, айвăн, ăс

пухмăн;

зелĕная молодĕжь айвăн

çамрăксĕм * движĕние «зелĕных»

«симĕссисен» к5хăмĕ (экологи инке-

кĕсене

хирĕç

кĕрешекенсем)

земĕльный прил. çĕр -ĕ; земельное

законодЯтельство çĕр çинчĕн кала-

кăн законсĕм; приобрестй земĕльный

учЯсток çĕр лăптăкĕ туян

землевладĕлец

(-льца)

сущ. муж.

çĕр

хуçй, çĕр тытакăн

землевладĕние (-я) сущ.

сред.

хар-

пăрлăхрй

çĕр; частное землевладе-

ние ÿйрăм харпăрлăхрй çĕр

земледелец

(-льца)

сущ. муж. çĕр

ĕçчĕнĕ

земледелие (-я) сущ.

сред.

çĕр ĕ'çĕ;

поливнбе земледелие шăварÿллă çĕр

ĕ'çĕ; занимăться земледелием çĕр ĕç-

лесĕ пÿрăн

землетрясение (-я) сущ. сред. çĕр

чĕтрĕнĕвĕ; çăр чĕтреннй; разрушй-

тельное землетрясение аркатуллă çăр

чĕтренĕвĕ

землЯ (-й) сущ. жен.;

множ.

зем-

ли

(земĕль, землям) 1. (син. пбчва)

çĕр,

тăпрă; сухая земля тйпĕ тăпрă;

плодорбдная землЯ пÿлăхлă çĕр 2.

(син.

сÿша)

çĕр, тип çĕр (шывпа е

сывлăшпа танлаштарсан); моряки

увйдели с кораблЯ зĕмлю моряксăм

карăп

çинчĕн çĕр асăрхăрĕç 3. Зем-

ля Çĕр

(Хĕвел тавра

çаврăнакан

пла-

нетăсенчен

пĕри); жйтели планеты

ЗемлЯ Çĕр ятлă планета çинчĕ пу-

рăнакансем; полюса Землй Çĕр по-

люсăсем

земляк

(-ă) сущ. муж., землЯчка

(-и) жен.

ентĕш;

мы с

Штей

зем-

лякй эпйр Петĕрпе ентешсем

землянИка (-и) сущ. жен. хÿрăн

çырлИ; леснăя землянйка вăрмăн хÿ-

рăн çырлИйĕ

земляничный

прил.

хÿрăн çырлй -ĕ;

землянйчное

варенье

хÿрăн çырли

варĕнийĕ

землЯнка (-и) сущ. жен. çĕр

пÿрт;

партизăнская землЯнка партизансĕн

çĕр

пÿ'рчĕ

землячество (-а) сущ.

сред.

ентĕш-

лĕх

(ентешсен, йăхташсен пĕр-пĕр

çĕрти

пĕрлешĕвĕ);

чувЯшское землЯ-

чество в Казăни Хусантй чăвăш ен-

тĕшлĕхĕ

земновбдный прил. çĕртй-шыврй;

земновбдные живбтные çĕртй-шыв-

рй чĕр чунсĕм; земновбдные расте-

ния çĕртй-шыври ÿсĕн-тăрансĕм

земнбй ирил. çĕр -ĕ, Çĕр -ĕ; зем-

нбй магнетйзм Çĕр магнетизмĕ

зенйт

(-а) сущ. муж. зенИт, чăн

тÿпĕ,

пĕ'лĕт тÿпй (пуç тăрринчи чи

çÿллĕ

точка)

зенйтный ирил. зенйтлă; зенйтное

орÿдие зенйтлă тупă

(самолетсене

пе-

рекенни)

зеркало (-а) сущ.

сред.;

множ.

зер-

калă

(зеркăл, зеркалăм) тĕ'кĕр, куç

кĕскИ; стеннбе зĕркало стенă тĕ'кĕ-

рĕ;

смотреться в зĕркало тĕкĕрĕ пăх

зерно" (-ă) сущ. сред.;

множ.

зерна

(зĕрен,

зĕрнам) 1. (син.

сĕмя)

вă'рă,

тĕ'шĕ,

пĕ'рчĕ; зерна кукурÿзы куку-

рÿза

пĕрчисĕм;

кбфе

в зернах тĕ'шĕл-

лĕ

кбфе, авăртмăн кбфе 2. (син.

хлеб) тЫрă; зернб осыпается тЫрă

тăкăнăть

зерноубброчный прил.: зерноубб-

рочный

комбăйн тĕш тЫрă комбăйнĕ

зима (зимЫ, зИму) сущ. жен.; зй-

мы (зим, зймам)

множ.

