amlCorum provi'dens homo, ut contra hoc crimen, si quando opus esset,
hac
videllcet testificatione
utеrёtur
...
XL. Ubi autem videt illorum confessionem, testificationem suam,
tabellas sibi nullo adjumento futiiras, init consilium
поп
improbi
praetoris
(пат
id
quidem esset ferendum), sed importiini atque amentis
tyranni; statuit nauarchos omnes, testes sui sceleris,
vita esse privan-
dos
...
XLI.
Наес
posteaquam constitiita sunt,
рrосёdit
iste repente
е
prae-
torio inflammatus scelere, furore, crudelitate;
in
forum venit, nauarchos
ad se
vocari jubet. Qui
1
nihil metuerent, nihil suspicarentur, statim
ас
currunt. Iste
hоmiruЪus
miseris innocentibus injici
саtёпаs
imperat. Im-
plorare
2
illi fidem praetoris et, qua re
id
faceret, rogare.
2
.
Тит
iste hoc
саusае
З
dicit, quod classem praedonibus prodidiss.ent. Fit clamor et ad-
miratio
popiili tantam esse
in
homrne impudentiam atque audaciam, ut
aut aliis causam calamitatis attribueret, quae omnis propter avaritiam
ipsius accidisset, aut,
сит
ipse praedonum socius
аrыtrаrёtur
4
,
aliis
proditionis crimen inferret; deinde hoc quinto decrmo die crimen esse
natum, postquam classis esset amissa.
XLV. Includuntur in carcerem condemnati; supplicium
consLiLtlitur
in
illos, sumitur
de
miseris parentibus nauarchOrum; prohibentur adire
ad
filios,
prohibentur liberis suis cibum vestitumque ferre. Patres
Ы,
quos
vidёtis,
jacёbant
in limrne matresque miserae pernoctabant ad os-
tium carceris,
аЬ
еxtrёmо
conspectu liberorum excliisae; quae nihil aliud
orabant, nisi ut filiorum suorum
роstrёmum
spiritum ore excipere
lic~ret.
Aderat janitor
carсепs,
carnifex praetoris, mors terrorque
sociorum et civium Romanorum, lictor Sextius, cui
ех
omni gemitu
doloreque certa merces comparabatur. «Ut adeas, tantum dabis, ut
cibum tibi vestitumque intro ferre liceat,
tantum». Nemo recusabat.
~Quid?
ut
unо
ictu seciiris afIeram mortem
[шо
tuo, quid dabis?
пе
diu
сruсiёtur,
пе
saepius feriatur,
пе
сит
sensu doloris alrquo spiritus
auferatur?»
Etiam
оЬ
hanc causam pecunia dabatur.
О
таgnит
atque
intolerandum dolorem!
о
gravem acerbamque fortiinam! Non vitam
liberorum, sed mortis celeritatem pretio redimere cogebantur parentes.
XLVI. Quibus
оml11ЪUS
rebus actis atque decisis, producuntur
е
carcere, deligantur.
ошs
tam fuit
Шо
tempore ferreus, quis tam in-
humanus praeter
unит
te, qui
поп
illorum aetate, nobilitate, miseria
i
qui
равняется
по
смыслу
el, cum
...
1
См.
§ 337.
4'
Ьос
causae =
Ьапс
causam
arbitraretur
зд.
в
пассивном
значении
11-167
321