Смалянчук А. Гісторыя Беларусі найноўшага часу ў дакументах і матэрыялах

Подождите немного. Документ загружается.

Будут запрещены все коммунистические организации в Беларуси,

выступающие против независимого беларусского государства, его

Конституции, символов, языка и занимающиеся подрывной

антинациональной деятельностью. Демократическая власть в Беларуси

приложит усилия для организации международного суда над

идеологией и преступлениями коммунизма в нашей стране.

Мы не должны забывать, что в результате русской

коммунистической политики (Пакта Молотова-Риббентропа, сталинско-

ленинских решений и т.д.) Беларусь (Беларусская Народная Республика)

потеряла треть своих исконных территорий с автохтонным беларусским

населением, в том числе свою столицу Вильню, города Белосток,

Смоленск, Брянск, Лепель, Себеж, Новозыбков, Дорогобуж, огромные

земли на востоке вплоть до Вязьмы. Русские коммунистические

политики распоряжались нашими землями, роздали и забрали наши

территории. Если в России теперь у власти некоммунисты, то пора

восстановить справедливость [...]

Вопрос о возвращении восточнобеларусских земель будет снова

поставлен (об этом шла речь в 20-х и 30-х годах). Так же, как и вопрос о

компенсации за чернобыльскую катастрофу, о золотом запасе СССР, об

имуществе за рубежом и др.

Будут продолжены усилия по укреплению нашего нейтралитета и

созданию Балтийско-Черноморской ассоциации государств, а в

перспективе и всех государств Восточной и Центральной Европы

(бывший “соцлагерь”, кроме России).

На пути к свободе и национально-культурному возрождению народ

должен рассчитывать на свои силы. В этом деле не может помочь никто,

если само общество не вызрело к свободе.

Наша нация глубоко и тяжело больна. Процесс выздоровления идет

медленно и трудно, с опозданием в осознании происходящего. Но этот

процесс необратим, так как нет другого пути развития нации из

исторического небытия, как возрождение. Возрождение или умирание.

Третьего не дано. Время же (о, благотворное время!) работает на

возрождение. Торопитесь осознать это, кто ещё не понял, кто не успел

ещё бросить свой обязательный ком грязи в Народный фронт –

остановитесь, чтобы не было поздно, досадно и стыдно.

Когда речь идёт о существовании народа, о судьбе нации – третьего

пути нет, господа. И не ищите его. И не тешьте себя иллюзиями о

неучастии в драме, ибо сие есть неосознанная поддержка злу. Эта

истина духовная и историческая, древняя, как заблуждение

малодушных.

Начинается новый, 1994 год. Можно с уверенностью сказать, что в

новом году номенклатура украдет ещё больше, чем в прошедшем, тем

293

более что она, по её словам, очень любит беларусский народ, такой

спокойный и толерантный, который в свою очередь по традиции любит

номенклатуру и её продажное правительство, которое довело тот же

народ до критического положения. Здесь полная “згода”, как постоянно

твердит один известный говорильщик. Однако очевидно и другое –

настал последний год номенклатуры. Время неумолимо.

З.Пазняк. О русском империализме и его опасности // Народная

газета. – 1994. – 15-17 студзеня

Прэзідэнцкая рэспубліка. 1994-2007

187. Антыкарупцыйны даклад дэпутата Сяргея Антончыка

на сэсіі

Вярхоўнага Савету Беларусі 20 сьнежня 1994 г. Фрагменты.

[...] Дэпутат Лукашэнка на адной сэсіі прапанаваў увесьці ў

практыку Вярхоўнага Савету рэгулярныя парляманцкія слуханьні аб

вышэйшых чыноўніках, замяшаных у карупцыі. У сваёй прамове

будучы прэзыдэнт сьцьвярджаў: “Улада, а тым больш высокая, як

вядома, псуе чалавека. Таму і патрэбны, на наш погляд, мэханізм

публічнага выкрыцьця тых высокіх чыноў, якія не ўстрымаліся ад

спакусы [...]”