(ант. лбт)

хĕл,

хĕллĕ;

знма ньшче холбдная кă-

çăл

хĕл

сйвă;

наступйла зима хĕл

лăрчĕ

зИмний ирил. (ант. лĕтний) хĕл

-ĕ;

хĕллехй; зймние канИкулы хĕлле-

хи канйкул; зИмние виды спбрта

спбртăн хĕллехй тĕсĕсĕм

зимовăть (наст. зимÿю, зимÿешь,

зимÿют;

повел.

ф.

зимÿй;

прич.

действ.

наст.

зимÿющий;

деепр.

зимÿя)

глаг.

несов.

хĕл каç; охбтники зимовăли в

тайге сунарçăсĕм тайгара хĕл кăçнă

зимбй нареч. (ант. лĕтом)

хĕллĕ;

зимбй мы катăемся на ль!жах хĕллĕ

эпйр йĕлтĕрпĕ ярăнăтпăр

злить (наст. злю, злишь, злят;

прич.

действ. наст. злящий; деепр.

зля) глаг. несов. (син. сердить) та-

рăхтăр, çиллентĕр, вĕчĕхтĕр, вăрç-

тăр;

злить собаку йыттă вăрçтăр; Не

зли менЯ! Ан тарăхтăр

манă!

злйться (наст. злюсь, злИшься,

злятся;

повел.

ф. злись, злйтесь; прич.

действ.

наст.

злящийся,

прош.

злйв-

шийся;

деепр.

злясь)

глаг.

несов.

çил-

лĕн,

тăрăх, вĕ'чĕх; я не злюсь на те-

6Я Зпĕ санă çилленмĕстĕп

зло (зла) сущ.

сред.

(множ. только

род. п. зол)

усăл,

сăрăп, сехмĕт; при-

чинить зло усăл ту, сарăплă * со

зла

тарăхнипе; зла не хватает тарă-

хăс

кил^т

злбба (-ы) сущ. жен. çйлĕ, тарăхÿ,

вĕ 'чĕ, вĕчĕхÿ'; говорить со злббой

вĕчĕхсе калăç Ф злбба дня чи çИвĕч

ыйтÿ

злббный прил. (син. сердйтый; ант.

доброжелăтельный) çйлĕллĕ, хаяр,

вĕчĕрхĕнчĕк; злббный враг хаяр тăш-

мăн;

злббно кричăть çйлĕллĕн кă'ш-

кăр

злободнĕвный лрил. (син. актуăль-

ный) çивĕч, хăлĕ кйрлĕ, пысăк пĕл-

тĕрĕшлĕ;

газета поднимăет злобо-

днĕвные вопрбсы хаçăт паянхй çйвĕч

ыйтусене хускатăть

злой (кратк. ф. зол, зла, зло, злы;

сравн. ст. злĕе и злей; превосх. ст.

злейший) прил. (син. сердйтый), зло

нареч.

усăл,

хаяр, çиллĕс, вĕ'чĕх; злая

собăка хаяр йЫтă; говорить злым гб-

лосом çиллес сасăпă калăç Ф злая

судьба телейсĕр шăпă; злой морбз

шартламă сивĕ

злость (-и) сущ. жен. çйлĕ, тарă-

хÿ, вĕ'чĕ, вĕчĕхÿ'; говорйть со злбс-

тью çилленсе калăç

змейный

лрил. çĕлĕн -ĕ; змеиная

кбжа

çĕлен тйрĕ

змей (-я) сущ. муж. 1. аçтахă, юх-

хă (юмахри сăнар) 2. хут çĕлĕн; за-

пустйть воздушного зм^я хут çĕлен

вĕçтерсе яр

змеЯ (-й) сущ. жен.; множ. зм^и

(змей,

змĕям) çĕлĕн; ядовИтая змеЯ

нăркăмăшлă çĕлĕн; укÿс змей çĕлен

сăхнИ

знак (-а) сущ. муж. 1. пăллă; до-

рбжные знăки çул паллисĕм; по-

четный знак хисĕп паллй (кăкăр

çине

çакмалли) 2. (син. жест, сигнăл) си-

стерÿ',

пăллă; систернй, пăллă па-

нй;

подăть знак

рукбй

алăпă сулсă

систĕр * знăки различия уйăрÿ пал-

лисĕм (сăм., пакун

çинчи

çăлтăрсем);

знăки отличия мухтăв паллисем

(сăм.,

орденсем,

медальсем)

знакбмить (наст. -бмлю, -бмишь,

-бмят;

повел.

ф. -бмь)

глаг.

несов.

