глаг.
несов., что тун, çуклăт, хирĕç-
ле,
ан йЫшăн; он отрицăет свон5 ви-
нÿ вăл хă'йĕн айăпне йышăнмăсть
бтруби (-ĕй) сущ. множ. сă 'сăл,
хЫвăх (тырă авăртсан юлни); хлеб
с отрубями хЫвăхлă çă'кăр
отрывок
(-вка)
сущ. муж. пай,
тăтăк; отрывок ромăна ромăн сьшăкĕ
отряд (-а) сущ. муж. отряд (пĕр
тÿмевпе
пĕрлешнĕ
ушкăн); партизăн-
ский отрЯд партизăн отрячĕ; отрЯд
геблогов геологсĕн отрячĕ; командИр
отряда отряд пÿçлăхĕ
отстăвка (-и)
сущ.
жен.
(син.
уволь-
нение) отстăвка, ĕçлеме пăрахнИ,
службăрăн кăларни (çар
çыннисене
е
патшалăх службинчи çынсене); по-
д4ть в отставку отставкăнă тух
отставнбй
прил.
отставкăрй; отстав-
нбй полкбвник отставкăри полк<5в-
ник
отстăть
(будущ.
-ăну, -ăнешь, -ăнут;
повел.
ф. -ăнь)
глаг.
сов. 1. от кого-
чего (ант. опередйть) юл, кая юл,
тăрсă юл; щл отстăли от поезда эпйр
поездрăн тăрсă к5лтăмăр 2. кая юл,
япăх
вĕрен, ĕлкĕрсе ан пыр; он от-
стăл
в учĕбе
из-за
болезни вăл чир-
ленĕ
пирки вĕренÿре кая к5лнă 3. 1
и 2 л. не употр. юл, кая юл, юлсă
çÿр^;
часы отстали на полчасЯ се-
хет çур сех^т кая к5лнă 4. 1 и 2л. не
употр. (син. отделИться) хă
'йпăн,
хă 'пăн, сĕвĕнсе ÿк, уйрăлсă кай;
подбшва ботйнка отстала пушмăк
тĕ'пĕ
хă'пăннă 5. от кого хăп, кай;
Отстăнь от менЯ! Хăп ман çумрăн!
отступйть (будущ. -уплю, -ÿпишь,
-упят)
глаг.
сов. 1. (син. отойтй) чак,
каяллă
чак; враг отступил под нăтис-
ком нăших войск тăшмăн пйрĕн çар-
с^м хĕснипе каяллă чăкрĕ 2. от
чего
(син. отказăться) чак, пăрăх, тун; он
не отстÿпнт от своих нлăнов вăл
хă'йĕн шÿхăш-ĕмĕтне пăрахăс çук
отступление (-я) сущ. сред. (ант.
наступление) чаку; чакнй, каяллă
чакнй;
беспорадочное отступление
войск çарс^м ним йĕрк^сĕр чакнй
отсутствовать (наст. -твую, -тву-
ешь,
-твуют; повел. ф. -твуй) глаг.
несов. (ант. присÿтствовать, иметь-
ся) ан пул, çук пул; в клăссе отсÿт-
ствуют три ученикă класрă виçă вĕ-
ренекен çук
отск5да
нареч.
(ант. сюдă)
кунтăн,
çакăнтăн,
çак вырăнтăн; отск5да хо-
рошб
вйден гброд кунтăн хулă авăн
курăнăть
оттенок
(-нка)
сущ. муж. сĕм; от-
тенки сйнего цвĕта кăвăк тĕс сĕмĕсем
бттепель (-и) сущ. жен. ăшăтÿ;
ăшăтсă пăрахнИ (хĕллехи вăхăтрă);
наступнла бттепель çантăлăк ăшăтсă
пăрăхрĕ
оттогй
нареч.
и
союзн.
сл. (син. по-
томÿ) çавăнпă, çăвăн пиркй, çав-
нă
пулă;
Он
устăл,
оттогб сердйт
Вăл Ывăннă, çавăнпă кă'мăлсăр
оттÿда нареч. (ант. тудă)
унтăн,
çавăнтăн,
лерен; оттÿда до нас не-
далекб унтăн пйрĕн патă çитме инçе
мар
отцбвский ярил. атте -ĕ; аçÿ -ĕ;
ăшшĕ -ĕ; он выполняет отцбвский
накăз вăл ăшшĕ хушсă хăварнине
пурнăçлăть
отчăсти нареч. (ант. пблностью)
хăш-пĕ'р
тарăн;
ты отчăсти
прав
^сĕ
хăш-пĕ'р тарăн тĕрĕссине калăтăн
отчаянный прил., отчăянно нареч.
1.
(син. безрассÿдный) пÿçсăр, хăр-
сăр,
теветкеллĕ; отчăянно брбсить-
ся на врагă тăшмăн çине пуçсăрлан-
сă Ыткăн 2. (син. тяжелейший, без-
вЫходный) пйтĕ йЫвăр, хăрушлă,
шăнчăксăр; попăсть в отчаянное по-
ложение пйтĕ йЫвăр ларÿ-тăрăвă лек
отчегб 1. нареч. и союзн. сл. (син.
почемÿ) мĕ'ншĕн, ма, мăн пиркИ;
Отчегб ты невесел? Мă'ншĕн салхÿ
э'сĕ?;
Я не знăю, отчегб он не при-