Бiрыла М.В. Беларуская антрапанiмiя. Уласныя iмёны, iмёны-мянушкi, iмёны па бацьку, прозвiшчы

Подождите немного. Документ загружается.

XXX 275, Сёмка Вазііла там жа, 212. Семенко Богдано-

вач

Шантыр 1567

Навагр.

п., П. 822. Семашко: ва

Ухвале

1528 г. Семашко б. Рад., 81, Семашко Малыше-

вііч

б.

Мсцісл.,

198; Семашко Всячный 1567 Гр. п., П. 681,

Семашко Богдановач Жылковскый 1582 з. Міп. п., АВК

XXXVI

221; у Літве — 4. Се н ь:

Сень

Макулііч 1552 Пін.

п.,

ПкнПКл.

108. С е нко, С е н к а: у

Попісе

1567 г. Сен-

ко

Ждановііч Гр. п., 683, Сгнко Нвановііч Горегляд Пін.

п.,

1207, Сенко

Степановыч

Бр. п.,

1201 — 1202;

Сенка Шо-

стаковыча..,

ён жа Семен Шестаковыч 1580

Мпг.,

МЮМ

VII

320, Сенка Мацковнч 1580 Маг.,

НЮМ

VII 320, Сен-

ка

Сенебрух 1588 Маг., НЮМ VII 417, Сенко Жеглееііч

1594

Маг.,

НЮМ VIII

224, Сенко Степановнч 1610 Маг.,

МЮМ VIII

310, Сенка Галапуза 1690

Маг., НЮМ

VII 17,

Сенка

Годковыча 1691 Маг.,

НЮМ VIII

17; на

Падляш-

шы

—

у Жмудзі — 1. С е н ь к о: ва Ухвале 1528 г. Сень-

ко

а Яцко а Антон АфанасовпЧіі

Навагр.

з-к, 37, Сенько

Васковііч

б.

Гр.,

92, Сенько

Велятпцкпй

б.

Пін.,

188, Сень-

ко

Володковпч б.

Мсцісл.,

198, Сенько

Грыгор-ьевііч

Пол.,

з-ля,

194, Сенько Грацевач б. Ваўк., 97, Сенько Дашковііч

б. Рад.,

80, Сенько Нвашковач

б. Кобр.,

192, Сенько МПЛО-

шевач

б. Астр., 88, Сенько Міішковач Віц. з-ля, 197, Сень-

ко

Ратомскіш

Мін.

дв., 29, Сенько Федьковілч з. Бр., 100;

у Попісе

1567 г. Сенько Влановііч

Навагр.

п., 820, Сенько

Глебовач Гр. п., 683, Сенько

Мартыновнч

Гореглядовач

Пін.

п., 1213; у Літве — 7, на

Падляшшы

— 4. Сенчн-

яо:

Сенчііло 1528 б. Кл., У. 190. Сенюта: Сенюта 1528

Астр.,

У. 88; на

Падляшшы

— 1. Ва Ухвале і

Попісе

за

межамі БеларусІ адзначана:

Сеныко (2), Сенец (1) —на

Падляшшы.

СБП:

Сямёнаў, Семянбвіч, Семянёнка,

Се-

мянёня,

Семіонька, Сянёнчык, Семянёк, Семянцбў,

Се-

мянкбў, Семянкёвіч, Семянчэнка, Семянчэня, Семянюк,

Семянчўк, Семянік, Сёмін, Сёмка, Сямко, Сямкбў,

Сем-

кін,

Сёмкаў, Сёмчанка, Сёмчанкаў, Сямчбнак, СёмачкІн,

Сёмчык, Сёмеш, Сямёшка, Сямашка, Сёмашка, Семаш-

кёвіч, Сімашкёвіч, Семашчўк, Сямчўк, Семуцёнка,

Ся-

мўткін, Сямбцін, Сбменчык, Семанюк, Сёмачкін, Сему-

рбў, Семяш'да, Ссмянюга, Семяняга, Семяняка, Сень,

Сёнька, Сянькб, Сянькбў, Сянькёвіч, Сінькёвіч, Сяньчэ-

ня,

Сянкёвіч, СінкёвІч, Сёнчанка, Сянчэня, Сямьчўк,

Сіньчўк, Сянчўк, Сінчўк, Сянюк, Сінюк, Сянюта, Сінюта,

Сенкавёц,

СІнкавёц, Сенканёц, Сінявёц,

па

якіх можна

рэканструяваць

форм

варыянтаў форм імені

Снмеон:

150

Сямён, Семіонька, Сямёнчык, Семянёк, Семянец, Семя-

нок,

Семянюк, Семянчук, СемянІк, Сёма, Сёмка, Сямко,

Сёмачка, Сёмчык, Семеш, Сямешка, Сямашка, Сёмашка,

Сімашка, Семашчук, Сямчук, Сямута, Сямутка, Сямота,

Семенчык, Семанюк, Семачка, Сямур, Семяніда, Семяню-

га,

Семяняга, Семяняка, Сень, Сенька, Сянько, Сінько,

Сянко, Сінко, Сенка, Сяньчук, Сіньчук, Сянчук, Сінчук,

Сянюк, Сінюк,

Сянюта,

Сінюта. У БеларусІ ўжывалася ў

якасці

поўнага

імені

форма

Семен,

якая

ўтварылася ў вы-

ніку

спраш'чэнпя

групы галосных

[ео].