с кем паллаштăр; знакбмить с нб-

выми сотрÿдниками çĕнĕрĕн ĕçĕ ил-

нисемпе паллаштăр 2. с чем ăнлан-

тăр;

знакбмить детей с прăвилами

дорбжного движĕния ачасенĕ çул

çÿрĕв

правилисене ăнлантарсă пар

знакбмиться

(наст.

-млюсь, -мишь-

ся,

-мятся;

повел.

ф. -мься, -мьтесь)

глаг. несов. 1. с кем паллăш; Зна-

кбмьтесь: ^то мой друг Штя Пал-

лăшăр:

ку мăнăн тус

Пĕтя

2. с чем

паллăш,

тишк^р; знакбмиться с нб-

вым

мĕстом çĕ'нĕ вырăнă тишкĕр

знакбмство (-а) сущ. сред. палла-

шÿ; паллашнй;

нăше

знакбмство со-

стоялось давнб эпйр паллашнй ну-

мăй пулăть ĕ'нтĕ

знакбмый прил. 1. кому (син. извĕ-

стный) паллăнă, паллакăн, пĕле-

к^н; знакбмый человек паллăнă çын;

знакбмая мне ÿлица ^пĕ пĕлекен

урăм

2. с чем (син. знăющий) пĕле-

к^н, ăнкаракăн, чухлакăн; он зна-

кбм со слесăрным делом вăл слĕсарь

ĕçнĕ

чухлăть 3. знакбмый

(-ого)

сущ.

муж., знакбмая (-ой) жен. пĕ'лĕш,

паллăнă

çын; мы отпрăвились в лес

со знакбмыми эпйр пĕлĕшсемпе

пĕрлĕ вăрманă кăйрăмăр

знаменăтель (-я) сущ. муж. (ант.

числйтель) знаменăтель (вак

хисепре

- иĕр цифра миçе пая пайланнине

кăтартакан цифра)

знаменитый

прил.

(син. извĕстный;

ант. безвестный) чăплă, пăллă, ча-

пă тухнă; знаменйтый певĕц чăплă

к5рăçă; знаменйтый курбрт пăллă ку-

рбрт

знăмя (-мени, -менем) сущ. сред.;

множ.

знамена (-ĕн) ялăв; знăмя

полкă полк ялăвĕ * высокб держăть

знăмя ырă ятă чыслă упрă

знăние (-я) сущ. сред. пĕлÿ', пĕ-

лÿ'лĕх; пĕлнй; знăние жйзни пурнăçă

пĕлнй; шкбла дает

прбчные

знăния

шкул тăрăн пĕлÿ' парăть;

раббтать

со знăнисм дела сçĕ

пĕлсе

вăй хур

знăтный ирил. (син. знаменИтый,

прослăвленный) пăллă, чăплă,

ятлă,

сÿмлă;

знатные лю"ди республики

республикăрй пăллă çынсĕм

знать (наст. знăю, знăешь, знăют;

повел. ф. знай; прич. действ. наст.

знăющий,

прош. знăвший; деепр.

знăя) глаг. несов., кого-что, о ком-

чем 1. пĕл, ăнлăн, ăнкăр; я знăю об

Зтом Зпă кун çинчен пĕлĕтĕп; знать

физику физикăнă ăнкăр; он не дает

знать о себе вăл хăй çинчен хыпăр

ямăсть 2.

обычно

отриц.,

что (син.

испЫтывать, переживăть) пĕл, туй,

ăнлăн;

не знает покбя

кăнăç

кур-

мăсть, канăçă çухăтнă; не знать коле-

бăний

иккĕленсе ан тăр; не знает

устăлости ывăнмă пĕлмест, ывăнни-

не туймăсть * знать не знаю нймĕн

тс пĕлместĕп; как знăешь хă 'вăн

кăмăлÿ, хăвăннĕ ху пĕл; кто егб

знает кам

пĕлет

ăнă, темле; знать

меру виçине пĕл, йĕркеллĕ пул

значĕние (-я) сущ. сред. 1. (син.

смысл) пĕлтерĕш; значение слбва

сăмăх пĕлтерĕшĕ 2. (син. вăжность)

сÿмлăх, хăклăх, кИрлĕлĕх, пĕлте-

рĕш; придавăть вопрбсу болыпбе

значение ыйтăвă пИтĕ кИрлĕ тесе

шутлă

знăчит

1. вводн. сл. (син. следова-

тельно)

аплă,

эппйн, аплă пулсăн;

Значит, ты соглЯсен? Э'сĕ килĕше-

тĕн эппйн? 2. значит

употр.

в знач.

