ся) юл, сыхлансă юл, пур пул; от
обеда остăлись котлеты кăнтăрлахй
апатрăн котлет к5лнă; денег совсбм
не остăлось укçă пачăх та юлмăн 3.
(син.
оказăться) пул, пулсă юл; ос-
т^ться в долгÿ пăрăмлă пул * ос-
тăться при своем мнении хăрпăр шу-
хăшне ан улăштăр; остăться ни с чем
нИмсĕр тăрсă юл
остеклйть
(будущ.
-лк5, -лйшь, -лят;
прич. действ. прош. -лĕнный) глаг.
сов., что кĕленчеле, кĕленче ларт,
кăнтăк ларт; остекленная верăнда
кăнтăк лăртнă верăнда
остерегаться (наст. -ăюсь, -ăешь-
ся,
-ăются; ловел. ф. -ăйся, -ăйтесь;
ярич.
действ.
наст. -ăющийся, прош.
-ăвшийся;
деепр.
-ăясь)
глаг.
несов.,
кого-чего и без доп. (син. беречься,
предохраняться) асăрхăн, сыхлăн,
сЫхă пул; остерегаться простÿды
шăнсă пăсăласрăн сыхлăн
бстов (-а) сущ. муж. (син. каркăс)
кăшкăр; бстов лбдки кймĕ кăшкăрĕ
осторбжность (-и) сущ. жен. (син.
осмотрИтельность; ант. опрометчи-
врсть) асăрханÿлăх, сЫхăлăх, сых-
ланÿлăх; проявлЯть осторбжность
асăрханÿллă пул
осторбжный прил. (син. осмотрй-
тельный;
ант. опрометчивый), ос-
торбжно нареч. асăрханÿллă, сЫхă,
сыхланÿллă;
осторбжный человек
асăрханÿллă çын; осторбжно двИга-
ться в темнотĕ тĕттĕмрĕ сыхлансă ут
бстров (-а) сущ. муж.; множ. ост-
рова (-бв) утрăв; морскбй бстров
тИнĕс
утрăвĕ; необитăемые островă
çын пурăнмăн утравсем
остроÿмный прил., остроÿмно на-
реч. хайлăллă, çйвĕч ă'слă; остроÿм-
ный человек çИвĕч ă'слă çын
бстрый (кратк. ф. остр и остĕр,
острă,
бстро и острб, множ. бстры
и острЫ; сравн. ст. острее, острĕй;
превосх.
ст. острейший) прил., бст-
ро нареч. 1. (ант. тупбй) çИвĕч,
вИчкĕн;
бстрый нож çйвĕч çĕ'çĕ 2.
(ант. тупбй) шĕ'вĕр, шĕврекб; бст-
рый нос шĕ'вĕр сăмсă 3. (син. про-
ницăтельный) çйвĕч ă'слă, вИчкĕн,
вИтĕр;
бстрый ум çйвĕч ăс 4. (син.
ĕдкий) хаяр, йÿ 'çĕ, çиекен; бст-
рый пĕрец хаяр пă'рăç; бстрый зă-
пах çиекен шă'ршă Ф бстрый ÿгол
шĕ'вĕр
кĕтес
(90
градусран
каярах-
хи);
бстрая боль чиксе ыратнИ; бст-
рая
ситуация йЫвăр ларÿ-тăрÿ; остĕр
на язык чĕлхИ касăть кăнă
остыть и остынуть (будущ. -ыну,
-Ынешь, -Ынут; прош. -Ыл, -Ыла,
-Ыло,
множ. -Ыли; повел. ф. -Ынь;
прич.
действ. прош. -ывший;
деепр.
-Ыв и -ынув)
глаг.
сов. 1. (ант. на-
греться) сИвĕн, сивĕнсе кай; чай
совсем остыл чей сивĕнсех кăйнă 2.
к кому-чему (син. охладеть) сйвĕн,
пис, к5тшăн; остьпъ к тăнцам
ташă-
сенчен пис; он остыл к прежним
друзьЯм вăл ĕлĕкхИ тусĕсенчен к5т-
шăнчĕ 3. (син. успокбиться; ант. раз-
горячйться) лăплăн, тамăл, сĕ 'вĕ-
рĕл,
пÿсăрăн; егб гнев остьи ÿнăн
çиллй тамăлчĕ
осудйть (будущ. осужÿ, осÿдишь,
осÿдят; прич. страд. прош. осуж-
дĕнный)
глаг.
сов. 1. кого-что (ант.
одббрить) сивле, хурлă, питле; ре-
бят осудИли за шăлость ачасене
ăшкăннăшăн сивлерĕç 2. (син. при-
говорИть; ант. оправдăть) айăплă
(судра приговор йышăнса); осуж-
денный пбдал апеллЯцию айăплăнă
çын апелляци пăнă 3. кого-что на
что (син. обречь) пÿр, çыр; тив; он
осужден на
мÿки
ăнă
асăп
курмă пÿ'рнĕ
^ Не осудйте! Каçарсăмăр! Айăп ан
тă'вăр!
осушение (-я) сущ. сред. (ант.
орошение, полИв) типĕтÿ'; типĕт-
нИ;
осушение болбт шурлăхсенĕ ти-
пĕтнй