Мікуліч Барыс. Зорка

Аповесць. — Беларуская Палiчка. — 40 с. ...Усё ўбачанае, усё перажытае ў гэты вечар зрабіла свой уплыў: не хацелася спаць. Маці спала за шырмай, стомленая за дзень службай, беганінай па магазінах, хатнімі клопатамі. А трэба было б, каб хто-небудзь быў цяпер побач з ім, трэба было пагутарыць. Сказаць матцы аб выбары прафесіі — яна ўсхвалюецца. Яна бачыць свайго сына салідным навуковым працаўніком — філолагам ці гісторыкам, ну, у крайнім выпадку, — літаратарам, толькі не ваенным. Аднак двух шляхоў не можа быць...