Руск.

Семён, устар.

Сымеон

(СВІЛ),

укр. Семен

(СВІЛ),

Семенко, Сень, Се-

ішк,

Сенько

(Грынч.).

СНМОН

правасл.,

ШНМОН

каталіцк.,

польск.

5гу-

топ.

Польшчы

вядома з XIV ст.

(Быстр.

Кн., 326—

327).

Зарэгістравана

ў XVI—XVIII стст. 26 разоў у ва-

рыянтах

СПМОН (6),

Сымон

(7), Самоп (3), Шаман, Шы-

мон (10). С п м о н: Самон 1528

Навагр.

з-к,

У. 34,

Сымон

Войшнар 1567 Ашм. п., П. 581; на

Падляшшы

—36,

у Літве — 5, у Жмудзі — 5; Снмон Котовач 1593 Віц.,

НЮМ

I 328, СПМОН Карповыч Клыга

канец

XVI ст. Віц.,

НЮМ

XX 412, Самон Маколаевііч 1577 м. Маг., НЮМ

XXXII 284,

Сымон

Клпмов 1726 Чач. ст„ НЮМ XXVIII,

52;

ва Ухвале і

Попісе

адзначана

на

Падляшшы

36 ра-

зоў,

у Літве і

ЖмудзІ—•

10. Сымон: Сымон, 1614 Арш.

п„

НЮМ XVIII 160,

Сымон

Шкляй 1625 Віц., НЮМ XXI

418,

Семен Сурганов 1717 с. Віц. в., НЮМ XXIV 189, Сы-

мона Герубовііча 1754 Маг., НЮМ XV 458, ён жа Шы-

мона Петра Герубовпча там жа,

Сымон

Сувор 1764 Віц.,

НЮМ

XIX 187. Самон; Самона Цедовыча 1679 Маг.,

НЮМ

I 16, Самона Комысара 1680 там жа, 83, у Самона

Рыбныка 1681 там жа, 128. ДІ

ма н, Ш

м о н: ва Ухва-

ле

1528 г. ШПМОН з братьею Тумашевпча б. Гр., 92, Шы-

мон

Петкевыч

Ашм. дв., 26; у

Попісе

1567 г. Шымон Гра-

бовскай Гр. п., 677, Шпман Коппенскпй Бр. п., 1191, Ша-

мон Петрашкевпч Рад. хар., 789; на

Падляшшы

— 78,

у Літве—10, у ЖмудзІ — 9.

Эмацыянальнаацэначныя

формы

Шымко (45), Шымук (1). Шымко: ва Ухвале

1528 г. Шамко Андреевач Ашм. дв., 23, Шамко

Мартыно-

вцч

б. Ваўк., 97, ШПМКО Вііслоух б.

Кобр.,

192, Шамко

Петьковыч б. Астр., 88, Шымко Радвыловач б. Рад., 81,

Шымко б. Вас, 86, Шамко 6. Гр., 92, на чмя Шіімка б.

Вр.,

1202; у

Попісе

1567 г. Шымко Андреевііч Ейсымонт

Гр.

п., 686, Шымко Люшня Ашм. п., 583, Шымко Оксаміп

151

Рад. хар., 787;

Шымка

Лукашевііча

1582 Мін. п., АВК

XXXVI

201; у Літве і Жмудзі — 130, на Падляшшы — 1.

Шамук:

Шіімук

Волкевііч

1590 Мін. п., АВК

XXXVI

390. Ва

Ухвале

і Попісе за межамі Беларусі адзначана:

Шіімок

(1) —на Падляшшы,

Шіімкус

(1) —у Жмудзі.

СБП:

Сіман, Сіманаў, Сіманбвіч, СІманёнка, Сіманчык,

Сіманькбў, Сімінюк, Сьшан, Сыманбвіч, Сьшанчук, Сы-

манюк, Шыман, Шыманбвіч, Шьшанчык, Шыманіца,

Шымакбвіч, Шымкб, ШымкавІч, Шымкбвіч, Шымкёвіч,

Шымчбнак, Шымчык, Шымўк, Шымукбвіч, Шымчўк,

Шыманбўскі, Шыма'нскі, ШымакбўскІ, Шымоўскі, па якіх

можна рэканструяваць 15 форм і варыянтаў форм імені

Самон:

Сіман,

Сіманчык,

Сіманёк,

СімІнюк,

Сыман,

Сы-

манчык,

Сыманюк,

Шыман,

Шыманчык,

Шыманіца,

Шы-

мак,

Шымко,

Шымчык,

Шымук,

Шымчук.