Неабходнасьць разгляду праблемы карумпаванасьці вышэйшых

чыноўнікаў улады абгрунтаваная тым, што сёньня практычна

закончылася фармаваньне новай каманды ўлады. Прэзыдэнт прызначыў

вышэйшых чыноўнікаў на ўсе ключавыя пасады. Цяпер самы час

праэкзамэнаваць маладога прэзыдэнта і маладую каманду, выявіць

ступень карумпаванасьці прыхільнікаў прэзыдэнта Лукашэнкі, бо калі

гэтага не зрабіць, то карупцыя можа зьнішчыць гэтую ўладу і зрабіць

жыцьцё людзей на Беларусі суцэльным жахам [...]

Скончылася расьсьледаваньне, якое праводзіла пад маім

кіраўніцтвам група, якая складалася з 231 супрацоўніка – патрыёта

Беларусі. Гэта сьледчыя, апэратыўныя работнікі, пракуроры, экспэрты,

аналітыкі, падаткавыя інспэктары, супрацоўнікі міністэрстваў. [...]

Урэшце простага працаўніка цікавіць адказ на простае пытаньне:

«Чаму ўсяго празь некалькі месяцаў прэзыдэнцтва Лукашэнкі так рэзка

пагоршылася нашае жыцьцё?»

Нам удалося знайсьці просты адказ на пытаньне. [...]

Беларусьсю сёньня кіруюць некалькі мафіёзных кланаў: аграрны,

прамысловы, чарнобыльскі, гандлёва-зьнешнеэканамічны.

Падчас свайго фармаваньня кланы стварылі ўласныя камэрцыйныя

банкі. Карыстаючыся сыстэмаю намэнклятуры, мафія вяла і вядзе

пастаянную барацьбу за ўплыў на ўрад, цэнтральны банк, мясцовую

Антончык Сяргей (1956-) – дэпутат Вярхоўнага Савета Беларусі ў 1990-1995 гг.

294

ўладу. Прычым посьпех залежыць ад таго, каму ўдалося дэлегаваць

болей прадстаўнікоў у выканаўчыя структуры ўлады. […]

У 1993 г. 60% крэдытнай эмісіі праходзіла празь

«Белаграпрамбанк». Старшынём праўленьня банку тады працаваў

Міхаіл Мікалаевіч Чыгір

Калясальны рост цэнаў раскручваўся тады па наступнай схеме:

камісія Вярхоўнага Савету па аграрных пытаньнях (старшыня Гаркун

100

)

«выбівала» крэдыты нібыта пад патрэбы сялянаў – а яны ж ведалі, што

грошы да простых працаўнікоў ня дойдуць! Урад ішоў насустрач у

абмен на захаваньне сваіх пасадаў. Па распараджэньні ўраду

Нацыянальны банк друкаваў нічым не забяспечаныя грашовыя паперкі і

накіроўваў іх у камэрцыйны банк да М.М.Чыгіра.

Куды ж ішлі грошы далей? З дакуманта праверкі: “Выяўленыя

масавыя факты нямэтавага выкарыстаньня крэдытных рэсурсаў.

Напрыклад, на адкрытай крэдытнай лініі на правядзеньне вясновых

палявых работаў выкарыстана каля пяцісот мільёнаў рублёў на іншыя

мэты. На іх закуплена – віно, шампанскае, сантэхніка для катэджаў [...]”.

Сыстэматычна прадастаўляліся пазыкі міністэрству

хлебапрадуктаў, але ні разу не правяралася, як яны выкарыстоўваюцца.

Як вынік – збожжа на гэтыя грошы амаль не паступала, грошы пайшлі

замежным камэрсантам.

"Белаграпрамбанк», якім кіраваў М.Чыгір, выдаваў крэдыты з

залічэньнем валюты на разьліковы рахунак камэрцыйных фірмаў. Гэтае

грубае парушэньне правілаў вядзеньня банкаўскай справы прывяло да

таго, што з залічаных на разьліковы рахунак 140 млн. рублёў канцэрнам

«Белаграмаш» па мэтавым прызначэньні выкарыстана ўсяго 35 млн.