связки «это», «это

естъ»

пулăть,

пĕлтерет; простйть значит забыть

обйду каçарнИ

кÿренăве

манмалли-

не

пĕлтерет

3. союз (син. поэтому)

çавăнпă та, аплă пулсăн; Тÿчи со-

бираются, значит бÿдет дождь Пĕ-

лĕтсĕм капланăççĕ, аплă пулсăн

çÿмăр

килет

знăчить (наст. -чу, -чишь, -чат;

повел. ф. не употр.; прич. действ.

наст. -чащий,

прош.

-чивший;

деепр.

-ча)

глаг.

несов., что пĕлтер, пĕлтĕ-

рĕшлĕ пул; Это ничегб не значит ку

вăл нимĕ те пĕлтермест

значбк

(-чкă)

сущ. муж. значбк,

пăллă (кйкăр

çине

çакмалли); спор-

тивный значбк спорт значбкĕ

зной (-я)

сущ.

муж.

(син.

жарă; ант.

хблод, стÿжа) вĕрй, шă 'рăх; по-

луденный зной кăнтăрлахй шă'рăх

знбйный прил. (син. жăркий; ант.

холбдный) вĕрй, шă'рăх;

знбиный

день

шă'рăх кун

зоб (збба, о зббе, в зобÿ) сущ.

муж.;

множ.

зобы (-бв) пĕсехе; зоб

курицы чăх

пĕсехИ

зола (-Ы) сущ. жен. кĕл; древес-

ная

золă йЫвăç кĕ'лĕ

зблото (-а)

сущ.

сред.

Ылтăн; изде-

лия из зблота Ылтăн япаласем

золотбй прил. ьштăн ...; ылтăн -ĕ;

золотбе кольцб ылтăн çĕ'рĕ; золо-

тбй запăс страны çĕршЫвăн Ылтăн

запăсĕ 4 золотбй раббтник пйтĕ ăстă

ĕçчен;

золотая бсень Ылтăн кĕркун-

нĕ (хура кĕркунне умĕнхи хĕвеллĕ

тапхйр); золотая свăдьба Ылтăн туй

(мăшăрланнăранпа алă çул çитнине

уявлани); золотые

рÿки

Ылтăн ăлă

(йста çын

çинчен)

збна (-ы)

сущ.

жен. (син. пбяс, по-

лосă,

территбрия) тă 'рăх, хÿтлăх;

погранйчная полосă чйкĕ тă'рăхĕ; зб-

на бтдыха за Вблгой Атăл йăлă-

мĕнчи

канÿ хÿтлăхĕ

зонт (-ă), збнтик (-а) сущ. муж.

сÿнчăк, збнтик; укрыться от дождЯ

под зонтбм çумăртăн сÿнчăк айнĕ

пытăн

зоолбгия (-и) сущ. жен. зоолбги

(чĕр чун тĕнчине тĕпчекен ăслăлăх);

учебник зоолбгии зоолбги учебникĕ

зоопЯрк (-а) сущ. муж. (сокр:. зоо-

логический парк) зоопăрк (халăха

тĕрлĕ чĕр чун кăтартакан учрежде-

ни);

передвижнбй зоопăрк куçсă

çÿрекен зоопăрк

збркий

(кратк. ф. зброк, зоркă и

збрка,

збрко, множ. збрки; сравн. ст.

збрче;

превосх. ст. не употр.) прил.,

збрко нареч. çивĕч, вИтĕр, вИчкĕн

(куç);

çйвĕч кÿçлă; у орла збркие гла-

за

ă 'мăрт кăйăк куçĕ пИтĕ çйвăч;

збрко смотрбть вперед малаллă тин-

керсе пăх

зрачбк

(-чкă)

сущ. муж. куç шăрçй

зрĕлище (-а) сущ. сред. кÿрăм, кур-

мă;

необыкновĕнное зрелище тĕлĕн-

мелле курăм (ĕç е таврари сăнлăх)

зрелый (кратк. ф. зрел, зрелă и

зрела,

зрело, множ. зрĕлы; сравн. ст.

зрелее и зрелăй; превосх. ст. не

употр.) прил. 1. (син. спелый; ант.

