ترجمهٔ اردشیر نیکپور — تهران: امیرکبیر،۱۳۵۳ — ۱۳۲ص
пер. Андрашир Никпур — Тегеран: Амир Кабир, 1974 — 132 с. میان دریای بالتیک و دریای شمال آشیانه ی کهنی است برای قوها که آن را دانمارک مینامند. قوها در آن زاده شده اند و زاییده میشوند و از اینروی نامشان نخواهد مرد. در زمانهای قدیم، قوها از اینجا به پرواز درآمدند و از روی کوههای آلپ خود را دشتهای سرسبز به میلان رسانیدند و در آنجا فرود آمدند و خانه کردند، زیرا آنجا را برای زندگی خوب و شایسته یافته بودند. این قوها «لانگوبار» خوانده میشدند؛ گروه دیگری از قوهابا بال و پر رخشان و دیدگان مهربان؛ به سرزمین بیزانس پرواز کردندو تخت امپراطور روم شرقی رادر میان گرفتند و بالهای بزرگ و سپید خود را گستردند تا او را در کنف حمایت خود بگیرند. این گروه از قوها «وارانگ» نام گرفتند "Между Балтийским и Северным морями со времен седой древности лежит лебединое гнездо; зовут его Данией; в нем родились и рождаются лебеди с бессмертными именами. Давно-давно вылетела оттуда целая стая лебедей, перелетела через Альпы и спустилась в зеленые долины багословенного юга; звали их лангобардами. Другая стая, в блестящем оперении, с ясными и честными глазами, улетела в Византию. Там лебеди уселись вокруг трона императора и распростерли на защиту его свои широкие белые крылья, словно щиты. Лебедей тех звали варягами. С берегов Франции раздался крик ужаса: с огнем под крылами неслись с севера кровожадные лебеди, и народ молился: «Боже, храни нас от диких норманнов».
пер. Андрашир Никпур — Тегеран: Амир Кабир, 1974 — 132 с. میان دریای بالتیک و دریای شمال آشیانه ی کهنی است برای قوها که آن را دانمارک مینامند. قوها در آن زاده شده اند و زاییده میشوند و از اینروی نامشان نخواهد مرد. در زمانهای قدیم، قوها از اینجا به پرواز درآمدند و از روی کوههای آلپ خود را دشتهای سرسبز به میلان رسانیدند و در آنجا فرود آمدند و خانه کردند، زیرا آنجا را برای زندگی خوب و شایسته یافته بودند. این قوها «لانگوبار» خوانده میشدند؛ گروه دیگری از قوهابا بال و پر رخشان و دیدگان مهربان؛ به سرزمین بیزانس پرواز کردندو تخت امپراطور روم شرقی رادر میان گرفتند و بالهای بزرگ و سپید خود را گستردند تا او را در کنف حمایت خود بگیرند. این گروه از قوها «وارانگ» نام گرفتند "Между Балтийским и Северным морями со времен седой древности лежит лебединое гнездо; зовут его Данией; в нем родились и рождаются лебеди с бессмертными именами. Давно-давно вылетела оттуда целая стая лебедей, перелетела через Альпы и спустилась в зеленые долины багословенного юга; звали их лангобардами. Другая стая, в блестящем оперении, с ясными и честными глазами, улетела в Византию. Там лебеди уселись вокруг трона императора и распростерли на защиту его свои широкие белые крылья, словно щиты. Лебедей тех звали варягами. С берегов Франции раздался крик ужаса: с огнем под крылами неслись с севера кровожадные лебеди, и народ молился: «Боже, храни нас от диких норманнов».