Магчымы так-

сама ўтварэнні ад усечанай асновы, якая супадае з поў-

най

формай імені Сым (гл. стар. 149). Па оведчанню пом-

нікаў пІсьменнасцІ і СБП, у якасцІ поўнай формы ў

Беларусі ўжываліся традыцыйна-царкоўная

СПМОН,

усходнеславянская

Сымон,

Самон

і польская

Шшлон.

Руск., укр.

Снмон

(СВІЛ).

[СМОННЙ]

СБП: Сыантовіч, па якім можна рэкан-

струяваць імя

Сыант.

СНСОЙ

Зарэгістравана ў XVI і

XVIII

стст. 4 разы

ў варыянтах

Спсой

(1),

Сысой

(3):

Сысой

Кузнечонок

1579 Маг., ЙЮМ VII 310;

Сысой

Карповыч

1577 м. Маг.,

МЮМ

XXXII

181,

Сысой

Лаероеыч

1578 там жа, 207, Сы-

сой

Партны

1726 Чач. ст., НЮМ

XXVIII

59. СБП: Сісін,

СІськб,

Сіськёвіч, Сыс, Сьгса, Сысаў, Сысой, Сысбеў,

Зызбеў, Сісіцкі, па якіх можна рэканструяваць 6 форм

варыянтаў форм імені

Сысой:

СІса,

Сісько,

Сыс,

Сыса,

Сысой,

Зызой.

У якасцІ поўнай формы ўжываліся 2 вары-

янты

традыцыйна-царкоўнай формы—Сысой,

Зызой,

2 ва-

рыянты з канцавым галосным [а]—

Сыса,

Сіса,

якія ўз-

ніклі на ўсходнеславянскай глебе, і форма без ка'нцавога

[-ой] — Сыс. Руск., укр.

Сіісой

{СВІЛ).

СОЗОНТ

Зарэгістравана ў

XVI—XVIII

стст. 23 разы

ў варыянтах

Созон

(22),

Созой

(1). С о з о н: у Попісе

1567 г.

Созон

Райкевнч Навагр. п., 825,

Созон

Семеновпч

Пін.

п., 1214; у

ПкнПКл.

1552 г.

Созон

Война

м. Пін., 17,

Созон

Нзаковач м. Клецк., 392,

Созон

Xреіццковач

м. Пін.,

31;

Созона

Грыдковпча

1578 м. Маг., МЮМ

XXXII

92, на

Созоне

Мышковту

Мпкулычу 1582 Мін. п., АВК

XXXVI

152

148,

Сазон

Цашковііч 1614 Арш. п., НЮМ

XXVIII

164,

от

Сазона

Шубныка

1690 Маг., НЮМ VII 154,

Сазон

Ша-

раман

1726 Чач. ст., НЮМ

XXVIII

79. С о з о й:

Созой

Саковач

1552 м. Пін.,

ПкнПКл.

32. СБП: Сазбн, Сазбнаў,

Сазанбвіч, Сазбненка, Сазанёнка, Сазанёнак, Сазанкбў,

Сазбнік,

Сазонка, Сазбнчык, Соза, Сбзінаў, Саабннік,

Сазанавёц,

па якіх можна рэканструяваць 8 форм і вары-

янтаў форм імені

Созон:

Сазон,

Сазанок,

Сазонік,

Сазон-

ка,

Сазончык,

Соза,

Созін,

Сазонік.

У Беларусі ўжывала-

ся

форма

Созон,

якая з'явілася ў выніку спрашчэння кан-

цавой

групы зычных [нт]. Руск.

Созон,

Созонт

(СВІЛ),

укр.

Созонт,

Созон,

Сезон

(СВІЛ),

Сызьон,

Сызько

(Грынч.).

[СОЛОХОН] СБП: Салбха, Салбхін, Салбшанка, Са-

лбшкін,

Салўшка, па якіх можна рэканструяваць 3 фор-

мы іменІ

Солохон:

Салоха,

Салошка,

Салушка.

У якасці

поўнай формы, відаць, ужывалася форма

Салоха.

Магчы-

ма, аднак, што ўсе прыведзеныя прозвішчы ўтвораны ад

жаночага імені

Салоха,

якое адпавядае царкоўнаславян-

скаму

Соломоныя.

[СОССНЙ]

СБП: Сбсік.

САФОННЯ

Зарэгістравана ў

XVI—XVIII

стст. 6 ра-

зоў у варыянтах

Софон

(1),

Сахон

(4),

Сахом

(1):

Софон

Спаца

1593 Віц., НЮМ I 336; з

сынам

Сахоном

1614 Арш.

п.,

І4ЮМ

XXVIII

159,

Сахон

Плёхпн 1623 с. Віц. в., НЮМ

XXI 78,

Сахон

Заец 1764 с. Ульск. м-ка, НЮМ

XXII

438,

Сахон

Мовля 1790 с. Віц. в., НЮМ XX 336;

Сахом

Чумас

1746 Маг., МЮМ XXX 317. СБП; Сафбнаў, Сафоненка,

Сафбнкін,

Сафбнчык, Сагтон, Сапончык, Сахбн, Сахбнаў,

Саханёвіч, Саханкбў, Сахончык, Саханчўк, Сахвбн, Са-

хбнь, Сахонька, Саханькб, Сахнб, Сахнёнка, Сахнюк, Са-

хнбўскі, па якіх можна рэканструяваць 15 форм і вары-

янтаў форм ІменІ

Сафоніія:

Сафон,

Сафонка,

Сафончык,

Сапон,

Сапончык,

Сахон,

Саханок,

Сахончык,

Саханчук,

Сахвон,

Сахонь,

Сахонька,

Саханько,

Сахно,

Сахнюк.