зелĕный,

незрĕлый) пйçнĕ, пÿлнă,

пиçсе çйтнĕ; зрĕлые яблоки пиçсе

çйтнĕ пан улмй 2. (син. сложйвший-

ся,

бпытный) аталăннă, пйçĕхнĕ, ăс

гтÿхнă;

зрелый человек çитĕнсе çйтнĕ

çын;

зрелый ум аталăннă ăс-тă'н

зрĕние (-я) сущ. сред. куç, курÿ,

куç вă'йĕ; куç курни; бстрое зрĕние

çйвĕч куç; у ребенка слăоое зрĕние

ачă

япăх курăть * тбчка зрĕния

шÿхăш, шухăшлани (пĕр-пĕр пайăр

ыйтупа)

зрйтель (-я) сущ. муж., зрйтель-

ница (-ы) жен. курăвçă, куракăн

(кино, театр, телевидени); в зале

полнб зрйтелей залрă куракансĕм

туллиех

зрйтельный прил:. зрйтельный зал

курăв

зăлĕ, курмаллИ зал (сăм., ки-

нотеатрта)

зря

нареч. (син. напрăсно) кă'лăх,

кăлăхăх, ÿсăсăр; зря ты на

негб

обй-

делся Зсĕ ăнă кăлăхăх кÿрентĕн

зрЯчий прил. (ант. слепбй) куçлă,

куракăн;

зрЯчий человек куракăн

çын

зуб (-а) сущ. муж. 1. множ. зÿбы

(зуббв, зубăми) шăл; перĕдние зÿ-

бы малтй шăлсĕм; зăдиие зÿбы кай-

ри шăлсем; зÿбы вблка кăшкăр шă-

лĕсем;

лечйть зÿбы шăл сипле; вы-

дернуть зуб шăл кăлăр 2. множ. зÿ-

бья (зÿбьев, зÿбьями) шăл; зÿбья

граблĕй кĕрепле шăлĕсĕм; зÿбья пи-

ль!

слбманы

пă'чкă

шăлăсĕм кăтăлнă

* зуб на зуб шăлă шăл тивмĕст

(шăннипе); точйть зуб, иметь зуб на

кого шăл хăйрă; класть зÿбы на пбл-

ку вЫçă хă 'рăн; не по зубам шăл

çеммй мар, вăй çитмест; говорйть

сквозь зÿбы сăмахă шăл вйтĕр сăр-

хăнтăр (кăмăлсăррăн)

зубнбй прил. шăл -ĕ; зубнбй врач

шăл тÿхтăрĕ; зубнăя паста шăл па-

сти

зубр (-а) сущ. муж. зубр (кайăк вă-

кăр)

зудеть 1 и 2 л. не употр. (наст. зу-

дИт, зудят) глаг. несов. (син. чесăть-

ся) кĕ'çĕт, сăрăлтăт;

кбжа

зудйт от

комарйных укÿсов ÿт-тир вă'рăм ту-

насăм

çыртнипе сăрăлтатăть

зЯбнуть (наст. зябну, зябнешь, зя-

бнут; прош. зяб и зябнул, зябла,

множ. зябли; прич. действ. наст. зяб-

нущий,

прош. зябший и зйбнувший;

деепр. зябнув ) глаг. несов. (син.

мĕрзнуть) шăн, ĕнтĕркĕ; дети зЯб-

нут на ветрÿ ачасем çил çинчĕ шăн-

сă тăрăççĕ

зябь (-и) сущ. жен.

кĕрхй

çĕртмĕ,

шăн сухă; рăнняя зябь ирхИ çĕртмă;

поднимăть зябь кĕрхИ çĕртмĕ ту

зять (-я) сущ. муж.; множ. зя-

тья (-ьĕв, -ьями) кĕрÿ' (хĕр е йăмăк

упăшки);

йыснă (аппа упăшки)

союз татă; та (те); -па(-пе); кб-

мната Сюльшăя и светлая пÿлĕм

пысăк

та çÿтă; отец и сын ăшшĕ та-

тă

ывăлĕ,

ашшĕпе Ывăлĕ Ф и так

дăлее (и т.д.) татă ыттй те, татă

ыттисĕм те (т. ыт. те); и прбчее (и

пр.) татă урăххй те (т.ур.те); и томУ

подббное (и т.п.) татă çавнашкал-

ли

те (т.ç.те)

частица

усилителъная

та (те),

варă;

дождь шел и вчерă çÿмăр ĕтер

те çÿрĕ

ибо

союз {син. потомÿ что, так

как) мĕ'ншĕн тесен; суд оправдйл

обвинЯемого, йбо егб винбвность не

была докăзана суд айăпланаканă

тÿрре кăлăрнă, мĕ'ншĕн тесен ÿнăн

айăпне çирĕплетеймен

йва (-ы)

сущ.

жен.

хăвă,

çÿçе; йва

распустйла пбчки çÿçе

кă'чкă

кăлăрнă

ивовый лрил. хăвă -ĕ, çÿçе -ĕ; йво-

вые прÿтья идÿт на корзйны хăвă

хулли карçинккă тумă каять

ивнЯк (-ă)

сущ.

