лют лбдку хумсем кимме чÿхенте-
реççĕ
колебЯться (наст. колеблюсь, ко-
леблешься, колĕблются;
повел.
ф. ко-
леблись, колĕблитесь; прич. действ.
наст. колеблющийся, ирош. колебă-
вшийся;
деепр. колеблясь) глаг. не-
сов. 1. 1 и 2л. неупотр. (син. раскă-
чиваться) суллăн, чÿхен, вылян,
силлен;
плăмя колеблется от
вĕтра
çÿлăм
çилпе вылянăть 2. (син. сомне-
вăться) иккĕлĕн, хăюсăрлăн, икк-
ĕленсĕ тăр; ничуть не колеблясь пĕр
иккĕленсĕ тăмăсăр * цены на рын-
ке колеблются пасартй хаксĕм ул-
шăнсă тăрăççĕ
коленкбр (-а) сущ. муж. колен-
кбр (çирĕп сийпе витнĕ пусмă)
коленкбровый прил. коленкбр ...;
коленкбр -ĕ; коленкбровый пере-
плет кнИги кĕнекĕн коленкбр хуп-
лашкИ
колĕно (-а) сущ. сред.; множ. ко-
лĕни (-ей, до колĕн) и колĕнъя
(-ьев)
1. чĕркуççй; чĕрçй; стоЯть на
колĕнях чĕркуçленсĕ тăр; водЯ по ко-
лено шыв чĕркуççй тарăн; посадйть
ребĕнка на колени ачанă чĕрçй çине
ларт 2. (син. звенб, отрĕзок) сЫпăк;
коленья бамбукă бамбÿк сыпăкĕ-
сĕм
колесб (-ă) сущ. сред.; множ.
колеса (-ĕс) кустăрмă, урапă; ко-
лесб телеги урапă кустăрмй; зÿбча-
тое колесб шă'ллă урапă (машина
пайĕ) * вставлЯть пăлки в колĕса
юрй чăрмантăр, урă хур
колеЯ (-й) сущ. жен.; множ. ко-
лей (-ей, -еям) 1. урапă йĕ'рĕ, çул
пÿтăкĕ
(урапасем хывни) 2. рельс
çÿлĕ;
ÿзкая колей ăнсăр рельс çÿлĕ
кблики (-ик)
сущ.
множ.;
един.
кб-
лика (-и) чикĕн; чикĕн чикнй; сме-
яться до кблик чикен чикиччен кул
колйчество (-а)
сущ.
сред.
(ант. кă-
чество) хисĕп, йыш; колИчество
ученикбв в шкбле шкултă вĕренекен-
сĕн хисĕпĕ
коллектйв (-а) сущ. муж. коллек-
тйв,
йыш; коллектИв бригăды бри-
гăда
йЫшĕ; трудовбй коллектив ĕç
коллектйвĕ
коллектйвный прил. (ант. индиви-
дуăльный), коллективно
нареч.
кол-
лектйвлă,
ÿшкăнлă; коллективпă,
ушкăнпă,
йышпă; коллектйвное хо-
зЯйство ÿшкăнлă хуçăлăх; реш^ть
вопрбс коллектИвно ыйтăвă йышпă
татсă пар
коллекционер (-а) сущ. муж. кол-
лекционĕр,
коллĕкци пухакăн; кол-
лекционĕр значкбв значоксĕм пухакăн
коллĕкция (-и) сущ. жен. пÿхă,
пÿхăм,
коллекци; коллĕкция почтб-
вых мăрок пбчта маркисен пуххй
колоббк
(-бкă)
сущ. муж. йăва',
йăвачă; испĕчь колобкИ йăвă
пĕç^р
колбда
1
(-ы)
сущ.
жен. 1. (син. чур-
бăк) каскă; дуббвая колбда юмăн
каскă; рубйть мЯсо на колбде каскă
çинче аш кас 2. (син. корЫто) ку-
латă,
каскă курит^; водопбйная ко-
лбда вЫльăх шăвармаллй кулатă
колбда
2
(-ы)
сущ.
жен. колбда, карт
пуххй
колбдец
(-дца)
сущ. муж. çăл,
пÿсă; колбдец с журавлем тарасăллă
пÿсă; сруб колбдца çăл пурй * ар-
тезиăнский колбдец артезиăн çă'лĕ
(шыв хăйĕн пусăмĕпе тухса тăран
шăтăк)
колбдка (-и) сущ. жен. 1. кăлăп;
сапбжная колбдка ăтă кăлăпĕ 2. (син.
оснбва, бстов) кăлăп, кăшкăр; ко-
лбдка рубăнка савă кăлăпĕ; колбдка
хомутă хă'мăт клещй * брденская
колбдка брден планкисĕм; на однÿ
колбдку кăснă лăртнă, пĕр пек
кблокол (-а)
сущ.
муж.; множ. ко-
локолă
(-бв) чан; церкбвные коло-
кола чиркÿ' чанĕсĕм; бить в коло-
кола чан çап