На

тэрыторыІ БеларусІ ў якасці поўнай формы ўжываліся

6 варыянтаў усходнеславянскай формы без канцавога

[-ня]^—Сафон,

Сапон,

Сахон,

Сахом,

Сахонь,

Сахвон,

якія

ўзніклі ў выніку неаднолькавай рэалізацыі зычнага [ф]

у дыялектах беларускай мовы. Руск.

Софоніій

(СВІЛ),

укр.

Софон

(СВІЛ).

СОФРОННЙ

Зарэгістравана ў

XVI—XVIII

стст. 12

разоў у варыянтах

Софрон

(1),

Сопрон

(10),

Сопрун

(1):

153

Софрон.

Бріікун 1730 с. Пол., НЮМ II 349;

Сопрон

Тубыш

1578 м. Маг., НЮМ

XXXII

170,

Сопрон

Шылііныч

там жа,

130,

Сопроном

Васылевычом

1582 Мін. п„ АВК

XXXVI

331,

Сопрон

Павловач 1609 Маг., НЮМ VIII 286,

Сапрон

Лапцёнок 1646 с. Лрш. п., МЮМ

XXIV

372,

Сапрон

Яку-

тов 1670 Від. в., НЮМ XXI 83,

Сапрон

Рекун 1726 Чач.

ст., НЮМ

XXVIII

46, ён жа

Сапрун

Рекун там жа, 41.

СБП:

Сафрбнаў, Сафранбвіч, Сафрбненка, Сафранянкбў,

Суфранбвіч, Сапрбнаў, Сапрбнепка, Сапранкбў, Сапрань-

кбў, Сапранюк, Сапрыка, Сапрыкаў, Сапрыкін, Супрон,

Супранбвіч, Сугтрўн, Супрунбў, Супрунбвіч, Супрўнчык,

Супрынбвіч, Супрыяіювіч, Сўпрыкаў, Сафранбўскі, Су-

пранбўскі, па якіх можна рэканструяваць 13 форм І ва-

рыянтаў форм імені

Софронай:

Сафрон,

Суфрон,

Сапрон,

Сапранок,

Сапранёк,

Сапранюк,

Сапрыка,

Супрон,

Суп-

рун,

Супрунчык,

Супрын,

Супрыян,

Супрык.

У якасці поў-

най

формы ў Беларусі выкарыстоўваліся 8 варыянтаў

усходнеславянскай формы без канцавога [-нй] —

Софрон,

Суфрон,

Сопрон,

Сопрун, Супрон,

Супрун,

Супрын,

Суп-

рыян,

якія з'явіліся ў працэсе фанетычнага асваення цар-

коўпаславянскай формы

Софронай.

Руск.

Софрон,

Соф-

ронпй

(СВІЛ),

Софрон,

Сопрон,

размоўн.

Супрун,

(СВІЛ),

Сопрін,

Сохрон

(Грынч.).

СПНРМДОН

Зарэгістравапа ў

XVI—XVIII

стст. 10

разоў у варыянтах

Сшірпдон

(2),

Сварад

(8):

Сгшрндона

Дегтеревпча

1685 Маг., НЮМ III 85;

Свіірада

Поросят-

нііка 1577 н. Маг., НЮМ

XXXII

282,

Свпрад

Парфеновыч

1635 Маг., НЮМ IX 218,

Свпрыда

Шабуна

1685 Маг.,

НЮМ

III 8,

Свпрііда

ЮХП 1698 Маг., НЮМ XII 9, Свы-

рыд Цыж 1746 Маг., НЮМ XXX 271,

Сваріід

Шлык

1790

с. Віц. в„ НЮМ XX 323. СБП: Спірыдон, Спірыдбнаў, Спі-

рыдбвіч, Спірыдзёнак, Свірыд, Свірыдаў, Свірыдбвіч,

Свірыдзёнка, Свірыдчык, Свірын, Свірэйка, Свірка,

СвІр-

кб,

Свіркбў, Свіркунбў, па якіх можна рэканструяваць

10 форм І варыянтаў форм іменІ

Сппрыдон:

СпІрыдон,

Спірыд,

Свірыд,

Свірыда,

Свірыдчык,

Свір(а),

Свірэйка,

Свірка,

Свірко,

Свіркун. У якасці поўнай формы ў Бела-

русі, па сведчаншо помнікаў пісьменнасці І сучасных бе-

ларускіх прозвішчаў, ужываліся: традыцыйна-царкоўная

форма

Сгшрыдон

І, відаць, яе варыянт

Свірыдон

(зараз

вядома ў Дзяржынскім

р-не),

2 варыянты ўсходнеславян-

скай

формы без канцавога [-он] —

Спірыд,

Свірід

ўсход-

неславянская

форма з канцавым [а] замест канцавога

154

[-он]

—

Свірыда.