рублёў. Мэтавы крэдыт – ільготны крэдыт зь невялікімі працэнтамі.

Выкарыстоўваючы яго нямэтавым чынам, фірма нанесла вялізарны

матар'яльны ўрон дзяржаве, а значыць усім нам, грамадзянам Беларусі.

Падвышаючы цэны, раскручваючы інфляцыю, банкіры пры гэтым

калясальна нажываліся самі [...]

За гэтыя і іншыя парушэньні закону было прыпыненае дзеяньне

генэральнай ліцэнзіі «Белаграпрамбанку», а ягоны кіраўнік М.Чыгір

прыцягнуты да адказнасьці па арт. 151б са спагнаньнем дваццаці

мінімальных заробкаў. Гэтыя меры пакараньня абрынулі на будучага

прэм'ер-міністра 23 сакавіка 1994 г., але ён патрапіў пад працэсуальную

амністыю [...]

Аляксандар Лукашэнка, працуючы старшынём камісіі па барацьбе з

карупцыяй, усё гэта добра ведаў і... маўчаў, хоць павінен быў перадаць

дакуманты аб узбуджэньні крымінальнай справы супраць удзельнікаў

У той час старшыня Савета міністраў.

100

Заняў месца віцэ-старшыні Савета міністраў.

295

афэры, у тым ліку М.Чыгіра, Генэральнаму пракурору Рэспублікі

Беларусь. Замест гэтага прэзыдэнт Лукашэнка «пакараў» М.Чыгіра

пасадаю прэм'ер-міністра [...]

Пры праверцы «Белаграпрамбанку» спэцыялістамі аддзелу ўправы

крэдытных рэсурсаў Нацыянальнага банку быў выяўлены факт

неправамернай запазычанасьці па крэдыце, зноў у 2 млрд. рублёў,

выдадзенага амэрыканскай фірме «Sovtex» пад пастаўкі нафтапрадуктаў

з пагашэньнем 29.09.1993г. Згодна зь першапачатковымі дакумантамі

была абумоўленая пастаўка нафты ў чэрвені-верасьні, потым, на 1.08, –

у лістападзе- сьнежні, а на 1.09 па гэтай фірме наагул ніякіх зьвестак

няма. [...] Узьнікае пытаньне: «Чаму да гэтай фірмы такія бацькоўскія

адносіны ў «Белаграпрамбанку»?» Усё вельмі проста. Суўладальнік

фірмы – грамадзянін ЗША, былы жыхар Беларусі Левітан Іосіф

Абрамавіч – зьяўляецца да таго ж заснавальнікам і віцэ-прэм'ерам

фонда «Спадчына Чарнобыля», у якім Ціцянкоў

101

працуе камэрцыйным

дырэктарам. А Ціцянкоў і Чыгір, як вядома, – у адной прэзыдэнцкай

камандзе.

Пакуль намэнклятура пры ўладзе, чакаць зьменаў да лепшага

бессэнсоўна. У старыя мафіёзныя структуры гарманічна ўпісаліся новыя

дзейныя асобы, якіх прывёў з сабою Аляксандар Лукашэнка [...]

Першая згадка пра заняткі Ціцянкова камэрцыяй была ў сьнежні

1993 г. У сваім нашумелым дакладзе на паседжаньні Саўміну былы

старшыня КДБ Шыркоўскі, называючы канкрэтныя факты карупцыі,

навёў прыклад, што дэпутат ВС, сакратар камісіі па праблемах

ліквідацыі наступстваў чарнобыльскай катастрофы Ціцянкоў займаецца

камэрцыяй. [...]