муж. хăвăлăх, хăвă

катй,

çÿçелĕх, çÿçе катй

йволга (-и)

сущ.

жен.; множ. йвол-

ги (йволог и йволг) сар кăйăк; пе-

ние иволги сар кăйăк юрланй

иглЯ (-ы) сущ. жен.; множ. йглы

(игл,

иглам) 1. йĕп; швĕйная игла

çĕ'вĕ

йĕппи; иглй шпрйца шприц

йĕипй 2. йĕп, лă'сă йĕппй; йглы со-

снЫ хыр йĕпписем 3. йĕп, шăрт; йг-

лы

ежа чĕ'рĕп йĕпписем; Иглы ер-

ша кă'ртăш шă'рчĕ

игнорировать

(наст.

-рую, -руешь,

-руют) глаг. сов. и несов., кого-что

шутă ан ил, кÿрмăш пул, хăявă

хăвăр;

он игнорйрует очевйдные фЯ-

кты вăл кĕрĕт тĕслĕхсене кÿрмăш

пулăть

игблка (-и)

сущ.

жен. йĕп; вдеть

нйтку в игблку йĕп çăртине çип тир

игбльный прил. йĕп -ĕ; игбльное

ушкб йĕп çăртй

игра

(-Ы) сущ. жен.; множ.

йгры

(игр,

Играм) 1. вă'йă, выляв; вы-

лянй;

детские

йгры

ачă-пăчă вăййи-

с^м;

спортйвные

йгры

спорт вăййи-

с^м;

летние Олимпййские

йгры

çул-

лахИ Олимп вăййисем; компыбтер-

ные

йгры

компыбтер вăййисĕм 2.

вылянй,

калани; игра на гармбни

кÿпăс каланИ 4 игра слов сăмăх

вăййи

(сăмахсене

ытарлă

çыхăнтар-

са калани); игрЯ с огнĕм вутпă вы-

лянИ

(хăрушă,

теветкеллĕ

ĕç

çинчен);

игра прирбды çут çантăлăк тĕлĕн-

т^рмĕшĕ

играть (наст. -ăю, -ăешь, -ăют;

прич. страд. прош. Игранный) 1. во

что выля, вăйăпă йăпăн; игрăть в

футббл футболлă выля; дбти играют

в прЯтки ачасĕм пытанмаллă вы-

ляççĕ 2. кого-что и на

чем

выля, ка-

лă;

игрЯть на скрипке сĕрме кÿпăс

калă;

артист хорошб играет свон5

роль артйст хă'йĕн рольнĕ лăйăх вы-

лять * играть свăдьбу туй ту; иг-

рЯть на иĕрвах тарăхтăр

игривый лрил. (син. шаловлйвый),

игриво нареч. вылянчăк, çăмăлçăх;

игривое настроение вылянчăк кăмăл

игровбй прил. вă'йă -ĕ; вă'йăллă;

игровые автомăты вăйă автомачĕ-

сем;

игровые виды спбрта спбртăн

вă'йăллă тĕсĕсем (сăм.,

футбол,

хок-

кей)

игро'к

(-ă)

сущ.

муж. вă'йăçă, вы-

лякăн;

игроки футббльной комăнды

футббл командинче вылякансем

шрогĕка (-и) сущ. жен. вă'йă пух-

хИ;

шкбльная игротека шкултИ вă'йă

пуххИ

игрÿшечный лрил. теттĕ ...; вă'йă

-ĕ;

вылямаллй; игрÿшечный автомо-

бйль тетте автомобйль; игрÿшечное

ружьĕ вылямаллй пăшăл

игрÿшка (-и) сущ. жен.; множ. иг-

рушки

(-шек,

-шкам) тетте, вă'йă

хăтĕрĕ,

вылямаллй

япалă;

резйновые

игрÿшки резина теттесем; елочные

игрÿшки ĕлка капăрлăхĕсем

игÿмен (-а) сущ. муж., игÿменья

(-и) жен. игумен

{православи

мăнас-

тирĕн

пуçлăхĕ)

идеăл (-а)

сущ.

муж. 1.

идеăл,

тĕл-

лев,

ĕмбт; гуманистйческие идеа-

лы

гуманйзм тĕллевĕсем 2. (син. об-

разец) тĕ'слĕх; он мой идеăл вăл

мăншăн тĕ 'слĕх пулсă тăрăть

идеализм (-а) сущ. муж. 1. идеа-

лИзм (ант. материалйзм) идеалйзм

(ăс-тăна, идейăна материрен мала

хуракан

философи

вĕрентĕвĕ)

2. иде-

ăллăх (пурнăçра

ыррине

кăна курни)

идеальный прил., идеăлыю нареч.