Руск.

Сгшрадон

(СВІЛ),

укр. Сваріід,

Свпрадон,

Спырадон

(СВІЛ),

Сварадко, Спііріідонко

(Грынч.).

СТАННСЛАВ

Старажытнае

славянскае

імя,

прынятае

каталіцкай

царквой,

польск.

Зіапізіат. У

Польшчы

вя-

дома

з 1072 г.

(Таш.,

97).

Зарэгістравана

ў XVI—XVIII

стст.

225 разоў: ва Ухвале 1528 г. Станыслав Андреевнч

Ашм.

дв., 22, Станпслав Безнятый б. Ваўк., 95, Станііслав

Бііздевач

6. Рад., 81, Станжлав Богдановач Лід. дв., 31,

Станыслав

Богуматчыч

б. Вас, 87, Станііслав Довойновач

з.

Бр., 101, Станаслав Жмбортовпч

Навагр.

з-к, 33, Ста-

наслав

Нндрцховпч Пол. з-ля, 193, Станыслав Мпхайло-

впч

б.

Слон.,

98, Станаслав Текеля б.

Мсцісл.,

199, Ста-

наслав

Шульбутов б. Гр., 90; у

Попісе

1567 г. Сташіслав

Амброжевыч

Жакгневскпй

Навагр.

п., 821, Станыслав

Александровнч Бр. п., 1188, Станнслав Антоновач Лід. п.,

761,

Станаслав Богдановііч

Стоа

Дерево

Слон.

п., 849,

Станпслав Бубновпч

Ейсымонт

Гр. п., 685, Станаслав Ва-

лыцкнй

Мін.

п., 1218,

Станыслав

Мііколаевач Янушкоеііча

1567 Ваўк. п., П. 858, Станііслав Ветошка 1578 м. Маг.,

ЙЮМ

XXXII 10, Станпслав Болтромеевач Жыдовііч 1582

Мін.

п., АВК

XXXVI

150, Станііслав Дедула там жа, 196,

Станііслава Павловыча Петршцу 1676

Пол.,

НЮМ V 378,

Станпслав Міікоша 1714 Віц., НЮМ XX 51, Станаслав

ІДасны

1746 Маг., НЮМ XXX 273; на

Падляшшы,

у Літ-

ве

І Жмудзі адзпачана 1662

разы.

Эмацыянальнаацэнач-

ныя

формы

Станко (4), Станько (14), Стань (2), Станюк

(1),

Стась (101), Стасюк (8), Стасючок (1), Сташко (3),

Сташель (1), Сташкель (I). С

а н к о: ва Ухвале 1528 г.

Станко

Навагр.

з-к, 36, Станко Яновач Ашм. дв., 23, у

Попісе

1567 г.

Станко

Гр. п., 677,

Станко

Тютейковііч

МІн.

п.,

1223, у Літве І Жмудзі—2. Станько: ва Ухвале

1528 г. Станько Бабеевач

Навагр.

з-к, 35, Станько

Берто-

шевпч б. Гр., 93, Станько Бутков Віц. з-ля, 197, Станько

Ганусовыч Ашм. дв., 26,

Станько

Янковач б.

Слон.,

98; на

Падляшшы—20,

у Літве і Жмудзі—26. С

а н ь: ва

Ухвале 1528 г. Стань Васіілевші б.

Слон.,

98, Стань Яцы-

ныч 6. Ваўк., 96; у ЛІтве

Жмудзі

—16,

на

Падляшшы—1.

Станюк:

Станіок

Якпвлевыч 1580 Маг., НЮМ VII 320.

а с ь: ва Ухвале 1528 г.

Стась

Грнгор-ьетгч

б.

Мсцісл.,

199,

Стась Грыньковпч б.

Слон.,

98, Стась Довкгулевнч

Ашм.

дв., 26, Стась Еньковыч б. Ваўк., 95; Стась Козыч

б.

Вас, 87,

Стась

Мыклашевач б. Астр., 88, Стась Махай-

155

ловпч

б. Рад., 81,

Стась

Юр-ыі

Носовычы

б. Гр., 92,

Стась

Романцевпч

Лід. дв., 32; у Попісе 1567 г.

Стась

Валентеевпч Гр. п., 699,

Стась

Васкевач Навагр. п., 825,

Стась

Габрпяловпч

Подейко Лід. п., 775,

Стась

Грыгор'ь-

ееыч

Мін. п., 1223,

Стась

Грасевт

Ваўк. п., 867,

Стась

Качановыч

Ашм. п., 587,

Стась

Марковііч Слон. п., 844,

зятя

Стяся

Бр. п., 1187;

Стася

Шкляра канец XVI ст.

Мін.

п., АВК

XXXVI

308; у Жмудзі і Літве —195, на Ва-

лыні—1.