Зрошчваньне дзяржаўных і прыватных фірмаў, выкарыстаньне

дзяржбюджэтных сродкаў бізнэсмэнамі, якія, зьяўляючыся адначасова і

народнымі дэпутатамі, прымаюць рашэньне аб выдаткаваньні гэтых

грошай, – клясычны прыклад карупцыі. Ці ня так, прэзыдэнт

Лукашэнка?!

Паважаныя дэпутаты, мы з вамі прынялі закон аб барацьбе са

злачыннасьцю ў сфэры эканомікі і з карупцыяй. Ён уступіў у сілу 4

жніўня 1993 г. У адпаведнасьці з арт. 1 гэтага закону катэгарычна

забараняецца дзяржслужачым, спэцыялістам органаў дзяржаўнай улады

і кіраваньня займацца прадпрымальніцкай дзейнасьцю. Парушальнік

гэтага закону павінен быць вызвалены ад пасады, якую ён займае.

Спадар прэзыдэнт, ваша правая рука Ціцянкоў пляваў на гэты эакон, і,

знаходзячыся на пасадзе сакратара камісіі Вярхоўнага Савету,

адначасова ствараў і ўдзельнічаў у дзейнасьці многіх камэрцыйных

структураў. Такіх, прыкладам, як СП «Экспрэс-Сэрвіс-Брама», СП

101

Кіраўнік Адміністрацыі па справах прэзідэнта.

296

«Таймінвэст», камэрцыйнае прадпрыемства фонду «Спадчына

Чарнобыля» і іншыя. Некаторыя зь іх выкарыстоўваліся як транзытны

канал, па якім скідваліся грошы на перадвыбарчую кампанію

Лукашэнкі. Седзячы на мяккім сядзеньні “Мэрсэдэса» Ціцянкова,

Лукашэнка складаў тэзісы сваіх перадвыбарчых антыкарупцыйных

выступаў. Тэатар абсюрду!

I вось яна ўлада! Да мяне зьвяртаюцца тысячы выбаршчыкаў з

адзіным пытаньнем: «Чаму нічога не ідзе да лепшага, хоць Лукашэнка

кіруе шэсьць месяцаў? Наадварот, жыцьцё робіцца горшым і горшым».

Адказ просты: “По делам их да узнаете их”.

Краінай кіруюць мафіёзныя кланы. Даклад дэпутата Сяргея

Антончыка на сэсіі Вярхоўнага Савету Беларусі 20 сьнежня 1994 г.

// Свабода. - №49. – 1994. – снеж. – С. 3-4

188. Рыгор Барадулін

102

пра перашкоды ў друку кнігі Васіля Быкава

“Сцяна”.

[...] Калі ўдалося ў адносна зацішны час, фактычна міжуладзьдзе,

выдаць збор твораў Васіля Быкава, уключыўшы аповесьці, забароненыя

і зьнявечаныя савецкай цэнзурай прыйшла мне ў галаву шчасьлівая

думка папрасіць пісьменьніка з усясьветным прызнаньнем сабраць пад

адзін дах свае навэлы і прыпавесьці.

Васіль Быкаў пагадзіўся, і недзе ў 1994 годзе ад нараджэньня

Хрыстовага прынёс рукапіс будучай кнігі з кароткім, але шматзначным

зьместам і падтэкстам імем Сьцяна». Меркавалася, што кніга выйдзе да

50-годзьдзя заканчэньня вайны 1941-45 гадоў. Але не улічыў ні я як

рэдактар гэтай неабходнай кнігі, ні аўтар, што палітычнае надвор'е ў

Беларусі зьмянілася. Яго можна было назваць так сама, як адну з

балючых аповесьцяў Васіля Быкава – «Сьцюжа». Няўгоднага ізноў, як і

пры саветах, крамольнага пісьменьніка пачалі баяцца, глыбока

ненавідзячы. «Сьцяна» была набраная, была зробленая і падпісаная

карэктура, і на гэтым – кропка.