идеăл...;

идеăл пек, пИтĕ лăйăх, чи

лăйăх; идеăльный проăкт чи лăйăх

проект

идеолбгия (-и) сущ. жен. (обще-

ство е пĕр-пĕр класс, ушкăн ăс-

тăнĕнчи

идейăсен системи)

идея (-и) сущ. жен.; множ. идĕи

(ид^й)

идĕя,

шÿхăш; политйческие

идеи полйтика идейисем; у менЯ

вознИкла идбя мăнăн шÿхăш çурăлчĕ

идибма

(-ы)

сущ.

жен.; множ. иди-

бмы (-бм) идибма (урăх чĕлхене

куçарăнман тачă пĕтĕçнĕ сăмах

çаврăнăше)

идтй (наст. идÿ, идĕшь, идÿт;

прош. шĕл, шла, шло, множ. шли;

повел.

ф.

идй; ирич.

действ.

наст.

идÿ-

щий,

лрош. шедший; деепр. идя)

глаг. несов. 1. (син. шагăть) ут, кай,

пыр,

кил; идтй пешкбм çурăн ут; я

идÿ домбй Зпĕ киле каятăп 2. (син.

двигаться) куç, шуç; кил, кай,

пыр; пбезд идет сюдă пбезд кунтă

кил^т; лбдка идĕт под парусом кймĕ

парăспă

ишсĕ пырăть 3. 1 и 2 л. не

употр. ирт, пулсă пыр; врĕмя идет

быстро вă'хăт хă'вăрт иртет; дело

идĕт плбхо ĕç начăр пулсă пырăть 4.

1 и 2 л. не употр. (син. пăдать) çу,

ÿк; цĕлый день идет дождь кунĕпĕ

çÿмăр

çăвăть 5. 1 и 2 л. не употр.

(син. исходИть) тух, палкă; из тру-

бы идĕт дым мăрьерĕн тĕ 'тĕм тухăть

6. (син. отправляться) кай;

идти

в бой

çапăçмă кай; дбти идÿт гулять ача-

с^м уçăлмă каяççĕ 7. кому

(син.

под-

ходйть)

килĕш,

пыр, юрă; платье

бчень идĕт девушке

кĕпе

хĕре пИтĕ

килĕшет. 8.7 и 2 л. не употр.(син.

приближăться) çывхăр, кил, çитсе

пыр;

идĕт грозă аслатиллĕ çÿмăр

çывхарсă кил^т 9. 1 и 2

л.

не употр.

(син. пролегăть) вырт, ирт; дорбга

идĕт

чĕрез лес çул вăрмăн витбр

выртăть 10. 1 и 2 л. не

употр.

(син.

расхбдоваться, испбльзоваться)

кай;

на илăтье идĕт три метра тк^-

ни

кĕпе

çĕлеме вйçĕ метр пусмă ка-

ять * сон не идĕт ыйхă килмĕст;

часы идут тбчно сехĕт тĕ'рĕс çÿрет;

идтй в рост ÿссе кай; идтй на ÿбыль

чаксă пыр; товăр идĕт хорошб та-

вăр лăйăх сутăнăть; ребĕнку идĕт пя-

тый год ачă пиллĕкĕ кăйнă; в те^т-

ре идĕт бпера театртă бпера кăтар-

тăççĕ;

рыба

хорошб идĕт ÿтром пÿлă

ирхине лăйăх

кĕрет

иждивенец

(-нца)

сущ. муж., иж-

дивĕнка (-и) жен. иждивенец

(ĕçлей-

мен,

çын

шучĕпе пурăнакан

çын)

иждивение (-я) сущ. сред.

пурăн-

тарÿ;

пурăнтарнй, пăхсă пурăнни;

дĕти живÿт на иждивĕнии мăтери

ачасене ăмăшĕ пăхсă пурăнăть

из,

изб

предлог

с род. п. (ант. в,

во) ăшĕнчен; -ран (-рен), -тан (-тен),

-чен;

-па(-пе); смотреть из окна

кантăкрăн пăх; варйть варĕнье из

малйны хăмлă çырлинчен варени

пĕçĕр; он так говорит из зăвисти вăл

кĕвĕçнипе çаплă калăть

изба (-ы) сущ. жен.;

множ.

Избы

(изб,

йзбам)

пÿрт;

деревĕнская из-

ба ялтй

пÿрт;

избЯ покосИлась

пÿрт

тайăлсă кăйнă

избăвить (будущ. -ăвлю, -ăвишь,

-ăвят; повел. ф. -ăвь; прич. страд.

прош. -ăвленный)

глаг.