а с ю к;

Стасюка

Малышевача

1582 Мін. п.,

АВК

XXXVI

327,

Стасюк

Павловііч СППЦП там жа, 346,

Стасюком

Маршном

Колодкамп

там жа, 167,

Стасюк

Нарутевііч

1590 там жа, 390, у Жмудзі—2. С

а с ю ч о к:

Стасючка

Богдановача

1567 Слон. п., П. 847.

Сташко'

ва

Ухвале

1528 г.

Сташко

Мін. дв., 30,

Сташко

Мацковач

Ашм. дв., 26,

Сташко

Якубовач

б. Гр., 93; у Літве і Жму-

дзІ—14, на Падляшшы—7.

Сташель:

Сташель

Якуш

1582 Мін. п., АВК

XXXVI

179. За межамі Беларусі ва

Ухвале

і Попісе адзначана:

Станк

(6),

Станьк

(1), Ста-

нек (5)—на Падляшшы,

Станквыль

(1),

Станчіік

(2),

Станыл

(1),

Станель

(2),

Станііс

(33),

Станюлас

(2),

Станюль

(5),

Станюс

(1),

Стасюль

(5),

Стасель

(1), Ста-

сюс (6),

СТПСПС

(1),

Стаско

(1),

Сташ

(2) —у Літве і

Жмудзі. СБП: Станёвіч, Станік, Станілёвіч, Станіш,

Станкоў, Станкёвіч, Станчыц, Станчўк, Станчык, Станўль,

Станюш,

Станчыс, Стась, Стасёвіч, Стасёнка, Стасёня,

Стасько,

Стаскоў, Стаскёвіч, СтасІлёвіч, Стасёлька, Ста-

сём, Стасюк, Стасюкёвіч, Стасюлёвіч, Стэсін, Стэсік, Ста-

соўскі, Станіслаўскі, Станішэўскі, Станкоўскі, па якіх

можна рэканструяваць 20 форм і варыянтаў форм імені

Станыслав:

Стань,

Станік,

Станіль,

СтанІш,

Станко,

Стан-

чук,

Станчык,

Стануль,

Станюш,

Станчыс,

Стась, Стась-

ко,

Стаско,

Стасіль,

Стаселька,

Стасем,

Стасюк,

Стасюль,

Стэсь,

Стэсік.

[СТАХНЙ] СБП: Стахіёвіч, Сташбнак, Сташэнін,

Стахнб, Сташан, Сташко, СташкёвІч, Сташчанка, Сташўк,

Стахбўскі, Сташэўскі, па якіх можна рэканструяваць

7 форм імені

Стахіій:

Стахій,

Стах,

Сташэня,

Стахно,

Сташан,

Сташко,

Сташук.

Тры апошнія магчымы і ад

Станыслав

(гл. стар. 155). У якасці поўнай формы ўжы-

валіся традыцыйна-царкоўная форма

Стахпй

і ўсходне-

славянская

без канцавога [-нй] —

Стах.

СТЕФАН

правасл., СТЭФАН, ІЦЕПАН каталіцк.,

польск.

Зіеіап сустракалася пераважна ў прадстаўнікоў

156

вышэйшых

колаў, Згсгерап — у

сялян

(Быстр.

Кн.,

320—

321).

Зарэгістравана

ў XVI—XVIII стст. 213 разоў у ва-

рыянтах

Стефан (47), Степан (130), Стэфан (3), ІДепан

(30),

ІДефан {2),Счепан (і).Стефан: ва Ухвале 1528г.

Стефан Мышкашгн б.

Мсцісл.,

198, Стефан Радковпч б.

Слон.,

99; у

Попісе

1567 г. Стефан Махновыч

Слон.

п.,

848,

Стефана Меленевача Ваўк. п., 870, Стефан Охремо-

выч Ашм. п., 588, Стефану Роскому Вас. хар., 781;

Стефа-

нуГладкому 1582 пісар Мін., АВК

XXXVI

141, Стефана

Чачуру 1682

Пол.,

НЮМ

VI 265,

Стефану

Захожому 1698

Маг.,

НЮМ

XII 14,

Стефан

Морковпч

ОНІІСКО

1730 с.

Пол.,

МЮМ

II 346, Стефана Дзешкевача 1739 Маг., НЮМ

XIV 190,

Стефан

Цыга 1746 Маг.,

НЮМ

XXX 310, ён жа

Сцепан Цыга там жа, 320, Сцшган Цыга там жа, 317,

Стефан Аверко 1764 Віц., НЮМ XIX 187; ва Ухвале і

Попісе

адзначана

ў Літве і Жмудзі 13 разоў, на

Падляш-

шы

—3.

Степан: ва Ухвале 1528 г. Степан б. Гр., 93,

Степан Гаврііловыч

Навагр.

п., 36, Степан

Глебовііч

Ашм.

дв., 25,

Степан

Каспоровач Лід. дв., 32,

Степан

Ма-

невач б. Ваўк., 96, Степан Радевач б. Астр., 89; у

Попісе

1567 г. Степан Богдановт

Слон.

п., 843, Степан Борздо-

богатый

Навагр.