Старое кіраўніцтва выдавецтва «Мастацкая літаратура» толькі

паціскала плячыма, быццам ня ведаючы, што з адпаведных інстанцыяў

ёсьць загад: «Ходу не даваць!» Як і пры камуністах, афіцыйных папераў

не было, усё – вусна, па званках, па позірках на паседжаньнях. Былы

міністар Анатоль Бутэвіч абяцаў «разабрацца», абяцаў «даць ход». Але

атрымалася, як у беларускай показцы: «Абяцаў пан футра, ягоныя словы

цёплыя». [...] Новы дырэктар «Мастацкай літаратуры» Марчук абяцаў,

але ўжо без бутэвіцкага аптымізму, ды адчувалася, што меў цьвёрдае

ўказаньне – як у Салтыкова-Шчадрына, «тащить и не пущать». З

102

Барадулін Рыгор (1935-) – беларускі паэт, зсэіст і перакладчык. З 1990 па 1999 з’яўляўся прэзідэнтам

беларускага ПЭН-цэнтра.

297

калідораў міністэрства ішлі чуткі-адгаворкі, што «няма тыражу», што

«ня будзе датацыяў». З прыходам на пасаду міністра друку і інфармацыі

палкоўніка з блізкага атачэньня прэзыдэнта пра выхад кнігі

пісьменьніка і марыць не заставалася.

Быкаў на Свабодзе / Рэд. і ўклад. С.Навумчык. - Выд. 2-е, дап. –

Прага: Радыё “Свабодная Еўропа” / Радыё “Свабода”, 2005. – С. 76-77

189.Аб дзяржаўных сімвалах Рэспублікі Беларусь. Адкрыты ліст да

Старшыні Вярхоўнага Савету Рэспублікі Беларусь Мечыслава

Грыба. Люты 1995 г.

Мы, члены Вучонага савету Інстытута гісторыі Акадэміі навук

Беларусі з занепакоеннасьцю адзначаем зьяўленьне ў некаторых

айчынных і замежных сродках масавай інфармацыі матэрыялаў з

неабгрунтаванымі нападкамі на дзяржаўную сымболіку Рэспублікі

Беларусь і з патрабаваньнямі яе перагляду. У сувязі з гэтым лічым

неабходным давесьці да Вашага ведама зьмест пастановы Вучонага

савету нашага інстытута, прынятай яшчэ ў 1991 г. Адзначаем пры

гэтым, што вучоныя інстытута і сёньня ня маюць падстаў мяняць або

ўдакладняць сваю думку.

Пастанова Вучонага савету Інстытута гісторыі Акадэміі навук

Беларусі ад 12 верасня 1991 г.

Зыходзячы з таго, што герб “Пагоня” мае шматвяковую гісторыю і

адлюстроўвае сумесную гістарычную барацьбу беларускага і літоўскага

народаў за сваю незалежнасьць;

- што ён у канцы XIV ст. стаў сымбалем іх дзяржаўнага саюзу ў

форме Вялікага княства Літоўскага;

- што ў слаўнай бітве пад Грунвальдам у 1410 г., якая паклала канец

нямецкай агрэсіі на ўсход, беларускія палкі выступалі з “Пагоняй” на

баявых сьцягах;

- што ў XV-XVI ст.ст. выява “Пагоні” была на харугвах

Берасьцейскага, Віцебскага, Полацкага, Мсьціслаўскага, Менскага,

Віленскага, Наваградзкага ваяводзтваў і шэрагу паветаў Беларусі;

- што ў гербе “Пагоня” адлюстраваны нацыянальныя колеры

беларускага народу – белы і чырвоны;

- што герб “Пагоня” і геральдычна зьвязаны зь ім бел-чырвона-белы

сьцяг у 1918 г. зацьверджаныя Сакратарыятам Беларускай Народнай

Рэспублікі ў якасьці дзяржаўных сымболяў Беларусі;

- што герб і сьцяг БССР, зацьверджаныя ў 1951 г., не

адлюстроўваюць шматвяковую гераічную гісторыю і нацыянальныя

колеры беларускага народу і сталі сімвалам адміністрацыйнага рэжыму;

298

- што пад сымболямі “Пагоня” і бел-чырвона-белым сьцягам

разьвіваўся і разьвіваецца беларускі адраджэнцкі рух,

Вучоны савет Інстытута гісторыі АНБ прапануе:

1. Зацьвердзіць у якасьці Дзяржаўных сымболяў Рэспублікі

Беларусь герб з выяваю “Пагоні” і бел-чырвона-белы сьцяг.

