Вильня: Рунь, 1998. — 160 с.
Прапанаваныя аўтарам гэтай кніжкі вандроўкі па Вільні зьяўляюцца
спробай зірнуць на гэты горад вачыма беларуса. Ён не аспрэчвае, што
тут прасочваецца выразная тэндэцыя падкрэсьліць тое, што на працягу
доўгага часу замоўчвалася аўтарамі зь іншымі падыходамі. Пры гэтым
ён імкнецца не адступіць ад гістарычнай аб’ектыўнасьці.
Аўтар не прэтэндуе, каб ягоная праца разглядалася як навуковае дасьледаваньне ці ўсыстэматызаваны турыстычны даведнік. Гэты позірк старога беларуса—віленчука, карэннага жыхара Вільні не бясконца любы яму родны горад. Лепшае пазнаньне суайчыньнікамі помнікаў беларускай гісторыі й культуры Вільні будзе для яго найлепшай узнагародай. Беларуская традыцыя ў гістарычным лёсе Вільні.
Ад мінулых вякоў да нашага стагодзьдзя.
На пачатку дваццатага стагодзьдзя.
Міжваенная пара.
Часы ваеннага ліхалецьця.
Аўтар не прэтэндуе, каб ягоная праца разглядалася як навуковае дасьледаваньне ці ўсыстэматызаваны турыстычны даведнік. Гэты позірк старога беларуса—віленчука, карэннага жыхара Вільні не бясконца любы яму родны горад. Лепшае пазнаньне суайчыньнікамі помнікаў беларускай гісторыі й культуры Вільні будзе для яго найлепшай узнагародай. Беларуская традыцыя ў гістарычным лёсе Вільні.
Ад мінулых вякоў да нашага стагодзьдзя.
На пачатку дваццатага стагодзьдзя.
Міжваенная пара.
Часы ваеннага ліхалецьця.