п., 813, Степан Васальевыч Сачковыч

Пін.

п., 1215, Степан Веровчпч Маз. п., 1236, Степан Мг-

натовач Ваўк. п., 869, Степан Корноух Рэч. п., 1232,

Сте-

пан

Лопата Лід. п., 784, Степан Охремовпч

Брасл.

п.,

635,

Степан Савач Гр. п., 692; Степан Бочаровыч 1577 м.

Маг.,

НЮМ

XXX 127,

Степан

Горбач

1578 м. Маг., НЮМ

XXXII 28,

Степан

Моховка 1582

Мін.

п., АВК

XXXVI

250,

Степана

Стрыпку

там жа, 351,

Степаном

ІДоглом там жа,

199,

Степан

Шулк 1593 Віц.,

НЮМ

XX 354,

Степан

Евла-

новыч 1610 Маг., НЮМ VIII 310, Сцепан Колбаса 1614

Арш.

п.,

ЙЮМ

XXVIII 160, Сцепан Полелей 1642 с. Арш.

п.,

НЮМ XXIII 450, Сцепан Корноух 1670 Віц. в., МЮМ

XXI 84, Степан Табачнак 1691

Маг.",

НЮМ

VIII 166, Сце~

пан

Вашчонок 1704 Чач. ст., НЮМ XXVIII 18, Сцепан

•Шершень 1726 там жа, 59, Степан Новак 1730 с^ Пол.,

НЮМ

II 342, Сцепан Дойлыд 1746 Маг., НЮМ XXX 212,

Сцепан Булах 1764 с. Ульск. м-ка, НЮМ XXII 436; на

Падляшшы

—45,

у Літве і Жмудзі

—21;

Ш е п а н: ІДепан

Мііковііч

1528 б. Рад., У. 81; у

Попісе

1567 г. ІДепан Бом-

блевач Лід. п., 791, ІДепан

Глебовыч

Гр. п., 683, ІЦеііан

Грцгорьевыч

Сымонелевпч

Брасл.

п., 636, ІЦепан

Онош-

ковач

Навагр.

п., 809; у

ПкнПКл.

1552 г. ІЦепан Вайна-

157

севач м. Пін., 32,

ІДепан

Будаловач м. Пін., 26; на Пзд-

ляшшы

—52, у Літве і Жмудзі —85.

ІЦ

е ф а н: у

Попісе

1567 г. Шефан Андреевыч

Суткевыч

Астр. хар., 792, Ше-

фан

Петровыч

Рымунд Гр. п., 578; у Літве і Жмудзі — 17.

С чепан: Счепан Андреевач 1528 Лід. дв., У. 32; у Лі-

тве—7. Эмацыянальнаацэначныя формы:

Степанец (1),

Стенка (1), Стец (5), Стецко (17), Стецук (3), Стецуш

(1).

Степанец: Степанца Садюковача 1582 Мін. п.,

АВК

XXXVI

197. Стенка; Стенку Пономарскому 1690

Маг., НЮМ

VII 55. Сте ц: ва Ухвале 1528 г.

Стец

Рудевач

б.

Ваўк., 96, Стец Сотковач б. Гр., 93; у

Попісе

1567 г.

Стец

Транцевш Гр. п., 691; у Літве —10, на

Падляшшы

—

е ц к о: ва Ухвале 1528 г.

Стецко

Крнчовскпй з. Бр.,

100,

Стецко Маткевпч Ашм. дв., 25, Стецко Мыхалчевііч

б.

Гр., 92, Стецко Олехновыч б. Ваўк., 97, Стецко Сачко-

вач Навагр.

з-к, 34, Стецко Федьковыч б.

Кам.,

99; у По-

пісе

1567 г.

Стецко

Борысовыч Бр. п., 1193,

Стецко

Горча-

ков

Гр. п., 697, Стецко Мііхновпч

Слон.

п., 848, Стецко

Наконовііч

Вас. хар., 778; у Літве і

Жмудзі—13,

на Пад-

ляшшы—4.

Стецук: ва Ухвале 1528 г. Стецук

Пекур-

невач б. Рад., 82, Стецук Романовач там жа, 80; Стецук

Богдановач 1567

Слон.

п., П. 850. Стецуш: Стецуш

Впзкгардовыч 1528 Ашм. п., У. 26. Ва Ухвале і

Попісе

за

межамі Беларусі адзначана:

Стецько (1) —на

Падляш-

шы, ІДепут

(9) —у

Жмудзі.

