А
а
1
союз пулйн те,
варă;
а; Вы идй-
те,
а мы подойдем попбзжс Эсир
кайăрăх, эпИр варă каярахпă пЫ-
рăпăр; Кбля мăленький, а сйльный
Кбля пĕ'чĕк пулйн те вă'йлă
а
2
частица
варă,
э; -и, -ши; Пой-
дем домбй, а? Киле каяр-и?; А что
он тебе сказăл? Вăл санă мĕн тĕрĕ
варă?;
Петя! - А? Пĕтя! - Э?
абажÿр (-а) сущ. муж. абажÿр,
калпăк (лампăн); лăмпа с зеленым
абажÿром сймĕс калпăклă лăмпа
аббревиатÿра (-ы) сущ. жен. абб-
ревиатÿра
(темиçе
сăмах
пайĕсенчен
е пуçламăш
сассисенчен
тунă япала
ячĕ, сăм., детдом - детский дом,
ЭВМ -
электронно-вычислительная
машина, вуз -
высшее учебное
заве-
дение)
абзăц (-а) сущ. муж.;
множ.
абзă-
цы (-ев) 1. çĕ'нĕ
йĕрке
(ăна пуçла-
мăшĕнче кăшт таса вырăн хăварса
çыраççĕ);
писăть с абзăца çĕ'не йĕр-
керен пуçласă çыр 2. абзăц (икĕ
çĕнĕ
йĕрке
хушшинчи текст); прочитЯть
три абзăца вИçĕ абзăц вулă
абитуриент (-а) сущ. муж., абиту-
риĕнтка (-и) жен. абитуриент (аслă
шкула
вĕренме
кĕрекен);
кбнкурс сре-
ди абитуриентов абитуриентсĕм хуш-
шинчй кбнкурс
абонемĕнт (-а) сущ. муж. 1. або-
немĕнт
(театрти,
библиотекăри
вы-
рăнпа,
телефонпа
е ыт. усă курмал-
ли
тулевлĕ
право);
абонемĕнт на цикл
лекций
лекци ярăмĕ итлемеллй або-
немĕнт 2. абонемĕнт (библиотекăн
киле кĕнеке паракан уйрăмĕ)
абонемĕнтный прил. абонемĕнт -ĕ;
абонемĕнтлă;
абонемĕнтный концерт
абонементлă концĕрт
аборигĕн (-а)
сущ.
муж. (ант. при-
шĕлец, иммигрăнт) аборигĕн (пĕр-
пĕр
вырăнти
тĕп халăх çынни); або-
ригĕны
Камчăтки
Камчăтка абори-
генĕсем
аборигĕнный
прил.
(син. кореннбй,
местный;
ант. прИшлый) вырăнтИ,
тĕп;
аборигĕн ...; аборигенное насе-
лĕние вырăнтй хăлăх, аборигĕн хăлăх
аббрт (-а) сущ. муж. (син. выки-
дыш) аббрт, хырăм пăрахнИ, ачă пă-
рахнй;
сделать аббрт ачă пăрахтăр
абрикос (-а) сущ. муж. абрикбс
(кăнтăрти йывăç, унăн çимĕçĕ); кб-
сточка абрикбса абрикбс
вăррИ
(çи-
мĕç ăшĕнчи)
абрикбсовый прил. абрикбс -ĕ; аб-
рикбсовый сок абрикбс сĕткĕнĕ
абсолйтный прил. (син. безуслбв-
ный;
совершĕнный, пблный; ант.
относйтельный), абсолн5тно нареч.
чăн,
туллИ, абсолютлă; пачăх, пĕ-
тĕмпĕх; абсолютная йстина чăн тĕ'рĕс-
лĕх,
туллй чă'нлăх; абсолккно вĕрно
пĕтĕмпех
тĕ'рĕс, чăн-чăнăх
абстрăктный ирил. (син. отвлечĕн-
ный;
ант. конкрĕтный) пĕтĕмлетÿ'л-
лĕ,
абстрăкциллĕ, абстрăктлă (нумай
пайăр
пулăмсене
пĕтĕмлетекен);
аб-
стрăктное мышление абстрăктлă шу-
хăшлăв