Мн.: Мастацкая літаратура, 1993. — 381 с.
Кнігу вядомага літаратуразнаўцы складаюць партрэты і эсэ,
прысвечаныя дзеячам беларускай культуры і літаратуры — Р. Шырму. В.
Таўлаю, У. Караткевічу, а таксама мастацкаму слову Я. Брыля, А.
Разанава, Н. Мацяш, А. Карпюка.
Асаблівую цікавасць уяўляе нарыс «Пражскі эпісталярыіі», у якім аўтар дае шырокую панараму літаратурнага, культурнага і палітычнага жыцця Беларусі 20—30—х гг. і ўдзелу ў ім літаратараў, асветнікаў, палітыкаў, такіх, як У. Жылка, А. Луцкевіч, I. Дварчанін, Т. Грыб і інш. Сцяжына міфа.
Абед у Таўлая.
Братанне з Караткевічам.
Неспакойны Пегас.
Кантэкст несмяротнасці.
Плён творчасці — дослед жыцця.
Усё чалавечае.
Страла і мэта.
Поле роднасці душ.
Пражскі эпісталярый.
Калі суду не трэба сведак.
Тут можна жыць.
Асаблівую цікавасць уяўляе нарыс «Пражскі эпісталярыіі», у якім аўтар дае шырокую панараму літаратурнага, культурнага і палітычнага жыцця Беларусі 20—30—х гг. і ўдзелу ў ім літаратараў, асветнікаў, палітыкаў, такіх, як У. Жылка, А. Луцкевіч, I. Дварчанін, Т. Грыб і інш. Сцяжына міфа.
Абед у Таўлая.
Братанне з Караткевічам.
Неспакойны Пегас.
Кантэкст несмяротнасці.
Плён творчасці — дослед жыцця.
Усё чалавечае.
Страла і мэта.
Поле роднасці душ.
Пражскі эпісталярый.
Калі суду не трэба сведак.
Тут можна жыць.