СБП:

Сцяпан, Сцяпанаў,

Сцегіапбвіч, Сцепанёнка, Сцепанёц, Сцепанцоў, Сцепа-

нюк, Сцепанчўк, СцёпІн, Сцепянкоў, Сцяпкбў, Сцёпкін,

Сцспчанка, Сцяпўк, Сцепуцснка, Сцяпўра, Сцяпўрка,

Сцеттанюга, Сдефановіч, Сцефанёнка, СтэфановІч,

Ста-

фанбвіч, Сцец, Сцяцоў, Сцяцэвіч, Сцёцка, Сцяцкб,

Сця-

сько, Стэцко, Сцёша, Сцёшыц, Сцёшка, Сцяшко, Сцяш-

ковіч, Сцёшык, Шцефанёнка, Стэцкі,

па

якіх можна

рэканструяааць

форм І варыянтаў форм імені

Стефан:

Сцяпан, Сцепанец, Сцепанюк, Сцепанчук, Сцёпа, Сцепя-

нок,

Сцёпка, Сцяпук, Сцяпута, Сцяпура, Сцяпурка, Сце-

панюга,

Сцефан, Стэфан, Стафан, Сцец, Сцецка, Сцяц-

ко,

Стэцко, Сцясько, Сцеша, Сцёшка, Сцяшко, Сце-

шык, Шцефан. У

Беларусі

якасці поўнай формы

ужываліся традыцыйна-царкоўная форма

Стефан, яе

ўсходнеславянскі варыянт

Степан

і 4

варыянты польскіх

форм

—

Стэфан,

ІЦепан,

ІЦефан, Счепан.

Руск.

Степан,

Стефан

(СВІЛ),

укр. Степан, Стефан,

размоўн.

Стецько

(СВІЛ),

Степанко,

Стефанпк,

Стефко,

Стефцьо

(Грынч.).

158

[ТАДЕУШ] СБП: Тадэўшук.

ТАРАСМЙ Зарэгістравана ў

XVI—XVIII

стст. 14 ра-

зоў у форме Тарас: Тарас

Порлевыч

1528 б. Слон., 99,

Тарас

Сндоровпч

1567 Слон. п., 848, Тарас

Куряяновыч

1577 Маг., НЮМ

XXXII

283, Тарас

Абакуновііч

1581 Маг.,

НЮМ

VII 325,

Тараса

Безмена

1680 Маг., ЙЮМ I 88,

Тарас

Карзун

1746 Маг., НЮМ XXX 220, Тарас Бель-

чонок

1764 Ула, НЮМ

XXII

423. СБП: Тарас, Тарасаў,

Тарасёвіч, Тарасёнка, Тарасёнкаў, Тарасёнак, Тарасёня,

Тарасік, Тарасікаў, Тарасюк, Тарасавёц, па якіх можна

рэканструяваць 3 формы імені Тарасай: Тарас, Тарасік,

Тарасюк. У Беларусі ў якасці поўнай формы ўжывалася

ўсходнеславянская форма без канцавога [-нй]—Тарас.

Руск. Тарас, Тарашй (СВІЛ), укр. Тарас (СВІЛ), Та-

распк

(Грьгнч.).

[ТАРАХ]

СБП: Тарахбвіч, Тарашкёвіч, па якіх можна

рэканструяваць 2 формы імені Тарах: Тарах, Тарашка.

Руск., укр. Тарах (СВІЛ).

ТЕРЕНТНЙ

Зарэгістравана ў

XVIII

ст. 1 раз: Терен-

тіій

Гомоновач

1746 Маг., НЮМ XXX 237. Эмадыяналь-

наацэначныя

формы: Терех (2),

Терешко,

Церешка

(6).

е р е х: Терех 1528 Навагр. з-к, У. 37, Терех Дашко 1567

Слон.

п„ П. 850. Т е р е шко, Ц е р

ешка:

Мвана а Те-

решка

Носовіічов

1590 Мін. п., АВК

XXXVI

379,

Терешко

Дютііковыч

1617 Маг., НЮМ VIII 345,

Церешка

Безмен

1746 Маг., НЮМ XXX 178. СБП: Цярэнцеў, Цярэнцьеў,

Цярэня,

ЦярэнІн,

Цярэшка, Цярэшкаў, Церашкоў, Це-

рашковіч, Церашкёвіч, Цярэшчанка, Церашчўк, Цёрах,

Цёрахаў, Церашэнка, Церашбнак, Цёраш, Тарэнць, Та-

рэшка,

па якіх можна рэканструяваць 8 форм І варыян-

таў форм імені Терентпй:

Цярэнцій,

Цярэня, Цярэшка,

Церашчук,

Церах,

Цераш,

Тарэнць, Тарэшка. На тэрыто-

рыі Беларусі ў якасці ііоўнай формы ўжываліся трады-

дыйна-царкоўная з канцавым

[-нй]—Терентай

І ўсходне-

славянская без канцавога [-нй] — Тарэнць. Руск.

Терентіій

(СВІЛ),

укр. Терентай, размоўн.

Тервнтый,

Терень

(СВІЛ),

Терешечко

(Грынч.).

[ТНМОН]

СБП: Ціманаў', Цімановіч, па якіх можна

рэканструяваць адну з форм імені Тіімон: Ціман. Руск.,

укр. Тамон (СВІЛ).

ТНМОФЕЙ

Зарэгістравана ў

XVI—XVIII

стст. 53 ра-

зы ў варыянтах

Тшюфей

(35), Тпмохвей (3), Тіімох (13),

Тіімоха

(2).

Тамофей:

ва

Ухвале

1528 г.

Тымофей

159