2. Лічыць мэтазгодным надаць сувэрэннай Беларускай дзяржаве

назву Рэспубліка Беларусь.

3. Вырашэньне пытаньня аб Дзяржаўным гімне Рэспублікі

Беларусь даручыць кампэтэнтнай камісіі.

4. Сталіцы Рэспублікі Беларусь вярнуць старажытную гістарычную

назву – горад Менск.

(Ніжэй подпісы 7 дактароў і 12 кандыдатаў гістарычных навук)

Свабода. - №6. – 1995. – 8 лют. – С. 4

190.Пастанова аб прыпыненні папярэдняга следства па

крымінальнай справе аб збіцці дэпутатаў Вярхоўнага Савета ХІІ

склікання.

Ст. следчы па асабліва важных справах пры Генеральным

пракурору Рэспублікі Беларусь ст. дарадца юстыцыі Бролішс Я. Я.,

разгледзеўшы справу пра падзеі ў Доме ўрада, узбуджаную 12.04.95 па

ч. 2 арт. 201 і ч. 2 арт. 167 КК РБ,

вызначыў:

11 красавіка 1995 года дэпутаты Вярхоўнага Савета рэспублікі

Аксаміт М. В., Баршчэўскі Л. П., Кржыжаноўскі М. Х., Навумчык С. М.,

Пазьняк З. С., Шут А., Трусаў А. А. і іншыя – усяго 19 чалавек аб’явілі

акцыю палітычнага пратэсту ў выглядзе галадоўкі і ў сувязі з гэтым у

вечаровы і начны час засталіся ў зале пасяджэнняў Вярхоўнага Савета,

размешчанай у Доме ўрада ў горадзе Мінску.

А 20-й гадзіне 09-й хвіліне 11 красавіка ў дзяжурную частку

Упраўлення ўнутраных справаў гарвыканкама паступіў ананімны

тэлефонны званок аб тым, што Дом урада замініраваны і магчымы

выбух.

Абследаваннем першага і другога паверхаў Дома ўрада, у тым ліку і

залы пасяджэнняў, зробленым сапёрамі, выбуховых прыстасаванняў не

выяўлена, пра што а 0-й гадзіне 30-й хвіліне 12 красавіка складзены акт.

Разам з тым, са спасылкай на паведамленне аб мініраванні і магчымасці

выбуху, а 2-й гадзіне 50-й хвіліне дэпутаты супраць іх волі гвалтам

выведзеныя з залы і групамі па 2–5 чалавек вывезеныя ў розныя месцы

горада. Пасля вывядзення дэпутатаў зроблены дагляд іх асабістых

рэчаў, якія засталіся ў зале пасяджэнняў.

299

Дэпутаты паказалі, што ў іх выдаленні з Дома ўрада ўдзельнічала

значная колькасць служачых міліцыі, войска і неапазнаных

фармаванняў, якія дзейнічалі беспрычынна груба, наносілі ім удары

кулакамі, нагамі і гумовымі палкамі.

Паводле заключэння судова-медыцынскай экспертызы, сем

дэпутатаў, якія прайшлі агляд, мелі лёгкія цялесныя пашкоджанні, што

не выклікалі разладу здароўя, у выглядзе шматлікіх крывападцёкаў,

прычыненне якіх магчымае пры абставінах, указаных пацярпелымі.

Аналагічныя цялесныя пашкоджанні мелі тры дэпутаты, якія не

звярнуліся ў бюро экспертызы.

