ввести (будущ. введÿ, введĕшь,
введÿт; прош.
ввĕл,
ввелă; прич.
действ.
прош. ввĕдший; прич.
спград.
прош. введĕнный;
деепр.
введя) глаг.
сов. 1.
кого-что
и во что (ант. вЫве-
сти) кĕрт, илсе кĕрт, çавăтсă кĕрт;
ввестй детей в дом ачасене пÿртĕ
илсĕ кĕрт; в гброд введены
войскă
хуланă
çарс^м кĕ'ртнĕ 2. что во что
(син. поместить, впустйть) яр, хыв,
кĕрт; ввестй лекЯрство в вену
венă-
нă эмĕл яр; ввести нбвые дăнные в
компыбтер компьютерă çĕ'нĕ дан-
нăйсĕм хыв 3. кого-что во что ( син.
задĕйствовать) ĕçе яр, ĕçĕ кĕрт, ху-
тă яр; ввести в строй новый цех çĕ'нĕ
цехă хутă яр * ввестй в курс дела
ĕçпĕ
паллаштăр; ввести в расхбд
тăкăк кÿр; ввестй в заблуждение ул-
талă;
ввестй во владĕние хăрпăрлăх
хуçинĕ
çирĕплĕт
ввидÿ
чего,
предлог
с род. п.
пулă,
курă,
пиркй; полеты самолетов от-
менены ввиду плохбй погбды япăх
çанталăкă пулă самолĕтсенĕ вĕçмĕ
чăрнă
ввбдный прил. (син. вступйтельный)
ку'ртĕм,
пуçлăмăш; ввбдная лĕкция
кÿ 'ртĕм лекци Ф ввбдное слбво
кÿ'ртĕм сăмăх (калакан шухйш-кă-
мăлне палăртакан, предложени ты-
тăмĕнче
уйрăм тăракан сăмах е çав-
рăнăш, сăм.: к сожалению «шел пу-
лин
те»,
по-моему «ман шутпа»)
ввблю, вдбволь нареч. çитĕлĕклĕ,
ытлă-çитлĕ;
чун каниччĕн, киленич-
чĕн;
дбти ввблю поели ягод ачасĕм
чун каниччĕн çырлă çирĕç; у нас вдб-
воль еды пйрĕн çимеллй Ытлă-çйтлĕ
вглубь (син. внутрь) 1. нареч. ша-
лă,
шалаллă, ăшнеллĕ; погружать-
ся вглубь шалаллă кĕрсĕ кай 2. чего,
предлог с
род.
п. ăшнĕ, ăшнеллĕ, вар-
ринĕ,
варринеллĕ; двйгаться в глубь
л^са вăрмăн варринеллĕ кĕрсĕ кай
вдалеке, вдалй
нареч.
(син. далекб;
ант. вблизй, блйзко) инçетрĕ, ка-
тарă;
вдалй показăлись гбры инçет-
рĕ тусĕм курăнсă кăйрĕç
вдаль
нареч.
инçетĕ, катанă; вглЯ-
дываться вдаль инçетĕ тинкĕр
вдвбе
нареч. 1. икĕ хут; получйть
вдвбе
ббльше прибыли Икĕ хут ыт-
ларăх
тÿпăш ил 2. (син. пополăм)
çурмаллă, варринчен, иккĕллĕ; сло-
жить лист бумаги
вдвбе
хут листи-
нĕ çурмаллă хутлăт
вдвоĕм нареч. Иккĕн; мы вдвоем
эпир иксĕмĕр; вы вдвоĕм эсИр
Иксĕр;
онй вдвоĕм
вĕс^м
йккĕшĕ; мы
пошли тудЯ вдвоĕм эпйр унтă йккĕн
кăйрăмăр
вдобăвок 1. нареч. хушсă, сĕтсе,
сĕтĕв тусă; ÿнсăр пуçне; взЯли в до-
рбгу дĕньги и вдобăвок продÿкты
эпИр çул çинĕ укçă, ÿнсăр пуçнĕ
апăт-çИмĕç йлтĕмĕр 2.
союз
çитмен-
нинĕ,
татă; он грубйт, да вдобăвок
врĕт
вăл тÿрккĕс калаçăть, çитмен-
нинĕ
татă суять
вдовă (-Ы) сущ. жен.; множ. вдб-
вы (вдов, вдбвам) ăрсăр ăрăм, ху-
сăх ăрăм, тă'лăх ăрăм; онЯ остăлась
вдовбй вăл упăшкăсăр тăрсă юлнă
вдовĕц
(-вцă)
сущ. муж. урçă, ху-
сăх ар, ăрăмсăр ар
вдоль
(ант.
поперĕк)
1.
нареч.
тă'рăх,
тă'рăххăн;
вдоль и поперĕк тă'рăх та
ÿрлă;
резать полотнб вдоль пире
тă'рăххăн кас 2.
чего,
предлог с
род.
п.
тă 'рăх, юнашăр, хĕррипĕ; идтй
вдоль дорбги çул хĕррипĕ пыр
вдох (-а) сущ. муж. (ант. вьщох)
сывлăв;
сывласă илнй; сделать вдох
сывласă ил
вдохновсние (-я)
сущ.
сред.
(син.
во-
одушевлĕние) хавхаланÿ, хавхăллăх,
çĕкленÿ';
хавхаланнИ, çĕкленнИ; чун
хавăлĕ;
петь с вдохновением хавха-
лансă юрлă
вдохновить (будущ. -влк5, -вИшь,
-вят; прич. страд. прош. -вленный)