Бакы: АПИ, 1987. - 79 сәһ.
Азәрбајҹан дилинин шивәләри әдәби дилин лүғәт тәркибинә заман-заман
јени-јени сөзләр вермиш вә бу просес инди дә давам едир. Она көрә
дә халг дили, онун шивәләри әдәби дилин даими зәнҝинләшмә
мәнбәјидир. Әдәби дил еһтијаҹ олдугча дөнә-дөнә халг дилиндән сөз
алыр, өз еһтијаҹынын бөјүк бир һиссәсини бу хәзинәдәки сөзләр
һесабына өдәјир; орадан һазыр сөзләр көтүрүр, шәкилчиләрин
јаратдығы лүғәви ваһидләр, мүрәккәб сөзләр һәмишә она кәрәкли олур.