Манаграфія. — Мінск: БДПУ, 2008. — 224 с.
У манаграфіі аналізуецца эвалюцыя мастацкага вобраза архітэктуры
Беларусі з 1970 да 2000—х гг. Асвятляюцца змены горадабудаўнічых
канцэпцый, выяўляюцца стылявыя, кампазіцыйныя, канструкцыйныя
асаблівасці, сістэматызуюцца фактары і сродкі выразнасці
архітэктуры. Комплекснае даследаваннс функцыянальных і эспэтычных
характарыстык архітэктуры дазваляе прадставіць дынаміку развіцця
мастацка—вобразных сістэм.
Адрасуецца мастацгвазнаўцам, архітэктарам і культуролагам, усім, хто цікавіцца развіццём архітэктуры ў нашай краіне. Сутнасць, спецыфіка i эвалюцыя мастацкага вобраза архітэктуры: праблема трактовак.
Мастацкі вобраз гарадоў, пасёлкаў i аграгарадкоў беларусі апошняй чвэрці XX — пачатку XXI стагоддзя.
Стылявое аблічча культавых, грамадскіх i прамысловых будынкаў Беларусі.
Масавае i унікапьнае ў жыллёвай архітэктуры Беларусі апошняй чвэрці XX — пачатку XXI стагоддзя.
Роля дэкаратыўных сродкаў выразнасціў фарміраванні мастацкага вобраза архітэктуры Беларусі апошняй чвэрці XX — пачатку XXI стагоддзя.
Адрасуецца мастацгвазнаўцам, архітэктарам і культуролагам, усім, хто цікавіцца развіццём архітэктуры ў нашай краіне. Сутнасць, спецыфіка i эвалюцыя мастацкага вобраза архітэктуры: праблема трактовак.
Мастацкі вобраз гарадоў, пасёлкаў i аграгарадкоў беларусі апошняй чвэрці XX — пачатку XXI стагоддзя.
Стылявое аблічча культавых, грамадскіх i прамысловых будынкаў Беларусі.
Масавае i унікапьнае ў жыллёвай архітэктуры Беларусі апошняй чвэрці XX — пачатку XXI стагоддзя.
Роля дэкаратыўных сродкаў выразнасціў фарміраванні мастацкага вобраза архітэктуры Беларусі апошняй чвэрці XX — пачатку XXI стагоддзя.