Устаноўлена, што ў Доме ўрада былі ваеннаслужачыя ўнутраных

войскаў першай роты вайсковай часткі 3214 у колькасці 37 чалавек,

першай роты вайсковай часткі 5448 у колькасці 43 чалавек, атрад

міліцыі асаблівага прызначэння МУС у складзе 86 чалавек, 24

службоўцы Галоўнага ўпраўлення аховы МУС. Гэтыя ваеннаслужачыя і

супрацоўнікі міліцыі дапытаныя, паказалі, што гвалту адносна

дэпутатаў не ўжывалі.

Апроч вышэйназваных, у Доме ўрада былі і здзяйснялі актыўныя

дзеянні ў адносінах да дэпутатаў падраздзяленні, ведамасная

прыналежнасць і асабісты склад якіх следствам не выяўленыя.

Наяўныя ў справе звесткі пра ўдзел у падзеях, што расследуюцца,

ваенізаванага фармавання органаў дзяржбяспекі па барацьбе з

тэрарызмам кіраўніцтва КДБ РБ не пацвердзіла.

Замяшанасць войска ў падзеях у Доме ўрада Міністэрства абароны

адмаўляе.

Упраўленнем аховы пры прэзідэнту рэспублікі неаднаразовыя

запыты пракуратуры пакінутыя без рэагавання.

Касеты відэазапісу, выкананага ў зале пасяджэнняў Вярхоўнага

Савета, Адміністрацыя прэзідэнта следству не перадае. Змест касет мае

істотнае значэнне для вызначэння кола ўдзельнікаў падзей, што

расследуюцца, вызначэння іх асобы, ступені ўдзелу і магчымай віны, і,

такім чынам, выяўлення ісціны па справе.

Сабраныя доказы сведчаць пра тое, што дзесяці народным

дэпутатам Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь, на якіх

распаўсюджваецца палажэнне арт. 37 аб дэпутацкай недатыкальнасці

закона «Аб статусе народнага дэпутата», дзеяннямі прадстаўнікоў

улады прычыненыя цялесныя пашкоджанні. Аднак вызначыць

канкрэтныя асобы і абставіны прычынення цялесных пашкоджанняў

дасюль не выявілася магчымым.

Таксама не выявілася магчымым вызначыць асобу грамадзяніна, які

перадаў ілжывае паведамленне пра мініраванне Дома ўрада і пра

магчымасць выбуху.

300

Улічваючы, што па справе вычарпаныя ўсе магчымасці для збірання

дадатковых доказаў следчым шляхам, кіруючыся п. 3 арт. 194 КПК РБ,

пастанавіў:

папярэдняе следства па справе прыпыніць праз невызначэнне асоб,

якія падлягаюць прыцягненню ў якасці абвінавачаных.

Ст. следчы ст. дарадца юстыцыі Я. Я. Бролішс

12.10.95 г.

Цыт. паводле: ARCHE. - №9 (49). – 2006. – C. 135-136

191.Аб выніках галасавання на рэспубліканскім рэферэндуме 14мая

1995 года. З паведамлення Цэнтральнай камісіі Рэспублікі Беларусь

па выбарах і правядзенню рэспубліканскіх рэферэндумаў.

Разгледзеўшы пратаколы абласных і Мінскай гарадской камісій па

рэферэндуму аб выніках галасавання на рэспубліканскім рэферэндуме

14 мая 1995 года, Цэнтральная камісія Рэспублікі Беларусь па выбарах і

правядзенню рэспубліканскіх рэферэндумаў паведамляе:

У спісы грамадзян, якія маюць права ўдзельнічаць у

рэспубліканскім рэферэндуме, былі ўключаны 7445820 чалавек. у

галасаванні на рэспубліканскім рэферэндуме прынялі ўдзел 4830582

чалавекі, або 64,8 працэнта.

