106
газар хахалжа ябаба. Лама хаража байтараа: "Хүбүүн энэ газараа хэды дахин тойробош? — гэжэ
асууба.
Үншэн хүбүүн сараа зогсоогоод: "Би хэдышье эрьеһэнээ тоолоогүйб. Харин танай морин
гэрһээн нааша хэды алхажа ерээб?" — гэжэ хэмгүй енгүүтэйгээр асууба. Тэрэ лама тороод,
нэгэшье харюу хэлэнгүй бусаба. Үглөөдэрынь баһа ерээд, мүнөөхи хүбүүнэй абгые дуудуулжа:
"Эрэ сар һаагаад, эльгэн тараг бүреэд байгаарай! Би үглөөгүүр ерэхэб, — гэжэ захяа үгөөд бусаба.
Үбгэн ехэ уйдаба: "Эрэ үхэр һаажа, эльгэн тараг яажа бүрихэ бэлэйб!" — гэжэ уруу яуруу болон,
гэртээ оробо. Ашань хэлэбэ: "Абга, бү уйдагты! Би үглөөдэр тэрээнтэйш хөөрэлдэжэ үзүүжэм".
Үглөөдэрынь лама баһа ерээд: "Абгаяа ерэхэ гэл даа!" — гээд үншэн хүбүүндэ хэлэбэ.
Тиихэдэнь үншэн хүбүун хэлэбэ: "Мүнөө үглөөгүүр абгамни нарайлжархёо! Гараха аргагүй". "Эрэ
хүн нарайлдаг юм гү?” — гэжэ лама гайхан хараад байба. "Эрэ үхэр һаажа, эльгэн тараг бүридэг
юм гү?" — гэжэ үншэн хүбүүн дуугарба. Лама баһа тороод, дуу шуушье гарангүй гэртээ бусаба.
Аргаа барагдахадаа, тэрэ лама үбгэниие гартээ дуудаба, иимэ захяа үгэбэ: "Намда үнэһэн аргамжа
яаха аргагүй хэрэгтэй болобо. Үнэһөөр аргамжа томоод, намда асаржа үгэ!" Үбгэн һанаан боложо,
гэртээ ерээд, аша хүбүүндээ ламын захиралта тухай хөөрэбэ: "Үнэһэн аргамжа томохо гээшэмнай
хайшаа юм?" Ашань һолоомооор арбан алда аргамжа томобо. Тиигээд абгадаа захиба: "Энээниие
абаашаад, ламын үүдэндэ ута уруунь һунаажа хаяжархёод, нэгэ үзүүртэнь хүрэтэр
носохолоорнь,
тэрэ ламада орожо хэлээрэй!" Үбгэн тэрэ арбан алда һолоомо аргамжаа баряад, ламында ошобо.
Аша хүбүүнэйнгээ захиһан захяагаар арбан алда һолоомо аргамжаа үүдэндэнь табяад, нэгэ
үзүүртэнь гал аһаажархина ха. Тииһэнэйнгээ һүүлээр ламада ороод: "Лама абгай, үнэһэн аргамжа
тушаажа абагты!" — гэжэ хэлэбэ.
Ламын газаа гарахадань, үнэһэн аргамжа хэбтэбэ. Энээнииень лама хараһаар, үбгэнэй
мэхэдэ
оробоб гэжэ мэдэхэдээ, хэлэ амаа хатаһандал, юушье дуугарангүй шад улаан болоод, гэртээ
орошобо.
Һүбэлгэн ухаата үншэн хүбүүнэй абга аша хүбүүгээрээ омогорхон, ехэ хүхюутэй гэртээ бусаа.
А. Шадаев
Талын дуран
Сэлмэг нарата үдэр үргэн харгыгаар залуу хүбүүн бэри хоёр һайхан зээрдэ һайбар
улаануудаараа яаралгүйхэн гэшхэлүүлнэ. Шобогор улаан залаатай малгай, хүжэ энгэртэй зунай
тэрлиг, эрмэгтэй буряад гуталтай хүдэр задарюун бэетэй залуу хүн хажуулдин һагад эмээл дээрээ
һуунхай моринойнгоо жолоо ябад гээд лэ татажа, алхасыень аалидуулна. Энеэбхилһэн нюураарнь
тухайлхада, тэрэ хүн ехэл баяртай аад, бага хэмшүүрхэншье алдаһан гээшэ гү гэхээр. Басаган
даруу номгон зантай. Сэхэ хүбүүнэй нюур руу харахаяашье эшэһэн хэбэртэй. Толгойгоо доошонь
гунхад гүүлээд, хажуудахиингаа хүхюун хөөрөөе анхаралтайгаар шагнана. Инаг дуран тухай гү,
али юун тухай юм хэлэһэн үгэ бүхэниинь
сэдьхэлдээ дүтэхэнөөр хадуун абажа ябана хэбэртэй.
Энэ һайхан хабарай үдэр эдэ хоёрой һанал бодолтой адли гэрэлтэһэн шэнги үзэгдэнэ. Саг
эртэ, наһан залуу. Хэды ехэ баян баясхалан, зол жаргал эдэнэй урдань хүлеэнэб. Һайхан мэдэрэл,
һайхан байгаали. Оршон тойрон сүлөөтэ тала. Талын дуран ямар һайхан бэ!
Хүбүүнэй хүрин зээрдэ тархяа үргэн, хадууран һагад урагшаа тэгүүлнэ. Басаганай бүдэртэй
боро улаан яаралгүйхэн һайбарлан гэшхэлнэ. Хара хилэн уужатай сэнхир хүхэ тэрлигынь залуу
бэриин бэедэ габ гэмээр һууна.
Бүхы зурагай хахадынь үүлэгүй сэнхир хүхэ нарата тэнгэри эзэлнэ. Зүлгэ ногоото хабарай
һайхан сэсэгтэ тала, холын зуһаланай айлнууд. Ямар бэ даа баясхаланта хаһын боложо байһые
гэршэлнэ.
Цыренжаб Сампилов энэ зурагаараа хубисхалай һүүлэй баяр баясхаланта хубилалтын
буряадай тала нютагуудаар болоһыень харуулжа шадаһан байна. Хизааргүй тала шэнги сүлөөтэ
байдал, жаргаланта саг, инаг дуран, залуу наһые үнгэтэ һайхан шэрээр үзэсхэлэн һониноор