сов., кого от

кого-чего

хăтăр, çăл, çăлсă хăвăр; из-

бăвить от опăсности хăрушлăхрăн

хăтăр

избăвиться

{будущ.

-ăвлюсь, -ăвишь-

ся,

-ăвятся;

повел.ф.

-ăвься, -ăвьтесь;

прич.

действ.

прош.

-ăвившийся;

деепр.

-ăвившись) глаг. сов., от кого-чего

хă'тăл,

çă'лăн; избăвиться от

кăшля

ÿслĕкрен хă'тăл

избежăть (будущ. -егÿ, -ежИшь,

-егÿт; повел. ф. -егй; ирич. действ.

прош.

-ежăвший) и избегнуть (будущ.

-егну, -егнешь, -егнут; прош. -ĕ.г и

-егнул,

-егла, -егло,

множ.

-егли;

повел.

ф. -ĕгни; прич. действ. прош.

-егнувший и -егший; дееир. -егнув)

глаг.

сов.,

чего

(син. спастись) хă'тăл,

çă'лăн;

избежăть трÿдностей йывăр-

лăхсенчен хă'тăл

избирăтель (-я) сущ. муж., изби-

рăтельиица (-ы) жен. суйлăвçă; со-

ставить списки избирăтелей суйлав-

çăс^н списокĕсене çырсă хатĕрлĕ

избирăтельный ирил. суйлăв -ĕ; из-

бирăтельный участок суйлăв учă-

стокĕ; избирăтельный бюллетĕнь суй-

лă» бюллетĕнĕ

избирăть (наст. -ăю, -ăешь, -ăют)

глаг.

несов.,

кого-что суйлă, суйлавă

хÿтшăн;

избирăть главÿ местной ад-

министрăции вырăнтй администрă-

ци пуçлăхнĕ суйламă хÿтшăн

избрăть

(будущ.

изберÿ, изберĕшь,

изберÿт; прош. избрăл, избралă, из-

брăло,

множ.

избрăли;

повел.ф.

из-

бери;

ирич. страд. прош. Избран-

ный) глаг. сов., кого-что суйлă,

суйласă ил, суйласă ларт; избрăть

профессию профĕсси суйласă ил; егб

избрăли

депутатом государственно-

го совета ăнă патшăлăх канăшĕн де-

путатне суйлăнă

известие (-я) сущ. сред. (син. со-

общение) хыпăр, пĕлтерÿ'; пĕлтер-

нй;

рăдостное извĕстие сăвăнăçлă

хыпăр;

извĕстие о смĕрти вилнИ

çинчĕн пĕлтернй; по рăдио передан5т

послĕдние извĕстия радиопă çĕ'нĕ

хыпарсĕм парăççĕ

извĕстный ирил. пăллă, пĕлекĕн;

извĕстный писăтель пăллă çырăвçă;

нам э"то известно эпйр кун çинчен

пĕлетпĕр 4 как извĕстно вводн. сл.

пăллă ĕ'нтĕ; известное дДло паллăх

йзвесть (-и) сущ. жен. акшăр, из-

весть; гашеная йзвесть çунтăрнă йз-

весть

извещĕние (-я) сущ.

сред.

(син. уве-

домление) пĕлтерÿ', хьшăр; пĕлтер-

нй,

хыпарлани; разослăть извещĕ-

ние о собрăнии пухÿ пулассй çин-

чĕн пĕлтерÿ' салăт

известка (-и) сущ. жен. акшăр

шЫвĕ (стена

шуратмалли)

извйлистый ирил. кÿкăр-мăкăр,

извилистая тропИнка кÿкăр-мăкăр

сукмăк

извинĕние (-я)

сущ.

сред.

(син. про-

щение) каçарÿ; каçарнй; Прошÿ из-

винĕния!

Каçарÿ ыйтăтăп!

извинйть

(будущ.

-нк5, -нйшь, -нят)

глаг. сов., кого каçăр; Извинйте ме-

нЯ,

пожăлуйста! Каçăрăр

манă,

тар-

хăсшăн!

извинИться

(будущ.

-нюсь, -нишь-

ся,

-нятся; иовел. ф. -нйсь, -нйтесь;

ирич.

действ.

прош. -нйвшийся; де-

епр. -нИвшись)

глаг.

сов.

каçарÿ ыйт;

извинИться за причииенное беспо-

кбйство чăрмантăрнăшăн каçарÿ ыйт

изголбвье (-я) сущ.

сред.

пуç

вĕ'çĕ

(çывăрмалли

вырăнăн);

положить по-

дÿшки в изголовье кровăти кравăть

пуç

вĕçне

минтерсем хур

Изгородь (-и) сущ. жен. (син. ог-