Вынікі галасавання па кожнаму пытанню, вынесенаму Прэзідэнтам

Рэспублікі Беларусь на рэспубліканскі рэферэндум:

за адабрэнне пытання “Ці згодны Вы з наданнем рускай мове

роўнага статусу з беларускай?” прагаласавалі 4017273 чалавекі, або 83,3

працэнта, супраць прагаласавалі 613516 чалавек, або 12,7 працэнта,

192693 бюлетэні прызнаны несапраўднымі;

за адабрэнне пытання “Ці падтрымліваеце Вы прапанову аб

устанаўленні новых Дзяржаўнага сцяга і Дзяржаўнага герба Рэспублікі

Беларусь?” прагаласавалі 3622851 чалавек, або 75,1 працэнта, супраць

прагаласавалі 988839 чалавек, або 20,5 працэнта, 211792 бюлетэні

прызнаны несапраўднымі;

за адабрэнне пытання “Ці падтрымліваеце Вы дзеянні Прэзідэнта

Рэспублікі Беларусь, накіраваныя на эканамічную інтэграцыю з

Расійскай Федэрацыяй?” прагаласавалі 4020001 чалавек, або 83,3

працэнта, супраць прагаласавалі 602144 чалавекі, або 12,5 працэнта,

201337 бюлетэняў прызнаны несапраўднымі;

за адабрэнне пытання “Ці згодны Вы з неабходнасцю ўнясення

змяненняў у Канстытуцыю Рэспублікі Беларусь, якія прадугледжваюць

магчымасць датэрміновага спынення паўнамоцтваў Вярхоўнага Савета

Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь у выпадках сістэматычнага або

грубага парушэння Канстытуцыі прагаласавалі 3749266 чалавек, або

301

77,7 працэнта, супраць прагаласавалі 857485 чалавек, або 17,8 працэнта,

216731 бюлетэнь прызнаны несапраўдным.

Цэнтральная камісія Рэспублікі Беларусь па выбарах і правядзенню

рэспубліканскіх рэферэндумаў.

22 мая 1995 года.

Народная газета. – 1995. – 26 мая. – С. 2.

192. Пазбаўленне ліцэнзіі на ажыццяўленне выдавецкай дзейнасці

Беларускага выдавецкага таварыства “Хата”. З загаду міністра

культуры і друку Рэспублікі Беларусь ад 11 верасня 1995 года.

Беларускім выдавецкім таварыствам “Хата” выпушчана ў свет кніга

“Пагоня” ў сэрцы тваім і маім”, змест якой супярэчыць вынікам

рэферэндума па дзяржаўнай сімволіцы і такім чынам адмоўна ўплывае

на паразуменне, еднасць і стабільнасць у грамадстве. У сувязі з тым,

што вышэйназваная выдаючая арганізацыя папярэджвалася ўжо за

выпуск літаратуры сумніўнага зместу /рашэнне калегіі міністэрства №7

п. 1 ад 28.06.1995 г./

ЗАГАДЫВАЮ:

1. Пазбавіць Беларускае выдавецкае таварыства “Хата” ліцэнзіі на

права займацца выдавецкай дзейнасцю тэрмінам на адзін год.

Цыт. па: Свабода. - №42. – 1995. – 13 каст. – С. 3.

193.Аб правядзенні рэформы органаў мясцовага кіравання і

самакіравання. Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь №383 ад 19

верасня 1995 г.

У мэтах правядзення рэформы органаў мясцовага кіравання і

самакіравання пастанаўляю:

1. Зліквідаваць раённыя ў гарадах Саветы дэпутатаў і іх органы.

2. Стварыць на тэрыторыі раёнаў у гарадах мясцовыя адміністрацыі

з правамі юрыдычнай асобы.

3. Пастанавіць, што мясцовыя адміністрацыі з’яўляюцца

правапрыемнікамі выканаўчых камітэтаў раённых у гарадах Саветаў

дэпутатаў [...]

Советская Белоруссия. – №185. –1995. – 3 кастр. – С. 1.

194.З часовага палажэння аб мясцовай адміністрацыі №383 ад 19

верасня 1995 г.

Парадак утварэння мясцовай адміністрацыі.

302